عَنْ أَبِي حُمَيْدٍ السَّاعِدِيِّ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
اسْتَعْمَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلًا عَلَى صَدَقَاتِ بَنِي سُلَيْمٍ، يُدْعَى ابْنَ اللُّتْبِيَّةِ، فَلَمَّا جَاءَ حَاسَبَهُ، قَالَ: هَذَا مَالُكُمْ وَهَذَا هَدِيَّةٌ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «فَهَلَّا جَلَسْتَ فِي بَيْتِ أَبِيكَ وَأُمِّكَ، حَتَّى تَأْتِيَكَ هَدِيَّتُكَ إِنْ كُنْتَ صَادِقًا» ثُمَّ خَطَبَنَا، فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ، ثُمَّ قَالَ: «أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّي أَسْتَعْمِلُ الرَّجُلَ مِنْكُمْ عَلَى العَمَلِ مِمَّا وَلَّانِي اللَّهُ، فَيَأْتِي فَيَقُولُ: هَذَا مَالُكُمْ وَهَذَا هَدِيَّةٌ أُهْدِيَتْ لِي، أَفَلاَ جَلَسَ فِي بَيْتِ أَبِيهِ وَأُمِّهِ حَتَّى تَأْتِيَهُ هَدِيَّتُهُ، وَاللَّهِ لاَ يَأْخُذُ أَحَدٌ مِنْكُمْ شَيْئًا بِغَيْرِ حَقِّهِ إِلَّا لَقِيَ اللَّهَ يَحْمِلُهُ يَوْمَ القِيَامَةِ، فَلَأَعْرِفَنَّ أَحَدًا مِنْكُمْ لَقِيَ اللَّهَ يَحْمِلُ بَعِيرًا لَهُ رُغَاءٌ، أَوْ بَقَرَةً لَهَا خُوَارٌ، أَوْ شَاةً تَيْعَرُ» ثُمَّ رَفَعَ يَدَهُ حَتَّى رُئِيَ بَيَاضُ إِبْطِهِ، يَقُولُ: «اللَّهُمَّ هَلْ بَلَّغْتُ» بَصْرَ عَيْنِي وَسَمْعَ أُذُنِي.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6979]
المزيــد ...
អំពី អាពូហ៊ូមៃទ៍ អាស្សាអ៊ីទី បាននិយាយថា៖
រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានចាត់តាំងបុរសម្នាក់ដែលគេហៅគាត់ថា អ៊ិពនូលុតពីយ៉ះ ឲ្យទៅប្រមូលហ្សាកាត់របស់អម្បូរស៊ូឡែម។ នៅពេលដែលគាត់មកដល់ម៉ាទីណះវិញ គាត់ក៏គណនាវា។ ហើយគាត់ក៏បាននិយាយថា៖ នេះគឺជាទ្រព្យរបស់ពួកអ្នក។ ចំណែកនេះ គឺជាអំណោយ(ដែលគេផ្តល់ឲ្យខ្ញុំ)។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនអង្គុយក្នុងផ្ទះឪពុកម្តាយរបស់អ្នកដើម្បីទទួលបានអំណោយនេះទៅ ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សស្មោះត្រង់មែននោះ”។ បន្ទាប់មក លោកបានថ្លែងសុន្ទរកថាមកកាន់ពួកយើង ដោយបានកោតសរសើរអល់ឡោះ និងថ្លែងសរសើរដល់ទ្រង់។ ក្រោយមក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ជាបន្ទាប់មកទៀត ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបានចាត់តាំងបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកឲ្យធ្វើការងារខ្លះក្នុងចំណោមការងារដែលអល់ឡោះបានតែងតាំងខ្ញុំ។ ក្រោយមក គេបានមកវិញ ហើយនិយាយថា៖ នេះជាទ្រព្យរបស់ពួកអ្នក ចំណែកនេះជាអំណោយដែលគេផ្តល់ឲ្យខ្ញុំ។ ហេតុអ្វីបានជាគេមិនអង្គុយនៅផ្ទះឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនរង់ចាំគេផ្តល់អំណោយឲ្យទៅ? សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! របស់អ្វីមួយដែលនរណាម្នាក់នៃពួកអ្នកយកវាដោយមិនត្រឹមត្រូវនោះ គឺគេនឹងទៅជួបអល់ឡោះនៅថ្ងៃបរលោកដោយរែកពន់វាជាមិនខាន ហើយខ្ញុំនឹងមិនទទួលស្គាល់អ្នកណាម្នាក់នៃពួកអ្នកដែលជួបអល់ឡោះដោយនាំមកនូវសត្វអូដ្ឋដែលកំពុងបន្លឺសំឡេង ឬសត្វគោ ឬសត្វចៀមដែលកំពុងស្រែកនោះឡើយ”។ បន្ទាប់មក លោកបានលើកដៃទាំងពីររបស់លោក រហូតដល់គេឃើញផ្ទៃសនៃឃ្លៀករបស់លោក ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! តើខ្ញុំបានផ្សព្វផ្សាយ(ដល់ពួកគេ)ហើយឬ”។ ខ្ញុំ(អាពូហ៊ូមៃទ៍ )បានឃើញដោយផ្ទាល់នឹងភ្នែក និងស្តាប់ឮដោយផ្ទាល់ត្រចៀករបស់ខ្ញុំ។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 6979]
រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានចាត់តាំងបុរសម្នាក់ដែលគេហៅគាត់ថា អ៊ិពនូលុតពីយ៉ះ ឲ្យទៅប្រមូលហ្សាកាត់ពីកុលសម្ព័ន្ធអម្បូរស៊ូឡែម។ នៅពេលដែលគាត់ត្រឡប់មកដល់ម៉ាទីណះវិញ គាត់បានគណនានូវអ្វីដែលគាត់ទទួលបាន និងអ្វីដែលគាត់បានចំណាយ។ អ៊ិពនូលុតពីយ៉ះបាននិយាយថា៖ នេះគឺជាទ្រព្យរបស់ពួកអ្នកដែលខ្ញុំប្រមូលបានពីហ្សាកាត់។ ចំណែកនេះ គឺជាទ្រព្យដែលគេផ្តល់ជាអំណោយដល់ខ្ញុំ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់គាត់ថា៖ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនអង្គុយក្នុងផ្ទះឪពុកម្តាយរបស់អ្នកដើម្បីមើលមើល៍ ថាតើគេនឹងផ្តល់អំណោយដល់អ្នកដែរឬទេ ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សស្មោះត្រង់មែននោះ? ជាការពិតណាស់ សិទ្ធិ(តួនាទី)ដែលអ្នកធ្វើ គឺជាមូលហេតុដែលនាំឲ្យគេផ្តល់អំណោយនោះដល់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកអង្គុយនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នក ក៏គេមិនផ្តល់អំណោយអ្វីមួយដល់អ្នកនោះដែរ។ ហេតុនេះ មិនគប្បីលើអ្នកចាត់ទុកថាវាជាការអនុញ្ញាត ដោយគ្រាន់តែវាត្រូវបានគេផ្តល់ឱ្យអ្នកជាអំណោយនោះទេ។ ក្រោយមក ណាពី ﷺ លោកបានឡើងលើមិមពើរថ្លែងសុន្ទរកថាដោយលោកមានការខឹងសម្បា។ លោកបានកោតសរសើរអល់ឡោះ និងថ្លែងសរសើរដល់ទ្រង់។ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ជាបន្ទាប់មកទៀត ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបានចាត់តាំងបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកឲ្យធ្វើការងារមួយក្នុងចំណោមការងារដែលអល់ឡោះបានចាត់តាំងឲ្យខ្ញុំចាត់ចែងទាក់ទងនឹងទ្រព្យហ្សាកាត់ និងជ័យភណ្ឌ។ នៅពេលដែលគេមកពីបំពេញការងាររបស់ខ្លួនវិញ គេបាននិយាយថា៖ នេះជាទ្រព្យរបស់ពួកអ្នក ហើយនេះជាអំណោយដែលគេផ្តល់ឲ្យខ្ញុំ។ ហេតុអ្វីបានជាគេមិនអង្គុយនៅផ្ទះឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនរង់ចាំគេផ្តល់អំណោយឲ្យទៅ? សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! នរណាម្នាក់ដែលបានយកអ្វីមួយពីរបស់ដែលគេបានផ្តល់ឲ្យខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវនោះ គឺគេនឹងទៅជួបអល់ឡោះនៅថ្ងៃបរលោកដោយដាក់នៅនឹងករបស់ខ្លួនជាមិនខាន នូវសត្វអូដ្ឋដែលកំពុងបន្លឺសំឡេង ឬសត្វគោ ឬសត្វចៀមដែលកំពុងស្រែកនោះ។ បន្ទាប់មក លោកបានលើកដៃទាំងពីររបស់លោកយ៉ាងខ្ពស់ រហូតដល់គេឃើញផ្ទៃសនៃឃ្លៀករបស់លោក។ ក្រោយមក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ខ្ញុំបានផ្សព្វផ្សាយច្បាប់របស់អល់ឡោះដល់ពួកអ្នកហើយ។ បន្ទាប់មក អាពូហ៊ូមៃទ៍ អាស្សាអ៊ីទី رضي الله عنه បាននិយាយថា ជាការពិតណាស់ នេះគឺស្ថិតក្នុងចំណោមអ្វីដែលគាត់បានឃើញដោយផ្ទាល់នឹងភ្នែក និងស្តាប់ឮដោយផ្ទាល់ត្រចៀករបស់គាត់។