عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال:
«مَنْ خَرَجَ مِنَ الطَّاعَةِ، وَفَارَقَ الْجَمَاعَةَ فَمَاتَ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً، وَمَنْ قَاتَلَ تَحْتَ رَايَةٍ عِمِّيَّةٍ، يَغْضَبُ لِعَصَبَةٍ، أَوْ يَدْعُو إِلَى عَصَبَةٍ، أَوْ يَنْصُرُ عَصَبَةً، فَقُتِلَ، فَقِتْلَةٌ جَاهِلِيَّةٌ، وَمَنْ خَرَجَ عَلَى أُمَّتِي، يَضْرِبُ بَرَّهَا وَفَاجِرَهَا، وَلَا يَتَحَاشَى مِنْ مُؤْمِنِهَا، وَلَا يَفِي لِذِي عَهْدٍ عَهْدَهُ، فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1848]
المزيــد ...
از ابوهریره ـ رضی الله عنه ـ روایت است که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
«مَنْ خَرَجَ مِنَ الطَّاعَةِ، وَفَارَقَ الْجَمَاعَةَ فَمَاتَ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً، وَمَنْ قَاتَلَ تَحْتَ رَايَةٍ عِمِّيَّةٍ، يَغْضَبُ لِعَصَبَةٍ، أَوْ يَدْعُو إِلَى عَصَبَةٍ، أَوْ يَنْصُرُ عَصَبَةً، فَقُتِلَ، فَقِتْلَةٌ جَاهِلِيَّةٌ، وَمَنْ خَرَجَ عَلَى أُمَّتِي، يَضْرِبُ بَرَّهَا وَفَاجِرَهَا، وَلَا يَتَحَاشَى مِنْ مُؤْمِنِهَا، وَلَا يَفِي لِذِي عَهْدٍ عَهْدَهُ، فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ»: «هر كه از اطاعت [حاكم] خارج شود و خود را از جماعت [مسلمانان] جدا نماید و [در اين حالت] بمیرد، به مرگ جاهلی مرده است؛ و هركس زیر پرچم مجهولى بجنگد که براى ايل و تبار خشمگین شود يا به سوى ايل و تبار فرابخواند يا از باب تعصب نسبت به ایل و تبار آن را یاری کند و (در این مسیر) كشته شد، كشته شدنش جاهلی است (در مسیر جاهليت مرده است)؛ و هر كسى بر امتم قيام كند و نيكوكار و بدكار را بزند و از عاقبت چنین رفتاری با مومنان نترسد و پروا نکند و به عهد و پيمان صاحب عهد وفا نكند، او از من نيست و من از او نيستم».
[صحیح است] - [به روایت مسلم] - [صحيح مسلم - 1848]
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بیان فرمودند که هر کس از اطاعت حاکمان (اولیالأمر) سر باز زند و از جماعت مسلمانان که بر بیعت با امام (رهبر) اتفاق کردهاند جدا شود، اگر در چنین حالی بمیرد، به مرگ جاهلیت مرده است. جاهلیت به این معنا که افراد در آن دوران از هیچ امیری اطاعت نمیکردند و به هیچ جماعتی نمیپیوستند، بلکه فرقه فرقه و گروه گروه بوده که برخی با برخی دیگر میجنگیدند.
. و پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ خبر میدهد که هرکس زیر پرچمی بجنگند که در آن حق و باطل مشخص نیست و صرفا برای تعصب قوم یا قبیله و نه برای یاری دین و حق با آنان همراه شده و درنتیجه بدون بصیرت و علم و صرفا از روی تعصب بجنگد و در همین حال بمیرد، همچون مردن در جاهلیت است.
و کسی که علیه امت محمد ـ صلی الله علیه وسلم ـ خارج شود و نیک و بد آن را بزند و برایش مهم نباشد که چه میکند و از عقوبت کشتن مؤمنان این امت نترسد و به کافرانی که پیمان دارند توجه نکند و به عهد والیان امر اهمیت ندهد و آن را زیر پا بگذارد، این رفتار او از گناهان کبیره است و کسی که چنین رفتاری داشته باشد، مستحق وعید شدید است.