عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: «من خرج من الطاعة، وفارق الجماعة فمات، مات مِيتَةً جاهلية، ومن قاتل تحت راية عِمِّيَّة يغضب لِعَصَبَة، أو يدعو إلى عَصَبَة، أو ينصر عَصَبَة، فقتل، فَقِتْلَة جاهلية، ومن خرج على أمتي، يضرب برها وفاجرها، ولا يَتَحَاشَى من مؤمنها، ولا يفي لذي عهد عهده، فليس مني ولست منه»،
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon: "Profeti ﷺ ka thënë: "c2">“Kush refuzon t'i bindet prijësit dhe largohet nga muslimanët e unifikuar (në të vërtetën) e pastaj vdes në këtë gjendje, vdekja e tij i ngjan vdekjes së periudhës (së injorancës) paraislame. Kush lufton nën një flamur të lajthitur, hidhërohet për shkak të fanatizmit fisnor dhe thërret në këtë fanatizëm, ose e përkrah fanatizmin, pastaj vritet në këtë gjendje, vrasja e tij i ngjan vrasjes së periudhës (së injorancës) paraislame. Kush ngrihet kundër umetit tim (të unifikuar që i janë besatuar prijësit), duke sulmuar e vrarë si të keqin ashtu dhe të mirin, duke mos e kursyer fare besimtarin dhe duke mos e mbajtur besatimin me atë (prijës) që i janë besatuar, të tillët nuk janë në mësimet dhe udhëzimin tim, si dhe mësimet e udhëzimi im s'janë me ta.”
Ky hadith është sahih. - E shënon Muslimi.

Shpjegimi

Ky hadith e ka kuptimin se, kushdo që largohet nga muslimanët e unifikuar (në të vërtetën), të cilët pranuan t'i binden një prijësi, që i bashkoi dhe i mbrojti nga armiqtë dhe del nga nënshtrimi ndaj prijësit të muslimanëve, e vdes në këtë gjendje, kjo i ngjan vdekjes së periudhës (së injorancës) paraislame, meqë para Islamit (me të cilin erdhi profeti Muhamed), njerëzit jetonin në kaos dhe nuk kishin prijës. Kush lufton nën një flamur të lajthitur, qëllimi i të cilit nuk dihet, për shembull, lufton për shkak të fanatizmit fisnor, hidhërohet dhe thërret në këtë fanatizëm, ose e përkrah fanatizmin (e pastaj vritet në këtë gjendje, vrasja e tij i ngjan vrasjes së periudhës (së injorancës) paraislame). Qëllimi është se ai lufton për epshin e vet dhe për të hidhërohet dhe lufton për fanatizmin e vendit të vet dhe egos së tij. Së fundi, kushdo që rebelohet kundër umetit islam, duke goditur të mirin e të keqin, besimtarin e jomuslimanin që jeton në tokat islame me ndonjë marrëveshje (ar. muahed), si dhe jomuslimanët e mbrojtur (ar. dhimij) që jetojnë në tokat islame në këmbim të xhizjes (taksës vjetore), e nuk mërzitet se çfarë bën e as që frikësohet nga shkatërrimi dhe ndëshkimi, Profeti ﷺ është distancuar nga një person i tillë.

Përkthimi: Anglisht Frëngjisht Spanjisht Turqisht Urdu Indonezisht Boshnjakisht Rusisht Bangalisht Kinezisht Persisht Indisht Vietnamisht Sinhalisht Ujgurisht Kurdisht Hausaisht Portugalisht Melejalemisht Gjuha telugu Sevahilisht Tamilisht Burmisht Tajlandisht Japonisht Gjuha Pashto Asamisht Suedisht Emherisht الهولندية الغوجاراتية الدرية
Shfaq përkthimet

Mësime nga hadithi

  1. Është obligim t'u bindemi prijësve (muslimanë), kuptohet, pa i bërë mëkat Allahut të Lartmadhëruar.
  2. Hadithi tërheq vërejtjen skajshmërisht ndaj atij që largohet nga muslimanët dhe refuzon t'i bindet prijësit, e largohet nga muslimanët e unifikuar (në të vërtetën). Nëse i tilli vdes në këtë gjendje, vdekja e tij i ngjan vdekjes së periudhës (së injorancës) paraislame.
  3. Hadithi tregon se, nëse një person largohet nga muslimanët e unifikuar (në të vërtetën), por nuk rebelohet kundër tyre, as i lufton ata, atëherë ne nuk duhet ta luftojmë atë për ta kthyer atë në grupin e muslimanëve dhe për ta bërë atë t'i bindet prijësit; por duhet ta lëmë të qetë.
  4. Në bindjen ndaj prijësit dhe kapjen për muslimanët e unifikuar (në të vërtetën) ka shumë mirësi, siguri, qetësi dhe gjendja e njerëzve është më e mirë.