عن معقل بن يسار رضي الله عنه مرفوعاً: «ما من عبد يَسْتَرْعِيْهِ الله رَعِيَّةً، يموت يوم يموت، وهو غاشٌّ لِرَعِيَّتِهِ؛ إلا حرَّم الله عليه الجنة».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...

معقل بن يسار - رضى الله عنه - روايت مى كند: "هیچ بنده ای نيست كه الله متعال وى را بر مردمانى حكمفرما كرده باشد، و در روز مرگش به رعيت خود خيانت كرده باشد، مگر اينكه بهشت را بر وى حرام كرده است".
صحیح است - متفق علیه

شرح

حدیث معقل بن یسار در مورد خیانت به رعیت و زیردستان هشدار می دهد؛ و می گوید: «مَا مِن عَبدٍ يسترعِيهِ اللَّه رعيَّةً» یعنی هیچ بنده ای نیست که الله متعال سرپرستی عده ای را به او محول کرده باشد و او را مسئول رسیدگی به مصالح آنها قرار داده باشد و زمام امور آنان را در اختیار او گذاشته باشد. (الراعي) به معنای حافظ و مراقب و امانتدار است. «يَمُوتُ يومَ يَموتُ وهُوَ غَاشٌ لِرَعِيَّتِه» و او درحالی بمیرد که به آنها خیانت کرده باشد؛ یعنی وقتی که جان از بدنش جدا می شود که در این حالت توبه از کسی قبول نمی شود؛ چون کسی که از خیانت یا کوتاهی اش توبه کرده باشد، مستحق این وعید نیست. بنابراین هرکس در مسئولیتی که داشته، خیانت کرده باشد، چه مسئولیت وی عام بوده باشد یا خاص، رسول الله صلی الله علیه وسلم او را چنین تهدید کرده است: «إلاَّ حَرَّمَ اللَّه علَيهِ الجَنَّةَ» یعنی الله بهشت را بر او حرام کرده است؛ و این در صورتی است که خیانت را حلال دانسته باشد یا مراد این است که او را از وارد شدن به بهشت به همراه اولین کسانی که وارد بهشت می شوند، باز می دارد.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانیایی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی تجالوج الهندية الفيتنامية السنهالية الأيغورية الكردية الهوسا البرتغالية المليالم التلغو السواحيلية التاميلية البورمية التايلندية الألمانية اليابانية بشتو الأسامية الألبانية السويدية الأمهرية
مشاهده ترجمه ها

فواید

  1. تهديد شديدى براى فرمانروايانى است كه به امور رعيت اهميت نمی دهند.
  2. اين حديث مخصوص حاكم اعظم و نماينده هاى وى نيست، بلكه براى عموم كسانى است كه الله متعال آنان را سرپرست قرار داده است، مانند: پدر، مدير مدرسه و مانند آنان.
  3. اينكه اگر اين خيانتکار قبل از مرگش توبه كند، اين تهديد شامل وى نمى شود.
  4. هشدارى براى حاكمان در باره كوتاهى كردن در حق رعيتشان، ناديده گرفتن مسائلشان و ضايع كردن حقوقشان است.
  5. بيان كننده مسئوليت حاكمان و نهايت تلاش و كوششان براى حفظ مصالح ملت هايشان است، و اينكه هر كسى در اين مسئوليت كوتاهى كند، از وارد شدن به بهشت به همراه پيشگامان محروم مى شود.
  6. بيان كننده اهميت مقام حاكمان در اسلام است.