عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يقول: «من رأى منكم منكراً فليُغيِّره بيده، فإلم يستطع فبلسانه، فإلم يستطع فبقلبه، وذلك أضعف الإيمان».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از ابوسعید خدری - رضی الله عنه - روایت است که گفت: شنیدم که رسول الله - صلی الله علیه وسلم - می فرمود: «هریک از شما منکری دید باید آن را با دستش تغییر دهد، و اگر نتوانست با زبانش، و اگر نتوانست با قلبش، و آن ضعیف ترین ایمان است».
صحیح است - به روایت مسلم
ابوسعید خُدری - رضی الله عنه - می گوید: شنیدم که رسول الله - صلی الله علیه وسلم - می فرمود: هریک از شما که منکری دید، و این خطابی است که همه را شامل می شود: مردان و زنان، و کودک و بزرگ، و هر کسی که تحت خطابِ "مَن" (هر کس) و "منکم" (از شما) قرار گیرد. منکر نیز هر آن چیزی است که در ذات خود زشت است، و از دو طریق شناخته می شود: نهی شرع و دلالت عقل. اما گناه به انجام کاری تعلق نمی گیرد مگر بر اساس گفتهٔ شرع. معروف نیز برعکس منکر است، و [تشخیص منکر و معروف] بر اساس سلیقه و دلخواه نیست. سپس پیامبر - صلی الله علیه وسلم - مراحل تغییر منکر را بیان می فرماید: تغییر با دست (تغییر عملی) برای کسی است که مسئولیتی در اختیار دارد، یا توسط کسی که توانش را دارد. اگر بر اساس حکمت باشد و بر تغییر عملی آن منکری همانند یا بزرگتر به وجود نیاید. و اگر نتوانست با زبانش آن را تغییر می دهد، و تغییر زبانی باید با روش مناسبی باشد که باعث برانگیختن شخص مقابل نشود، و منکر بزرگتری بر آن مُترَتّب نگردد. و اگر قادر به تغییر زبانی نبود، یعنی ترسید که در صورت انکار زبانی زیانی به او برسد، آن را با دل خود انکار می کند و آن منکر را بد می داند. و لازمهٔ این انکار ترک مکان منکر در صورت توانایی است، و این ضعیف ترین ایمان است. یعنی این کمترین مراتب این شعیرهٔ ایمانی است؛ زیرا کمترین کاری است که می توان انجام داد.