Хадис: ,Навистина, само Господарот на огнот има право да казнува со оган.‘“

عنْ ابنِ مَسْعُودٍ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي سَفَرٍ، فَانْطَلَقَ لِحَاجَتِهِ، فَرَأَيْنَا حُمَّرَةً مَعَهَا فَرْخَانِ، فَأَخَذْنَا فَرْخَيْهَا، فَجَاءَتِ الْحُمَرَةُ فَجَعَلَتْ تَفْرِشُ، فَجَاءَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «مَنْ فَجَعَ هَذِهِ بِوَلَدِهَا؟ رُدُّوا وَلَدَهَا إِلَيْهَا»، وَرَأَى قَرْيَةَ نَمْلٍ قَدْ حَرَّقْنَاهَا، فَقَالَ: «مَنْ حَرَّقَ هَذِهِ؟» قُلْنَا: نَحْنُ. قَالَ: «إِنَّهُ لَا يَنْبَغِي أَنْ يُعَذِّبَ بِالنَّارِ إِلَّا رَبُّ النَّارِ».
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود: 2675]

Од Ибн Месуд, Аллах нека е задоволен со него, се пренесува дека рекол:
„Бевме со Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, на патување. Тој се оддалечи заради својата потреба, а ние видовме една птица хумара со две пилиња. Ги зедовме пилињата, па птицата дојде вознемирено, ширијќи ги крилјата. Тогаш пристигна Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, и рече: ,Кој ја растажи оваа со тоа што ѝ ги зеде малите? Вратете ѝ ги пилињата.‘ Потоа забележа мравјалник што го запалиле и праша: ,Кој го запали ова?‘ Рековме: ,Ние.‘ Тој рече: ,Навистина, само Господарот на огнот има право да казнува со оган.‘“
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود - 2675]

Објаснување

Абдулах бин Месуд, Аллах нека е задоволен со него, спомнал дека биле со Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, на едно патување. Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, се оддалечил за да ја изврши својата потреба, а неговите асхаби наишле на птица од видот хумара со две пилиња и ги зеле. Птицата, преплашена од губењето на своите мали, почнала да мавта и да ги шири крилјата. Кога се врати Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, рече: „Кој ја растажи и исплаши со тоа што ѝ ги зеде малите?“ Потоа нареди да ѝ ги вратат. Потоа забележа мравјалник што бил запален со оган, па праша: „Кој го запали ова?“ Некои од асхабите рекоа: „Ние.“ Тој рече: „Не е дозволено никому да мачи живо суштество со оган, освен Аллах, неговиот Создател.“

من فوائد الحديث

1. Пропишаноста на барање на место со интимност при извршување на физиолошка потреба.
2. Забрана за мачење на животните со одземање на нивните мали.
3. Забрана за палење на мравки и инсекти со оган.
4. Поттик на сочувство и сомилост кон животните, а исламот предничи и во тоа.
5. Сомилоста на Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, кон животните.
6. Казнувањето со оган е право што му припаѓа исклучиво на Возвишениот Аллах.