พวกเราได้ทำการสัตยาบันต่อท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ว่าจะเชื่อฟังและปฏิบัติตามทั้งในยามทุกข์และในยามสุข ในสภาพที่เต็มใจและไม่เต็มใจ และอดทนต่อการถูกเลือกปฏิบัติ “จะมีบรรดาผู้นำในอนาคต พวกท่านรู้จักพวกเขาและพวกท่านปฏิเสธ (การฝ่าฝืนของพวกเขา) ผู้ใดที่รู้(และเกลียดชังการฝ่าฝืนของพวกเขา) เขาก็เป็นอิสระ (จากความรับผิดชอบของเขา) ผู้ใดปฏิเสธมัน เขาก็ปลอดภัย” และถ้าผู้ใดพอใจและปฏิบัติตามพวกเขา เมื่อบ่าวคนหนึ่งได้เจ็บป่วยหรือเดินทาง จะมีการบันทึกผลบุญให้เเก่เขา เหมือนกับที่เขาเคยปฏิบัติการงานนั้นในตอนที่เขาไม่ได้เดินทางและมีสุขภาพดีอยู่ “จงเผยแผ่จากฉัน แม้จะเพียงหนึ่งอายะฮ์ก็ตาม และจงรายงานจากบนีอิสรออีลและไม่ต้องกังวลใดๆ และผู้ใดโกหกต่อฉันโดยเจตนาก็จงเตรียมที่นั่งของเขาไว้ในไฟนรกเถิด” ศาสนาคือการตักเตือน “โอ้อัลลอฮ์ ใครก็ตามที่ได้รับมอบหมายให้มีอำนาจดูแลกิจการของประชาชาติของฉัน แล้วสร้างความยากลำบากให้กับพวกเขา ขอพระองค์จงสร้างความยากลำบากให้กับเขา และใครก็ตามที่ได้รับมอบหมายให้มีอำนาจดูแลกิจการของประชาชาติของฉัน แล้วได้ปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความอ่อนโยน ขอพระองค์จงมีความอ่อนโยนต่อเขา” “ไม่มีบ่าวคนใดที่อัลลอฮ์ทรงให้เขามีหน้าที่ปกครองกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แล้วในวันที่เขาเสียชีวิตนั้น เขาเสียชีวิตในสภาพที่เขาทุจริตต่อผู้ที่อยู่ภายใต้การปกครองของเขา เว้นแต่อัลลอฮ์จะทรงห้ามสวรรค์สำหรับเขา” “ใครก็ตามที่ละทิ้งการเชื่อฟังและแยกตัวออกจากกลุ่มมุสลิม และจากนั้นเขาก็ตาย การตายของเขานั้นคือเหมือนการตายของคนในยุคก่อนอิสลาม ใครก็ตามที่มาหาพวกเจ้า ในขณะที่พวกเจ้ามีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันด้วยการอยู่ภายใต้ผู้นำคนเดียว ซึ่งเขาผู้นั้นต้องการทำลายความเข้มแข็งของพวกเจ้าหรือมาทำให้ญะมาอะฮ์ของพวกเจ้าเกิดความแตกแยก ดังนั้น พวกเจ้าจงฆ่าเขาเสีย ใครก็ตามในหมู่พวกท่านที่พบเห็นความชั่วอันใดอันหนึ่ง เขาก็จงเปลี่ยนแปลงมันด้วยมือของเขา หากเขาไม่มีความสามารถก็จงเปลี่ยนแปลงด้วยลิ้น (ด้วยคำพูดหรือการตักเตือน) ของเขา หากเขาไม่มีความสามารถก็จงเปลี่ยนแปลงด้วยใจ (ปฏิเสธด้วยใจ) ของเขา และนั่นคือการศรัทธาที่อ่อนแอที่สุด พวกเจ้าจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ จงฟังและปฏิบัติตาม แม้ทาสจากชาวเอธิโอเปียเป็นผู้นำพวกเจ้าก็ตาม และหลังจากฉัน พวกเจ้าจะได้เห็นความขัดแย้งอย่างรุนแรง ดังนั้นพวกเจ้าจงปฏิบัติตามซุนนะฮ์ของฉันและซุนนะฮ์ของบรรดาคอลีฟะฮ์ผู้ทรงธรรม “หนึ่งในญิฮาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือคำพูดแห่งความยุติธรรมต่อหน้าผู้ปกครองที่ไม่ยุติธรรม” “แท้จริงจะมีคนเห็นแก่ตัว(ผู้ปกครอง) และสิ่งต่างๆ ที่พวกเจ้ารับไม่ได้” พวกเขาถามว่า “โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮ์ แล้วท่านจะใช้ให้พวกเราทำอย่างไร?” ท่านตอบว่า “ทำหน้าที่ที่วาญิบเหนือพวกเจ้า และขอต่ออัลลอฮ์ทรงประทานสิ่งที่เป็นสิทธิของพวกเจ้า “อุปมาผู้ที่อยู่ในขอบเขตของอัลลอฮ์กับผู้ที่ไม่ได้อยู่ในนั้น ก็เปรียบเสมือนกลุ่มชนที่จับสลากบนเรือ แล้วบางคนจับสลากได้อยู่ชั้นบนและบางคนก็จับสลากได้อยู่ชั้นล่าง โอ้ลุงของฉัน จงกล่าว ลาอิลาฮะ อิลลัลลอฮ์ (ไม่มีพระเจ้าที่แท้จริงที่ควรเคารพภักดี นอกจากอัลลอฮ์) ซึ่งเป็นคำที่ฉันจะใช้พิพาทให้แก่ท่านต่อหน้าอัลลอฮ์ แท้จริงหากผู้คนเห็นผู้กดขี่อธรรมและพวกเขาไม่ดำเนินการใดๆ ที่เป็นการห้ามปรามเขา อัลลอฮ์จะทรงลงโทษพวกเขาอย่างทั่วถึงทุกคน ทุกข้อต่อของกระดูกจากผู้คนทั้งหลายนั้นจำเป็นต้องทำการเศาะดะเกาะฮ์ “พวกเจ้าจงเชื่อฟังและทำตามเถิด แท้จริงบนพวกเขา คือสิ่งที่พวกเขาได้รับภาระไว้ และบนพวกเจ้า คือสิ่งที่พวกเจ้าได้รับภาระไว้” “แท้จริงศาสนาอิสลามนั้นง่ายและไม่มีใครทำให้กิจการของศาสนานั้นเป็นเรื่องยาก เว้นแต่จะต้องยอมจำนนไม่เอาในที่สุด แต่พวกเจ้าจงปฏิบัติให้ถูกต้องและให้ใกล้เคียง พวกเจ้าทั้งหลายมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ และเขาจะถูกสอบสวนเกี่ยวกับการปฎิบัติหน้าที่ของเขา “ขอสาบานต่อพระองค์ผู้ซึ่งชีวิตฉันอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ อีกไม่นานบุตรของมัรยัมจะลงมาหาพวกเจ้าในฐานะผู้นำที่เที่ยงธรรม ท่านจะหักไม้กางเขน ฆ่าหมู และเก็บญิสยะฮ์(ภาษีจากผู้ไม่ศรัทธา) และจะมีเงินทองที่ท่วมท้นจนไม่มีใครจะรับมัน” ฉันคือดิมาม บิน ษะละบะฮ์ จากพี่น้องของบนูสะอัด บิน บักร์ โอ้มนุษย์ทั้งหลาย แท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงขจัดความเย่อหยิ่งของพวกญาฮิลียะฮ์ออกจากพวกเจ้า และความอวดดีของพวกเขาเกี่ยวกับบรรพบุรุษของพวกเขา แท้จริงแล้ว ในอนาคตจะต้องปรากฎขึ้น ซึ่งบรรดาผู้นำที่โกหกและอธรรม ผู้ใดที่เชื่อในการโกหกของพวกเขาและช่วยเหลือพวกเขาในการอธรรมนั้น ดังนั้นเขาไม่ใช่พวกของฉันและฉันก็มิได้เป็นพวกของเขา มีพระราชาองค์หนึ่งในหมู่ประชาชาติที่อยู่ก่อนหน้าพวกท่าน และเขามีนักไสยศาสตร์คนหนึ่ง “มีชายคนหนึ่ง ซึ่งข้าพเจ้าไม่รู้ว่ามีใครที่อยู่ไกลจากมัสยิดมากไปกว่าเขาเลย แต่เขาไม่เคยพลาดละหมาด (ญะมาอะฮ์) เลยแม้แต่ครั้งเดียว” ขอสาบานต่ออัลลอฮฺว่า! จะไม่มีผู้ใดจากพวกท่านรับเอาสิ่งใดโดยไม่ชอบธรรม เว้นแต่เขาจะได้พบกับอัลลอฮฺในวันกิยามะฮฺ โดยที่เขาแบกสิ่งนั้นไว้บนบ่าของเขา "แท้จริงไม่สมควรเลยที่จะมีผู้ใดลงโทษด้วยไฟ ยกเว้นพระเจ้าแห่งไฟเท่านั้น จงทำงานให้พอเหมาะกับกำลังของพวกเจ้า ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ! แท้จริงอัลลอฮฺจะไม่รู้สึกเบื่อ จนกว่าพวกเจ้าจะเป็นฝ่ายเบื่อเสียก่อน อย่าให้ความกลัวต่อผู้คนมาขัดขวางคนหนึ่งในหมู่พวกเจ้า จากการพูดความจริงหากเขาเห็นหรือรู้มัน แท้จริงจะมีความวุ่นวายเกิดขึ้น พึงรู้เถิดว่าจะเกิดความวุ่นวายขึ้นเมื่อเกิดแล้วผู้ที่นั่งอยู่เฉย ๆ จะดีกว่าผู้ที่เดินเข้าไปเกี่ยวข้อง และผู้ที่เดินจะดีกว่าผู้ที่รีบเร่งไปหา