Hadith: ចូរពួកអ្នកសាងទង្វើកុសលតាមដែលពួកអ្នកមានលទ្ធភាព។ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនធុញទ្រាន់ឡើយ រហូតទាល់តែពួកអ្នកធុញទ្រាន់”។

عَنِ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنين رَضيَ اللهُ عنها زَوْجَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
أَنَّ الْحَوْلَاءَ بِنْتَ تُوَيْتِ بْنِ حَبِيبِ بْنِ أَسَدِ بْنِ عَبْدِ الْعُزَّى مَرَّتْ بِهَا وَعِنْدَهَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقُلْتُ: هَذِهِ الْحَوْلَاءُ بِنْتُ تُوَيْتٍ، وَزَعَمُوا أَنَّهَا لَا تَنَامُ اللَّيْلَ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَنَامُ اللَّيْلَ! خُذُوا مِنَ الْعَمَلِ مَا تُطِيقُونَ، فَوَاللهِ لَا يَسْأَمُ اللهُ حَتَّى تَسْأَمُوا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 785]

អំពី អាអ៊ីស្ហះ អ៊ុមមុលមុមីនីន رضي الله عنها ដែលជាភរិយារបស់ណាពី ﷺ ថា៖
ពិតណាស់ អាល់ហាវឡាក កូនស្រីរបស់ ទូវៃត៍ ពិន ហាពីប ពិន អាសាត់ ពិន អាប់ទុលអ៊ុសហ្សា បានដើរកាត់គាត់ ខណៈដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ក៏នៅជាមួយនឹងគាត់ផងដែរ។ ពេលនោះ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ នេះជា អាល់ហាវឡាក កូនស្រីរបស់ ទូវៃត៍។ ពួកគេបានអះអាងថា នាងមិនគេងពេលយប់ឡើយ។ ខណៈនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “នាងមិនគេងពេលយប់ទេ! ចូរពួកអ្នកសាងទង្វើកុសលតាមដែលពួកអ្នកមានលទ្ធភាព។ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនធុញទ្រាន់ឡើយ រហូតទាល់តែពួកអ្នកធុញទ្រាន់”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 785]

Explanation

មានពេលមួយ អាល់ហាវឡាក កូនស្រីរបស់ ទូវៃត៍ បាននៅជាមួយនឹងអ៊ុមមុលមុមីនីន អាអ៊ីស្ហះ رضي الله عنها។ ក្រោយមក នាងក៏បានចាកចេញពីគាត់ នៅពេលដែលណាពី ﷺ លោកចូលមក។ ពេលនោះ អាអ៊ីស្ហះក៏បាននិយាយទៅកាន់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ថា៖ ស្ត្រីម្នាក់នេះ នាងមិនគេងពេលយប់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ នាងសឡាតពេញមួយយប់។ ខណៈនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍បដិសេធចំពោះការដែលនាងដាក់បន្ទុកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើខ្លួនឯងបែបនេះថា៖ នាងមិនគេងពេលយប់ទេ! ចូរពួកអ្នកសាងទង្វើកុសលតាមដែលពួកអ្នកមានលទ្ធភាព និងធ្វើជាប់ជាប្រចាំ។ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនធុញទ្រាន់ក្នុងការផ្តល់ផលបុណ្យ និងការតបស្នងដល់ខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ដែលជាអ្នកសាងទង្វើកុសលនិងគោរពប្រតិបត្តិឡើយ ទ្រង់នឹងតបស្នងចំពោះអំពើល្អ និងទង្វើកុសលរបស់ពួកគេនោះ រហូតទាល់តែពួកគេធុញទ្រាន់ និងបោះបង់ការសាងកុសល។

Benefits from the Hadith

1. ការគោរពសក្ការៈច្រើនចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់លើសពីលទ្ធភាពរបស់រាងកាយ អាចនាំឲ្យមានការធុញទ្រាន់ និងនឿយណាយ រួចគេក៏បោះបង់វា។
2. ការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះដោយមានលក្ខណៈមធ្យមនិងមានតុល្យភាព គឺជួយឲ្យគេនៅតែបន្តធ្វើវាជាប្រចាំ ជាប់ជានិច្ច។
3. អំពើល្អតិចតួច តែធ្វើជាប់ជាប្រចាំ ល្អជាងអំពើល្អច្រើន តែមិនធ្វើជាប់ជាប្រចាំ។
4. អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ ការធ្វើតិចតួចតែជាប់ជាប្រចាំនៅក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ តាមរយៈការរំលឹចំពោះអល់ឡោះ ការយល់ដឹង ភាពស្មោះស និងការងាកទៅរកទ្រង់ មិនដូចការធ្វើច្រើនតែមិនជាប់លាប់នោះឡើយ ព្រោះតិចតួចតែជាប់លាប់នឹងធ្វើឲ្យលូតលាស់ឥតឈប់ឈរ រហូតលើសការធ្វើច្រើនតែមិនជាប់លាប់ជាច្រើនដង។