Hadithi: Ia dhamë besën të Dërguarit të Allahut ﷺ se do ta dëgjojmë dhe do t'i bindemi në kohë të vështira e në kohë të qeta, në gjërat që i duam dhe s'i duam, edhe nëse dikush bëhet padrejtësisht hisetar në hakun tonë

عن عُبَادَةَ بن الصَّامتِ رضي الله عنه قال:
بَايَعْنَا رسولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم على السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ فِي الْعُسْرِ وَالْيُسْرِ، وَالْمَنْشَطِ وَالْمَكْرَهِ، وعلى أَثَرَةٍ علينا، وعلى أَلَّا نُنَازِعَ الْأَمْرَ أهلَه، وعلى أَنْ نَقُولَ بِالْحَقِّ أينما كُنَّا، لا نَخَافُ في الله لَوْمَةَ لَائِمٍ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 1709]

Ubade ibn Samiti (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon:
"Ia dhamë besën të Dërguarit të Allahut ﷺ se do ta dëgjojmë dhe do t'i bindemi në kohë të vështira e në kohë të qeta, në gjërat që i duam dhe s'i duam, edhe nëse dikush bëhet padrejtësisht hisetar në hakun tonë; nuk do t'ua cenojmë atyre postin që u takon, si dhe do ta flasim të vërtetën kudo që gjendemi dhe s'do t'ia kemi frikën qortimit të asnjë qortuesi në rrugëtimin drejt Allahut."
[Ky hadith është sahih] - [Muttefek alejhi] - [Sahihu i Muslimit - 1709]

Shpjegimi

Profeti ﷺ e mori besën nga sahabët për t'iu nënshtruar prijësve dhe sundimtarëve (muslimanë) në kohë të qeta dhe të vështira; në kohë mirëqenieje e varfërie, pavarësisht nëse urdhrat e tyre janë të dëshirueshme apo të papëlqyera për shpirtin. Madje, edhe nëse sundimtarët padrejtësisht bëhen hisetarë mbi nënshtetasit në pasurinë publike, pozitat ose gjëra të tjera është obligim që ata të dëgjohen dhe t'i binden në mirësi (e jo në mëkat). Gjithashtu, nuk duhet të bëjnë kryengritje kundër tyre, sepse trazia dhe dëmi që shkaktohen duke luftuar ndaj tyre është më i madh dhe më i rëndë se dëmi që ka ndodhur për shkak të padrejtësisë së tyre. Po ashtu ia dhanë besën se do ta thonë të vërtetën në çdo vend që janë, duke e bërë këtë sinqerisht për Allahun dhe të mos kenë frikë nga ata që i qortojnë.