Хадис: „Ќе се појават владетели што ќе лажат и ќе чинат неправда. Кој ги прифати нивните лаги и им помогне во нивната неправда – не е од мене, и јас не сум од него

عَنْ حُذَيْفَةَ رَضيَ اللهُ عنهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّهَا سَتَكُونُ أُمَرَاءُ يَكْذِبُونَ وَيَظْلِمُونَ، فَمَنْ صَدَّقَهُمْ بِكَذِبِهِمْ وَأَعَانَهُمْ عَلَى ظُلْمِهِمْ فَلَيْسَ مِنَّي، وَلَسْتُ مِنْهُ، وَلَا يَرِدُ عَلَيَّ الْحَوْضَ، وَمَنْ لَمْ يُصَدِّقْهُمْ بِكَذِبِهِمْ وَلَمْ يُعِنْهُمْ عَلَى ظُلْمِهِمْ فَهُوَ مِنِّي، وَأَنَا مِنْهُ، وَسَيَرِدُ عَلَيَّ الْحَوْضَ».
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 23260]

Хузејфе, Аллах нека е задоволен со него, пренесува дека Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рекол:
„Ќе се појават владетели што ќе лажат и ќе чинат неправда. Кој ги прифати нивните лаги и им помогне во нивната неправда – не е од мене, и јас не сум од него, и нема да пријде до мојот извор. А кој не ги прифати нивните лаги и не им помогне во нивната неправда – тој е од мене, и јас сум од него, и ќе дојде кај мојот извор.“
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد - 23260]

Објаснување

Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, известил дека по неговата смрт со луѓето ќе владеат владетели кои ќе лажат – ќе зборуваат нешта што не ги исполнуваат, и ќе пресудуваат неправедно. Кој им приоѓа, ги прифаќа нивните лаги или им помага во нивната неправда – било со дела, било со зборови, како што е давање фетва за да им се угоди и да се добие нешто од нив – тој не е од мене, и јас не сум од него. Таквиот нема да пријде до мојот извор на Судниот ден. А кој не им пристапува, не ги прифаќа нивните лаги и не учествува во нивната неправда – тој е од мене, и јас сум од него, и тој ќе пријде до мојот извор на Судниот ден.

من فوائد الحديث

1. Ако некој пристапи кон владетелите со цел да ги советува, да ги упати кон вистината и да го намали злото – тоа е пофално и пожелно. Но, ако им пристапи за да им помага во неправдата и да ги потврдува нивните лаги – тоа е осудено и строго забрането.
2. Предупредување за опасноста од помагањето на управителот во неговата неправда.
3. Ова строго предупредување во хадисот укажува дека таквото дело е забрането и спаѓа меѓу големите гревови.
4. Поттик за соработка во доброто и богобојазливоста, и забрана за соработка во грев и непријателство.
5. Потврда за постоењето на изворот (хаудот) на нашиот Пратеник Мухамед, салаллаху алејхи ве селем, на кој ќе дојде неговиот умет.