+ -

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ الدِّينَ يُسْرٌ، وَلَنْ يُشَادَّ الدِّينَ أَحَدٌ إِلَّا غَلَبَهُ، فَسَدِّدُوا وَقَارِبُوا، وَأَبْشِرُوا، وَاسْتَعِينُوا بِالْغَدْوَةِ وَالرَّوْحَةِ وَشَيْءٍ مِنَ الدُّلْجَةِ».

[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 39]
المزيــد ...

გადმოცემულია აბუ ჰურაირასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ჭეშმარიტად, რელიგია მარტივია, და ვინც შეეცდება დაუძლეველი ტვირთის აღებას რელიგიაში, ის აუცილებლად დამარცხდება. ამიტომ, იარეთ სწორ გზაზე, ეცადეთ მიუახლოვდეთ მას და გაახარეთ თქვენი თავი [იმ სასიხარულო ცნობით, რაც გელით ჯილდოდ]. გამოიყენეთ [კეთილი საქმეებისთვის] დილა, საღამო და ღამის ნაწილი».

[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა ალ-ბუხარიმ] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 39]

განმარტება

ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა, რომ ისლამის რელიგია დაფუძნებულია იოლობაზე და სიმარტივეზე ყველა საკითხში. ეს სიმარტივე განსაკუთრებით დასტურდება მაშინ, როცა არსებობს უძლურების ან საჭიროების მიზეზი. რადგან რელიგიურ საქმეებში გადაჭარბებული სიღრმე და მოქნილობის უგულებელყოფა საბოლოოდ იწვევს უძლურებას, ან საერთოდ, ან ნაწილობრივ ქმედების შეწყვეტას. . შემდეგ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მოუწოდა ზომიერებისკენ გადაჭარბების გარეშე; მონამ არ უნდა შეამოკლოს ის, რაც ებრძანა მას, და არც უნდა აიღოს ის, რაც მის ძალებს აღემატება. თუ მას არ შეუძლია სრულყოფილი საქმის შესრულება, უნდა იმოქმედოს ისე, რომ მაქსიმალურად მიუახლოვდეს სრულყოფილებას.
მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ახარა დიდი ჯილდო იმ მუდმივ ქმედებებზე, თუნდაც მცირეზე, მათთვის, ვინც ვერ შეძლებს სრულყოფილი საქმის შესრულებას. რადგან უძლურება, რომელიც ადამიანის ძალისგან დამოუკიდებელია, არ იწვევს მისი ჯილდოს შემცირებას.
რადგან ეს ქვეყანა სინამდვილეში არის მოგზაურობის ადგილი საიქიოსკენ გადასვლისთვის, მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ბრძანა დახმარების ძიება ალლაჰის მსახურების მუდმივ შესრულებაში სამი ენერგიული დროის გამოყენებით:
პირველი: ალ-ღადვა: მზის ამოსვლამდე, ფაჯრის ლოცვასა და მზის ამოსვლას შორის.
მეორე: არ-რავჰა: ზენიტის გადასვლის, მზის შუადღის წერტილის შემდეგ.
მესამე: ად-დულჯა: ღამის სვლა მთლიანად ან მისი ნაწილის განმავლობაში. რადგან ღამით მუშაობა უფრო მძიმეა, ვიდრე დღისით, მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უბრძანა მისი ნაწილის შესრულება სიტყვებით: "და რაღაც ნაწილი შუაღამიდან".

თარგმანი: ინგლისური ურდუ ესპანური ინდონეზიური იუგურული ბენგალური ფრანგული თურქული რუსული ბოსნეური სენჰალური ინდური ჩინური სპარსული ვიეტნამური თაგალური ქურდული ხუსური პორტუგალიური მალალამური ტელგური სვაჰილური თამილური ტაილანდური პუშტუ ასამური შვედური ამჰარული ჰოლანდიური გუჯარათული ყირგიზული ნეპალური სერბული რომაული მალაიური კანადური
თარგმნების ჩვენება

ჰადისის სარგებლობიდან

  1. ისლამური შარიათის სიმარტივე, შემწყნარებლობა და მისი ზომიერება გადაჭარბებასა და დაუდევრობაში.
  2. მსახურმა უნდა შეასრულოს ბრძანება თავისი შესაძლებლობის მიხედვით, არ უნდა გამოიჩინოს არც ზედმეტი სიმსუბუქე და არც გადაჭარბებული სიმკაცრე.
  3. მსახურმა უნდა აირჩიოს თაყვანისცემისთვის ენერგიული დროები, და ეს სამი დრო კონკრეტულად არის ის, როდესაც სხეული თაყვანისცემისთვის ყველაზე დასვენებული და მზადყოფნაშია.
  4. იბნ ჰაჯარ ალ-ასყალანიმ თქვა: "თითქოს მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ესაუბრება მოგზაურს, რომელიც მიემართება დანიშნულებისკენ, და მიუთითებს ამ სამ დროს, რომლებიც მოგზაურისთვის ყველაზე სასიამოვნო და ხელსაყრელი დროებია. მან გაამახვილა ყურადღება ამ ენერგიულ პერიოდებზე, რადგან თუ მოგზაური იმოძრავებს დღე-ღამის განმავლობაში უწყვეტად, ის დაიღლება და შეწყვეტს მოძრაობას. მაგრამ თუ ის იმოძრავებს ამ ხელსაყრელ და ენერგიულ პერიოდებში, შეძლებს უწყვეტ მოძრაობას ზედმეტი სირთულის გარეშე".
  5. იბნ ჰაჯარმა თქვა: "ამ ჰადისში მითითებულია შარიათული შეღავათის გამოყენების აუცილებლობაზე. ვინაიდან შეღავათის პირობებში სრული მოვალეობის შესრულება გადაჭარბებაა. მაგალითად, ის, ვინც თაიამუმს (სუფთა მიწით განწმენდას) თავს არიდებს წყლის გამოყენების უუნარობის დროს და მაინც იყენებს წყალს, შედეგად შესაძლოა ზიანი მიადგეს".
  6. იბნ ალ-მუნიირმა თქვა: "ამ ჰადისში არის ერთ-ერთი ნიშანი წინასწარმეტყველების ჭეშმარიტებისა. ჩვენ ვნახეთ და ჩვენამდე მყოფებმაც დაინახეს, რომ ის, ვინც რელიგიაში გადაჭარბებულად მოქმედებს, საბოლოოდ ანებებს თავს. აქ არ იგულისხმება მსახურების სრულყოფილებისკენ სწრაფვის აკრძალვა, რადგან ეს საქები საქმეა, არამედ აკრძალულია გადაჭარბება, რაც იწვევს მოწყენილობას, ან ნებაყოფლობით ლოცვებში გადაჭარბებას, რის შედეგადაც სავალდებულოს უგულებელყოფა ხდება. მაგალითად, ის, ვინც ღამეს მთლიანად ლოცვაში გაატარებს და დილით ის დილის კოლექტიურ ლოცვას გამოტოვებს, ან ლოცვის დროის გასვლამდე ვერ შეძლებს სავალდებულოს შესრულებას, როგორც ეს ხდება მზის ამოსვლისას".