با رسول الله -صلى الله عليه وسلم- بیعت کردیم که در سختی و آسانی و در خوشی و ناخوشی، و آنگاه که ديگران بر ما ترجيح داده شوند، حرف شنوی و اطاعت نماييم. و این که با حاکمان و فرمانروايان خود، بر سرِ قدرت منازعه و درگير نشويم. فرمانروايانی بر شما گماشته خواهند شد که برخی از اعمال شان را نيک (و موافق شرع) می بينيد و برخی از اعمال شان را ناپسند (و مخالف شرع). پس هرکس آن را بد بداند، از گناهش پاک و بری است و هرکس (به اندازه ی توانايی اش) با آن مخالفت کند، از آن سالم مانده است؛ ولی کسی که از عمل ناپسندشان راضی باشد و از آنها پيروی کند (مانندِ آنان گنه کار می شود). صحابه رضی الله عنهم گفتند: آيا با آنها نجنگيم؟ فرموند: خير؛ تا زمانی که در ميان شما نماز را برپا می دارند. هر كسى از اطاعت (حاكم) خارج شد، و خود را از جماعت (مسلمانان) جدا ساخت و (در اين حالت) وفات كرد، مرگ او يک مرگ جاهليت است، و هر كسى تحت پرچم مجهولى براى تعصب گرايى تير وتبار يا دعوت به سوى ايل و تبار يا نصرت ايل و تبار جنگيد، و كشته شد، كشته شدن جاهليت است، (در مسیر جاهليت مرده است). هر كسى آمد و شما بر سر اطاعت كردن از يک مرد جمع شده ايد، و خواست تا در بين شما تفرقه ايجاد كند يا جماعت شما را متفرق سازد، او را به قتل برسانيد. صبر کنيد؛ زيرا هر زمانی که می آيد، زمان بعدی بدتر خواهد بود و اين رويه ادامه دارد تا آن که پروردگارتان را ملاقات کنيد.