+ -

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: «من خرج من الطاعة، وفارق الجماعة فمات، مات مِيتَةً جاهلية، ومن قاتل تحت راية عِمِّيَّة يغضب لِعَصَبَة، أو يدعو إلى عَصَبَة، أو ينصر عَصَبَة، فقتل، فَقِتْلَة جاهلية، ومن خرج على أمتي، يضرب برها وفاجرها، ولا يَتَحَاشَى من مؤمنها، ولا يفي لذي عهد عهده، فليس مني ولست منه»،
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

ابو هريره - رضى الله عنه - از بيامبر - صلى الله عليه و سلم - روايت كرده كه فرمودند: "هر كسى از اطاعت (حاكم) خارج شد، و خود را از جماعت (مسلمانان) جدا ساخت و (در اين حالت) وفات كرد، مرگ او يک مرگ جاهليت است، و هر كسى تحت پرچم مجهولى براى تعصب گرايى ايل و تبار يا دعوت به سوى ايل و تبار يا نصرت تير و تبار جنگيد، و كشته شد، كشته شدن جاهليت است، (در مسیر جاهليت مرده است)، و هر كسى بر امتم قيام كند و نيكوكار و بدكار را بزند، و بين مؤمنان استثناء قائل نشد، و به صاحب عهد و پيمان وفا نكرد، او از من نيست، و من از او نيستم".
[صحیح است] - [به روایت مسلم]

شرح

معناى اين حديث اينست: هر كسى از جماعت و گروهى كه بر اطاعت كردن در برابر حاكمى جمع شده اند، و به وسيله ى او نظامى يكپارچه و يک صدا را تشكيل داده اند، و با او دشمنانشان را از بين برده اند، از اطاعت كردن اين حاكم مسلمانان خارج شود، و در اين حالت وفات كند، همانا مرگ او مانند مرگ اهل جاهليت است، زيرا كه متفرق هستند و حاكمى ندارند، و هر كسى كه تحت پرچمى كه امور آن مجهول است و آشكار نيست، مانند كسى كه همراه قومى براى تعصب ايل و تبار بجنگد، و براى ايل و تبار خشمگين شود يا به سوى ايل و تبارى دعوت كند يا ايل و تبارى را نصرت دهد، و اين معناى آن را دارد كه اين شخص براى هوا و هوس خويش، خشمگينى و تعصب گرايى ايل و تبار خويش جنگيده است. و هر كسى كه بر امت خارج شود، و انسان هاى صالح و فاسق، مؤمن و اهل عهد و پيمان و مقيم در سرزمين امت اسلام، و اهل ذمه كه با دادن جريه در سرزمين امت مقيم هستند، را بزند و بكشد، و اين كار برايش مهم نباشد، و از عقوبت اين كار نترسد، همانا پيامبر - صلى الله عليه و سلم -ابراز برائت از او كرده است.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانيايى اندونزیایی اویغور بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالى هندی چینی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتغالی مالایالم تلوگو سواحیلی تامیلی برمه‌ای تایلندی ژاپنی پشتو آسامی آلبانی السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية قرغیزي النيبالية یوروبایي الليتوانية الدرية الصربية الصومالية کینیارونډا ژباړه الرومانية التشيكية ملاګاسي ایتالیایی اورومي ژباړه Kannada کنادا الأوكرانية
مشاهده ترجمه‌ها

از نکات این حدیث

  1. اطاعت كردن از حاكمان در غير از معصيت الله عزّوجل واجب است.
  2. در اين حديث هشدار شديدى براى كسى است كه در برابر مسلمانان قيام، وبر علیه آنها شورش می کند، و از اطاعت كردن حاكم سر باز مى زند، و خود را از جماعت مسلمانان جدا مى سازد، اگر او در اين حالت وفات كند، همانا مرگش در راه جاهليت بوده است.
  3. اين حديث دليلى بر این است كه: اگر كسى از جماعت مسلمانان خود را جدا سازد و بر آنان قيام نكند، و با آنان ستيزد نكند، با او نمى جنگيم؛ تا به جماعت مسلمانان باز گردد، و از حاكم فرمانبردارى كند، بلكه او را به حال خويش رها مى كنيم.
  4. در اطاعت كردن از حاكم و پايبندى به جماعت مسلمانان خير و بركت فراوان، امنيت، اطمينان و اصلاح امور وجود دارد.
بیشتر