بروز رسانی: إِنَّ مِنْ أَعْظَمِ الجِهَادِ كَلِمَةَ عَدْلٍ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ»: «از بزرگ‌ترین (انواع) جهاد، بیان سخن عادلانه نزد حاکم ستمگر است
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رضي الله عنه أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ مِنْ أَعْظَمِ الجِهَادِ كَلِمَةَ عَدْلٍ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ».
[حسن لغيره] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 2174]
المزيــد ...
از ابوسعید خُدری ـ رضی الله عنه ـ روایت است که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
«إِنَّ مِنْ أَعْظَمِ الجِهَادِ كَلِمَةَ عَدْلٍ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ»: «از بزرگ‌ترین (انواع) جهاد، بیان سخن عادلانه نزد حاکم ستمگر است».
[حسن لغیره است] - - [سنن الترمذي - 2174]
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ تبیین نموده‌اند که یکی از بزرگ‌ترین و سودمندترین انواع جهاد در راه الله تعالی، سخن حق و عادلانه نزد سلطان یا امیر جائر و ستمگر است؛ زیرا چنین کسی به یکی از احکام اسلامی یعنی امر به معروف و نهی از منکر عمل کرده است، چه این کار از طریق گفتن باشد یا نوشتن یا عملی باشد یا دیگر روش‌هایی که مصلحت از طریق آن حاصل شده و مفسده به واسطهٔ آن دفع می‌شود.
از نکات این حدیث
- امر به معروف و نهی از منکر از مصادیق جهاد است.
- نصیحت حاکم از بزرگ‌ترین انواع جهاد است، اما باید با علم و حکمت و متانت باشد.
- خَطّابی می‌گوید: از آنجا این کار بهترین جهاد است که وقتی کسی با دشمن جهاد می‌کند میان بیم و امید قرار دارد و نمی‌داند پیروز می‌شود یا شکست می‌خورد؛ اما کسی که نزد سلطان می‌رود مقهور و تحت سلطهٔ اوست و اگر حق بگوید و امر به معروف کند، خود را در معرض مرگ قرار داده است، بنابراین کارش بهترین انواع جهاد است زیرا ترس بر وی غالب است. همچنین گفته شده: به این دلیل بهترین جهاد است که اگر ولی امر سخن او را بپذیرد شاید سود او به جمع بزرگی از مردم برسد و مصلحت حاصل گردد.
طبقه‌بندی‌ها
بیشتر
- بروز رسانی: مثال کسانی که حدود الهی را رعايت می کنند و آنان که رعايت نمی کنند، مانند گروهی است که سوار کشتی می شوند و با قرعه کشی برخی از آنها در طبقه ی بالا و عده ای در طبقه ی پايين قرار می گيرند. آنان که در طبقه ی پايين قرار می گيرند، برای دست رسی به آب، به طبقه ی بالا رفت و آمد می کنند.
- بروز رسانی: الله متعال هيچ پيامبری مبعوث نکرد و هيچ خليفه ای را به خلافت نرساند، مگر اينکه دو همنشين (مشاور) برای هريک قرار داد که يکی او را به کار نيک فرمان می داد و به عمل شايسته تشويقش می کرد و ديگری او را به کار بد فرا می خواند و به کار ناشايست تشويقش می نمود. و معصوم کسی است که الله او را - از گناه و معصيت- حفظ کند.