Хадис: „Го прашав Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, за ненадејниот поглед (кон нешто забрането), па ми нареди веднаш да го свртам погледот настрана.“

عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
سَأَلْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ نَظَرِ الْفُجَاءَةِ فَأَمَرَنِي أَنْ أَصْرِفَ بَصَرِي.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2159]

Џерир бин Абдулах, Аллах нека е задоволен со него, раскажува:
„Го прашав Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, за ненадејниот поглед (кон нешто забрането), па ми нареди веднаш да го свртам погледот настрана.“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2159]

Објаснување

Џерир бин Абдулах, Аллах нека е задоволен со него, го прашал веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, за ненадејниот и ненамерниот поглед на мажот кон жена што не му е махрем. Како одговор Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, му наредил веднаш да го сврти своето лице на другата страна штом стане свесен за тоа, и дека во таков ненадеен поглед нема грев, сè додека не продолжи да гледа намерно.

من فوائد الحديث

1. Поттик за спуштање на погледот.
2. Предупредување од намерното задржување на погледот кон она што е забрането, во случај кога некој ненадејно погледне без намера.
3. Овој хадис укажува дека забраната за гледање кон жените што не се махрем била добро позната меѓу асхабите. Доказ за тоа е што Џерир, Аллах нека е задоволен со него, го прашал Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, за случајот ако ненамерно му падне погледот на жена – дали тоа се смета исто како и намерното гледање?
4. Исламот се грижи за доброто на луѓето, па затоа забранил гледање во жените што не се махрем, бидејќи тоа носи штета и на овој свет и на Ахиретот.
5. Асхабите редовно му се обраќале на Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, за сè што им било нејасно. Истото важи и денес – луѓето треба да се советуваат со учените и да бараат разјаснување за она што не го знаат.