නබි වදන: නියත වශයෙන් ගින්නේ හිමිකරු මිස, ගින්නෙන් දඬුවම් කිරීමට කිසිවකුට අවශ්ය නොවන්නේය

عن ابن مسعود رضي الله عنه قال: كنا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم في سفر، فانطلق لحاجته، فرأينا حُمَّرَةً معها فرخان، فأخذنا فرخيها، فجاءت الحُمَّرَةُ فجعلت تَعْرِشُ فجاء النبي صلى الله عليه وسلم فقال: «من فجع هذه بولدها؟ ردوا ولدها إليها» ورأى قرية نمل قد حرقناها، فقال: «من حَرَّقَ هذه؟» قلنا: نحن قال: «إنه لا ينبغي أن يعذِّب بالنار إلا رب النار».
[صحيح] - [رواه أبو داود]

ඉබ්නු මස්ඌද් -රළියල්ලාහු අන්හු- තුමා විසින් වාර්තා කරන ලදී. අපි අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්- තුමා සමග ගමනක යෙදී සිටියෙමු. පැටවුන් දෙදෙනෙකු සමඟ කුඩා කුරුල්ලෙකු විය. අපි උගේ පැටුවුන් දෙදෙනා අරගත්තෙමු. එවිට එම කුඩා කුරුල්ලා ඉහළින් තටු විහිදන්නට පටන් ගත්තේය. එවිට නබි -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම් තුමා පැමිණ, මුගේ පැටවුන් රැගෙන මූ වේදනාවට පත් කළේ කවුදැයි විමසා, මුගේ පැටවුන් මූට නැවත භාර දෙනු යැයි පැවසූහ. තවද කුහුඹු ගම්මානයක් එතුමා දුටුහ. අපි එය පුච්චා දමා තිබිණ. එවිට එතුමා මෙය පුච්චා දැමුවේ කවුදැ?යි විමසූහ. එවිට අපි: අප යැයි පිළිතුරු දුන්නෙමු. එතුමා: ගින්නේ හිමිකරු මිස ගින්නෙන් දඬුවම් කිරීමට කිසිවකුට අවශ්ය නොවන්නේය
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [ඉමාම් අබූ දාවූද් එය වාර්තා කර ඇත]

විවරණය

ඉබ්නු මස්ඌද් -රළියල්ලාහු අන්හු- තුමා මෙසේ පවසා සිටියහ. නියත වශයෙන්ම සහාබාවරු නබි -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්- තුමා සමග ගමනක නිරතව සිටියහ. පසුව සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම් තම අවශ්යතා සපුරාගන්නට ගිය විට ඔවුන් කුඩා කුරුල්ලෙකු දැක ඌ සමග උගේ පැටුවුන් දෙදෙනා සිටිය දී උගේ පැටවුන් දෙදෙනා ගත්හ. ඌ තටු ගසමින් ඔවුන් වටා කැරකෙමින් සිටියේය. එය සාමාන්යයෙන් කුරුල්ලකු උගේ පැටවුන් නැති වූ විටක කෑ ගසමින් එහා මෙහා පියාඹමින් කැරකි කැරකී සිටින්නාක් මෙනි. එවිට උගේ පැටවුන් මුදා හරින මෙන් නබි -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්- තුමා නියෝග කළහ. පසුව ඔවුහු උගේ පැටවුන් දෙදෙනා මුදා හැරියෝය. පසුව පුළුස්ච්චාසා දමා තිබුණු කුහුඹු ගම්මානයක් අසළින් ගමන් ගත්හ. එවිට එතුමා මෙය පුළුස්සා දැමුවේ කවුදැයි විමසා සිටියහ. අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි! අප යැයි ඔවුහු පිළිතුරු දුන්නෝය. එවිට නබි -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්- තුමා ගින්නේ හිමිකරු මිස ගින්නෙන් දඬුවම් කිරීමට කිසිවකුට අවශ්ය නොවන්නේය යැයි පවසා එයින් වැළැක්වූහ. ඒ අනුව ඔබ ඉදිරියේ කුහුඹුවන් වෙත් නම් ගින්නෙන් ඔබ උන් පුළුස්සා නොදැමිය යුතුය. උන් පළවා හරින්නට තැබිය යුත්තේ භූමිතෙල් වැනි අනුමත දෙයකි. එය ඔබ පොළොවට වක් කළේ නම් අල්ලාහ්ගේ අනුමැතියෙන් උන් පළා යයි. නැවත හැරී නොඑයි. කෘමිනාශක ද්රව්යය භාවිතයෙන් මිස උගේ හානියෙන් ආරක්ෂාවක් නොලැබුණු අවස්ථාවක අවසාන වශයෙන් එසේ උන් මරා දමනු ලැබේ. එහි වරදක් නැත. හේතුව එය උගෙන් ඇතිවන්නා වූ හානියෙන් වළක්වා ගනු පිණිස වන බැවිනි. එසේ නොවන්නට නබි -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්- තුමා උන් මරා දැමීමෙන් වැළැක්වූහ. නමුත් ඔබට යම් හානියක් සිදු කරන විට මරා දැමීමෙන් මිස එයින් වැළකීමට නොහැකි නම් එසේ මරා දැමීමෙහි වරදක් නැත.