පහසු හා දුෂ්කර අවස්ථාවන්හි මෙන්ම ධෛර්යමත් හා වෙහෙසකාරී අවස්ථාවන්හි ද සවන් දී අවනත වන බවටත් අප මත සිදුවන අගතිය(ක් වූවද ඒ) මත රැඳී සිටින බවටත් කටයුතු භාරකරුවන් අදාළ කටයුත්තෙන් ඉවත් නොකරන බවටත් අපි දේව දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) හට ප්රතිඥා දුන්නෙමු. සැබැවින්ම නුඹලා මත නායකයින් ක්රියාත්මක කරවා ඇත. නුඹලා (ඔවුන්ගේ ඇතැම් ක්රියාවන්) හඳුනන්නෙහුය. නුඹලා පිළිකුල් කරන්නෙහුය. කවරෙකු පිළිකුල් කළේ ද සැබැවින්ම ඔහු නිදොස් විය. කවරෙකු ප්රතික්ෂේප කළේ ද ඔහු ආරක්ෂිත විය. නමුත් කවරෙකු පිළිගෙන අනුගමනය කළේ ද ඔහු විනාශ වී යනු ඇත. ඔවුහු: අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි! ඔවුන් සමග අප සටන් කළ යුතු නොවේද? යැයි විමසුවෝය. එතුමා: ‘නැත, නුඹලා අතර ඔවුන් සලාතය විධිමත්ව ඉටු කරන තාක්කල් යනුවෙන් පැවසූහ. කවරෙකු අවනත වීමෙන් බැහැර වී; සමාජයෙන් වෙන්ව ගොස් මිය යැදුණේද ඔහු අඥාන කාලයේ මිය ගිය අයකු මෙන් මිය ගියේය. තවද කවරෙකු නොදුටු ධජයක් යටතේ සටන් වැද පක්ෂයට හා පක්ෂය වෙත ඇරයුම් කිරීමට හෝ පක්ෂයට උදව් කිරීමට හෝ උරණ වී පසුව ඝාතනය කරනු ලැබුවේ ද එසේ මරණයට පත්වීමත් ජාහිලිය්යා යුගයේ මරණයක් වන්නේය. නුඹලාගේ කටයුතු සියල්ල එක් මිනිසෙකු මත තිබියදී කවරෙකු හෝ නුඹ වෙත පැමිණ නුඹලාගේ සැරයටිය කඩන්නට හෝ නුඹලාගේ එකමුතුකම බිඳින්නට හෝ බලන්නේ ද නුඹලා ඔහුට මරණ දඬුවම ක්රියාත්මක කරනු. නුඹලා ඉවසීමෙන් කටයුතු කරනු. නුඹලාගේ පරමාධිපතිව නුඹලා හමුවන තෙක් මොහුගෙන් පසු මොහුට වඩා දරුණු කාලයක් මිස වෙනකක් පැමිණෙන්නේ නැත.