พวกเราได้ทำการสัตยาบันต่อท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ว่าจะเชื่อฟังและปฏิบัติตามทั้งในยามทุกข์และในยามสุข ในสภาพที่เต็มใจและไม่เต็มใจ และอดทนต่อการถูกเลือกปฏิบัติ “จะมีบรรดาผู้นำในอนาคต พวกท่านรู้จักพวกเขาและพวกท่านปฏิเสธ (การฝ่าฝืนของพวกเขา) ผู้ใดที่รู้(และเกลียดชังการฝ่าฝืนของพวกเขา) เขาก็เป็นอิสระ (จากความรับผิดชอบของเขา) ผู้ใดปฏิเสธมัน เขาก็ปลอดภัย” และถ้าผู้ใดพอใจและปฏิบัติตามพวกเขา ผู้ใดที่ออกจากการปฏิบัติตามเชื่อฟัง แยกตัวออกจากญะมาอะฮฺ(กลุ่ม) ดังนั้นเมื่อเขาเสียชีวิตลง เขาผู้นั้นได้เสียชีวิตในสภาพของญะฮิลียะฮฺ (ยุคอนารยชน) และผู้ใดที่ออกต่อสู้ภายใต้ร่มธงของความเป็นพวกพ้อง (อย่างหลับหูหลับตา) เรียกร้องไปสู่ความเป็นกลุ่มชาตินิยม หรือให้การช่วยเหลือสู่ความเป็นกลุ่มชาตินิยม แล้วเขาถูกฆ่า ดังนั้นการเสียชีวิตของเขาจะอยู่ในสภาพของญาฮิลียะฮฺ ผู้ใดที่มาหาพวกท่านในขณะที่กิจการทั้งหมดของพวกท่านรวมอยู่ที่คนๆ เดียว (ผู้นำ) โดยที่เขาผู้นั้นต้องการจะมาทำลายความเข้มแข็งของพวกท่านหรือมาแยกความเป็นญะมาอะฮฺของพวกท่านดังนั้นพวกท่านจงฆ่าเขาเสีย