+ -

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ الدِّينَ يُسْرٌ، وَلَنْ يُشَادَّ الدِّينَ أَحَدٌ إِلَّا غَلَبَهُ، فَسَدِّدُوا وَقَارِبُوا، وَأَبْشِرُوا، وَاسْتَعِينُوا بِالْغَدْوَةِ وَالرَّوْحَةِ وَشَيْءٍ مِنَ الدُّلْجَةِ».

[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 39]
المزيــد ...

అబూ హురైరహ్ రదియల్లాహు అన్హు ఉల్లేఖనం : “ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ఇలా పలికినారు:
’నిశ్చయంగా ధర్మము సులభమైనది’ఎవరైతే దాని పట్ల కఠినంగా వ్యవహరిస్తారో అది వారి పై పైచేయి సాధిస్తుంది (అతన్ని అలసటకు గురిచేస్తుంది) కాబట్టి ఋజుమార్గాన్ని అవలంభించండి,ధర్మానికి దగ్గరగా ఉండండి, ప్రజలకు శుభవార్తలను అందించండి,అలాగే ఉదయం సాయంత్రం మరియు రాత్రుల్లో ఆరాధన ద్వారా సహాయాన్ని పొందండి.

[దృఢమైనది] - [దీనిని ఇమామ్ బుఖారీ ఉల్లేఖించారు] - [صحيح البخاري - 39]

వివరణ

ఈ హదీథులో ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ఇలా వివరిస్తున్నారు - ఇస్లాం ధర్మం తన అన్ని వ్యవహారాలలో సౌలభ్యము మరియు సులభతరం అనే విషయాల మీద నిర్మించబడింది. (ధర్మానుసరణలో) ఏదైనా ఆచరణను పరిపూర్ణంగా ఆచరించగల సమర్థ, సామర్థ్యము లేకపోవడం మరియు స్వంత అవసరాలు అనేవి సౌలభ్యాన్ని తప్పనిసరి చేస్తాయి. ఎందుకంటే ధర్మానికి సంబంధించిన ఆచరణలలో (ఆచరణను కఠినంగా ఆచరించడం, అందులో) లోతుగా మునిగిపోవడం, ఆ ఆచరణలో సౌమ్యతకు దూరం కావడం అనేది – ఆ ఆచరణలో అసమర్థతకు దారి తీస్తుంది. ఆ కారణంగా అతడు ఆ ఆచరణను ఆచరించుట పూర్తిగా ఆపివేయవచ్చు, లేదా అందులో కొంత భాగాన్ని నిలిపివేయవచ్చు. . తరువాత ప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం) ధర్మాన్ని అనుసరించుటలో, ధర్మానికి చెందిన ఆచరణలను ఆచరించుటలో ‘అతి’ చేయరాదని (ధర్మాన్ని అనుసరించుట తనపై కఠినం చేసుకోరాదని), సౌలభ్యపు మార్గాన్ని అనుసరించాలని హితబోధ చేసినారు. అయితే దాసుడు తనపై విధి చేయబడిన ధార్మిక ఆచరణలను ఆచరించుటలో ఎక్కడా తక్కువ చేయరాదని; అలాగే (ఆచరించుటలో) తన శక్తి సామర్థ్యాలకు మించిన భారాన్ని తనపై వేసుకోరాదని; అలాగే ఏదైనా (ధార్మిక) ఆచరణను పరిపూర్ణంగా ఆచరించలేకపోతే, పరిపూర్ణత్వానికి సాధ్యమైనంత దగ్గరగా ఉండేలా కృషి చేయాలని హితబోధ చేసినారు.
ప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం) నిరంతరం చేసే (ధార్మిక) ఆచరణకు 'అది చిన్నదైనా, దానిని పూర్తిగా ఆచరించగల సామర్థ్యం లేని వారికి' గొప్ప ప్రతిఫలం గురించి శుభవార్త అందించారు. ఎందుకంటే ఆ అసమర్ధతలో అతని ప్రమేయం ఏమీ లేకపోయినట్లైతే, అతనికి లభించే ప్రతిఫలంలో కూడా తక్కువ చేయుట జరుగదు.
వాస్తవములో ఈ ప్రపంచము, పరలోకానికి బదిలీ కావడానికి ఒక ప్రయాణము స్థలము వంటిది. కనుక ఈ నిర్దిష్ట లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి మూడు క్లిష్ట సమయాలలో అల్లాహ్ యొక్క సహాయాన్ని అర్థించమని ప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం) ఆదేశిస్తున్నారు.
మొదటిది: ప్రాతఃకాల సమయమున: దినపు ప్రారంభ సమయములో; ఫజ్ర్ నమాజుకు మరియు సూర్యుడు ఉదయించడానికి మధ్య.
రెండవది: అపరాహ్ణ సమయమున అంటే మిట్టమధ్యాహ్నం తరువాత.
మూడవది: రాత్రి సమయాన: రాత్రి మొత్తము భాగము కానీ, లేక రాత్రిలో కొద్ది భాగము కానీ. ఎందుకంటే రాత్రి పూట (ఆరాధనకు సంబంధించిన) ఏ ఆచరణ అయినా, పగటితో పోలిస్తే, కష్టంతో కూడినదై ఉంటుంది. అందుకని ప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం) ఈ హదీథులో “రాత్రిలో కొద్ది భాగము” అని ఆదేశించినారు.

అనువాదము: ఇంగ్లీషు ఉర్దూ స్పానిష్ ఇండోనేషియన్ ఉయ్ఘర్ బెంగాలీ ఫ్రెంచ్ టర్కిష్ రష్యన్ బోస్నియన్ సింహళ హిందీ చైనీస్ పర్షియన్ వియత్నమీస్ టాగలాగ్ కుర్దిష్ హౌసా పోర్చుగీసు మలయాళం స్వాహిలీ తమిళం థాయ్ పష్టో అస్సామీ السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية Қирғизӣ النيبالية الصربية الرومانية Малагашӣ Канада
అనువాదాలను వీక్షించండి

من فوائد الحديث

  1. ఈ హదీథులో – ఇస్లామీయ షరియహ్’లో ధార్మిక ఆచణల పట్ల సౌలభ్యము మరియు సహనము తెలుస్తున్నాయి. ఆచరణలలో ‘అతి’కి వెళ్ళిపోయి ధర్మాన్ని కఠినతరం చేసుకోవడానికీ మరియు ఆచరణలను పూర్తిగా నిర్లక్ష్యం చేయడానికీ – ఈ రెండు మితిమీరే స్థితుల మధ్య (మితిమీరిన ఆచరణ మరియు మితిమీరిన నిర్లక్ష్యం మధ్య) షరియత్ యొక్క నియంత్రణ కనిపిస్తున్నది.
  2. ధర్మానికి సంబంధించిన ఏ ఆదేశాన్నైనా దాసుడు తన శక్తి సామర్ధ్యాల మేరకు ఎంతగా వీలైతే అంత ఉత్తమంగా నెరవేర్చడానికి కృషి చేయాలి - ఆచరించుటలో తీవ్ర స్థాయికి వెళ్ళిపోవడం లేదా ఆచరణలో మరీ ఉదాసీన, తేలిక, నిర్లక్ష్యత కూడిన వైఖరిని అవలంబించడం కాకుండా.
  3. దాసుడు ఆరాధన కార్యకలాపాల సమయాలను ఎన్నుకోవాలి; మరియు ఈ మూడు సమయాలు; ప్రత్యేకించి ఆరాధన కొరకు; శరీరం అత్యంత చురుకుగా ఉండే సమయాలు.
  4. ఇబ్న్ హజర్ అల్-అస్కలానీ ఇలా అన్నారు: ఈ హదీథు ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ఒక ప్రయాణికుడిని అతని గమ్యస్థానం వైపునకు మార్గదర్శకం చేస్తూ ప్రసంగించినట్లుగా ఉంది; మరియు ఈ మూడు సమయాలు ఒక ప్రయాణీకునికి ఉత్తమ సమయాలు, కనుక ప్రవక్త ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం అతడి కార్యకలాపాల సమయాలను గురించి అతనికి హెచ్చరించారు. ఎందుకంటే అతడు రాత్రనక పగలనక ప్రయాణం చేస్తే అతడు అశక్తుడు అయిపోతాడు మరియు తన గమ్యస్థానం నుండి వేరైపోతాడు. అలాకాక అతను ఈ చురుకైన సమయాల్లో ప్రయాణించడానికి ప్రయత్నిస్తే, అతను ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా కొనసాగించగలడు.
  5. ఇబ్న్ హజర్ అల్ అస్ఖలానీ (రహిమహుల్లాహ్) ఇలా అన్నారు: ఈ హదీథులో షరియత్ పరంగా లభించే సౌలభ్యాన్ని వినియోగించుకోవాలనే సూచన ఉన్నది. ఎందుకంటే సౌలభ్యానికి బదులుగా కాఠిన్యాన్ని ఎన్నుకోవడం – అది తీవ్రవాదం అవుతుంది; ఉదాహరణకు: పరిశుభ్రత కొరకు అంటే ఉదూ, గుసుల్ కొరకు నీటిని వినియోగించలేని స్థితిలో ఉన్న వ్యక్తి తయమ్మం ను ఆచరించకుండా, దానిని వదిలి నీటినే ఉపయోగించినట్లైతే – అది అతనికి హాని కలగడానికి దారి తీస్తుంది.
  6. ఇబ్నుల్ మునీర్ (రహిమహుల్లాహ్) ఇలా అన్నారు: ఈ హదీథులో ప్రవక్తత్వపు నిదర్శనాలలో నుండి ఒక నిదర్శనం ఉన్నది. ఎందుకంటే, ధర్మములో ఆచరణలలో తీవ్రస్థాయికి పోయి మార్గభ్రష్ఠులైన ‘అతి’ వాదులను (తీవ్రవాదులను) మేము చూసినాము మరియు మాకు ముందు గడిచిన ప్రజలు కూడా చూసినారు. దీని అర్థము ‘ఇబాదత్’ లో (ఆరాధనలో) అత్యంత పరిపూర్ణతను కోరుకోవడాన్ని నిరోధించడం కాదు, ఎందుకంటే ఇబాదత్’లో పరిపూర్ణత సాధించుట ప్రశంసించదగిన విషయాలలో ఒకటి. అసలు ఉద్దేశ్యము విసుగును కలిగించే విపరీత తత్వాన్నినివారించడం; మరియు ఉత్తమమైన దానిని వదలివేయటానికి దారితీసే స్వచ్ఛంద ప్రార్థనలో అతిశయోక్తిని నివారించండం. ఉదాహరణకు: ఫర్జ్ నమాజును దాని నిర్ధారిత సమయానికి ఆవల ఆచరించడం; ఎలాగంటే ఒకవ్యక్తి రాత్రంతా నఫీల్ నమాజులు ఆచరించుటలో గడిపి ఫజ్ర్ నమాజు యొక్క జమాఅత్ జరుగుతున్న సమయాన నిద్రపోతూ ఉండడం, లేక సూర్యోదయం అయిపోయేంత వరకు నిద్రపోతూ ఉండడం.
ఇంకా