พวกเราได้ทำการสัตยาบันต่อท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ว่าจะเชื่อฟังและปฏิบัติตามทั้งในยามทุกข์และในยามสุข ในสภาพที่เต็มใจและไม่เต็มใจ และอดทนต่อการถูกเลือกปฏิบัติ “จะมีบรรดาผู้นำในอนาคต พวกท่านรู้จักพวกเขาและพวกท่านปฏิเสธ (การฝ่าฝืนของพวกเขา) ผู้ใดที่รู้(และเกลียดชังการฝ่าฝืนของพวกเขา) เขาก็เป็นอิสระ (จากความรับผิดชอบของเขา) ผู้ใดปฏิเสธมัน เขาก็ปลอดภัย” และถ้าผู้ใดพอใจและปฏิบัติตามพวกเขา ผู้ใดที่ออกจากการปฏิบัติตามเชื่อฟัง แยกตัวออกจากญะมาอะฮฺ(กลุ่ม) ดังนั้นเมื่อเขาเสียชีวิตลง เขาผู้นั้นได้เสียชีวิตในสภาพของญะฮิลียะฮฺ (ยุคอนารยชน) และผู้ใดที่ออกต่อสู้ภายใต้ร่มธงของความเป็นพวกพ้อง (อย่างหลับหูหลับตา) เรียกร้องไปสู่ความเป็นกลุ่มชาตินิยม หรือให้การช่วยเหลือสู่ความเป็นกลุ่มชาตินิยม แล้วเขาถูกฆ่า ดังนั้นการเสียชีวิตของเขาจะอยู่ในสภาพของญาฮิลียะฮฺ ใครก็ตามที่มาหาพวกเจ้า ในขณะที่พวกเจ้ามีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันด้วยการอยู่ภายใต้ผู้นำคนเดียว ซึ่งเขาผู้นั้นต้องการทำลายความเข้มแข็งของพวกเจ้าหรือมาทำให้ญะมาอะฮ์ของพวกเจ้าเกิดความแตกแยก ดังนั้น พวกเจ้าจงฆ่าเขาเสีย แท้จริงจะมีความวุ่นวายเกิดขึ้น พึงรู้เถิดว่าจะเกิดความวุ่นวายขึ้นเมื่อเกิดแล้วผู้ที่นั่งอยู่เฉย ๆ จะดีกว่าผู้ที่เดินเข้าไปเกี่ยวข้อง และผู้ที่เดินจะดีกว่าผู้ที่รีบเร่งไปหา