دسته بندی: عقيده .

عن أبي ذر الغفاري رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم فيما يرويه عن ربه: «يا عبادي، إني حرَّمتُ الظلمَ على نفسي وجعلتُه بينكم محرَّمًا فلا تَظَالموا، يا عبادي، كلكم ضالٌّ إلا من هديتُه فاستهدوني أَهْدَكِم، يا عبادي، كلكم جائِعٌ إلا من أطعمته فاستطعموني أطعمكم، يا عبادي، كلكم عارٍ إلا من كسوتُه فاسْتَكْسُوني أَكْسُكُم، يا عبادي، إنكم تُخطئون بالليل والنهار وأنا أغفر الذنوبَ جميعًا فاستغفروني أغفرْ لكم، ياعبادي، إنكم لن تَبلغوا ضَرِّي فتَضُرُّونِي ولن تَبْلُغوا نَفْعِي فتَنْفَعُوني، يا عبادي، لو أن أولَكم وآخِرَكم وإنسَكم وجِنَّكم كانوا على أتْقَى قلبِ رجلٍ واحد منكم ما زاد ذلك في ملكي شيئًا، يا عبادي، لو أن أوَّلَكم وآخِرَكم وإنسَكم وجِنَّكم كانوا على أفْجَرِ قلب رجل واحد منكم ما نقص ذلك من ملكي شيئًا، يا عبادي، لو أن أولكم وآخركم وإنسكم وجنكم قاموا في صَعِيدٍ واحد فسألوني فأعطيت كلَّ واحدٍ مسألتَه ما نقص ذلك مما عندي إلا كما يَنْقُصُ المِخْيَطُ إذا أُدخل البحر، يا عبادي، إنما هي أعمالكم أُحْصِيها لكم ثم أُوَفِّيكُم إياها فمن وجد خيرًا فليحمد الله ومن وجد غير ذلك فلا يلومن إلا نفسه».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

ابو ذر الغِفارى - رضى الله عنه - از پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در مورد آنچه كه از پروردگارش روايت كرده، روايت مى كند: "اى بندگانم، من ظلم را بر نفس خويش حرام كرده ام و آن را هم در بين شما حرام كرده ام، پس به همديگر ظلم نكنيد، اى بندگانم، همه شما گمراه هستيد مگر من كسى را هدايت دهم، پس از من طلب هدايت كنيد تا شما را هدايت دهم، اى بندگانم همه شما گرسنه ايد مگر من كسى را طعام دهم، پس از من طلب طعام كنيد تا شما را طعام دهم، اى بندگانم، همه شما عريان ( لخت ) هستيد مگر كسى را لباس دهم، پس از من طلب لباس كنيد تا به شما لباس دهم، اى بندگانم، شما در شب و در روز گناه مى كنيد و من تمامى گناهان را مى بخشم، پس از من طلب آمرزش كنيد شما را مى آمرزم، اى بندگانم، زيان شما به من نمى رسد تا مرا زيان رسانيد، و نفع شما به من نمى رسد تا مرا يارى رسانيد، اى بندگانم، اگر اولين و آخرين شما و همه انسان ها و جنى هاى شما، مانند قلب باتقواترين مردى از شما باشند، چيزى به مُلک من زياد نمى شود، اى بندگانم، اگر اولين و آخرين شما و همه انسان ها و جنى هاى شما، مانند قلب گناهکارترين مردى از شما باشند، چيزى از مُلک من كم نمى شود، اى بندگانم، اگر اولين و آخرين شما و همه انسان ها و جنى هاى شما در يک مكان با هم از من طلب كنند، و درخواست هر كدام از آنان را برآورده كنم چيزى از آنچه كه نزد من وجود دارد كم نمى شود مگر همانند كم شدن آب دريايى كه سوزنى وارد آن شود، اى بندگانم، بطور قطعى من اعمال شما را مى شمارم (و ثبت مى كنم) سپس جزاى آنها را به شما مى دهم، پس هر كسى خيرى حاصل كرد، الله را ستايش كند، و هر كسى غير آن حاصل كرد، فقط نفس خود را ملامت كند".
صحیح است - به روایت مسلم

شرح

اين حديث قدسى كه شامل فوايد بزرگى در اصول و فروع دين و آداب آن است به ما آموزش مى دهد كه الله سبحانه و تعالى با بخشش، فضل و احسان خويش بر بندگانش، ظلم و ستم را بر نفس خويش حرام كرده است، و آن را هم در بين خلق خويش حرام نموده، پس هيچ كسى بر كسى ديگرى ظلم نكند، و اينكه همه ى مردمان از راه حق گمراهند مگر با هدايت و توفيق الهى هدايت شوند، و هر كسى از الله متعال درخواست كند او را هدايت و توفيق مى دهد، و اينكه مردمان فقير و نيازمند درگاه الله متعال هستد، و هر كسى از الله بخواهد نيازهايش را به طور كامل برآورده مى كند، و اينكه بندگان در طول شبانه روز دچار گناه مى شوند، اما الله متعال گناهان آنان را مى پوشاند و هنگامى كه اين بندگان درخواست بخشش مى كنند آنان را مى بخشد، و اينكه بندگان با وجود سعى و تلاش قولى و فعلى آنان نمى توانند به الله متعال ذره اى زيان يا نفع برسانند، و اينكه اگر آنان مانند قلب باتقواترين مردى از شما، يا گناهکارترين مردى از شما باشند، تقواى آنان چيزى به مُلک الله متعال نمى افزايد، و گناهان آنان نيز چيزى از مُلک الله متعال كم نخواهد كرد، زيرا اين بندگان در هر زمان و مكانى ضعيف و نيازمند به درگاه او هستند، و اينكه اگر همگى آنان در يک مكان جمع شدند و از الله متعال درخواست كردند و او درخواست هر كدام از آنان را برآورده نمود، از آنچه كه نزد الله متعال است چيزى كم نخواهد شد؛ زيرا گنج هاى الله متعال مالامال هستند و بخشش شبانه روزى آنها را كم نخواهد كرد، و اينكه الله متعال همه ى اعمال نيک يا بد بندگان را مى شمارد، سپس روز قيامت جزايشان را مى دهد، پس هر كسى جزاى خير اعمالش را ديد الله متعال را بخاطر توفيق عبادتش ستايش كند، و هر كسى جزاى شر اعمالش را ديد فقط نفس اماره خويش را ملامت كند كه او را به سوى خسارتمندى كشانده است.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانیایی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی تجالوج الهندية الفيتنامية السنهالية الأيغورية الكردية الهوسا البرتغالية المليالم التلغو السواحيلية التاميلية البورمية التايلندية الألمانية اليابانية بشتو الأسامية الألبانية السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية
مشاهده ترجمه ها

فواید

  1. بعضى از احاديث شامل كلام الهى هستند، و آنها عبارتند از آنچه كه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - از پروردگارش روايت مى كند، و به آنها حديث قدسى يا حديث الهى گفته مى شود.
  2. اثبات كلام براى الله - عزَّ وجل - و اين نوع در قرآن كريم فراوان است، و دليلى است براى مذهب اهل سنت كه مى گويند: كلام الهى داراى صوت است، زيرا نمى توان گفت كلامى وجود دارد مگر اينكه داراى صوت و شنيدنى باشد.
  3. الله متعال بر ظلم كردن تواناست، ولی به خاطر كمال عدل خويش آن را بر نفس خود حرام كرده است.
  4. تحريم ظلم كردن.
  5. شريعت هاى الهى مبنى بر عدالت هستند.
  6. برخى از صفت هاى الهى دارى (ويژگى) نفى هستند، مانند: ظلم، اما در بين صفت هاى الله - عزَّ وجل - نفى وجود ندارد مگر ضد آن را اثبات مى كند، پس نفى ظلم يعنى اثبات عدل كامل كه در آن نقصى وجود ندارد.
  7. الله - عزَّ وجل - مى تواند آنچه را كه بخواهد بر نفس خويش حرام كند؛ زيرا خود حاكم و فرمانرواست، همان طور كه مى تواند بر نفس خويش آنچه را كه بخواهد واجب كند.
  8. اطلاق كردن كلمه ی نفس بر ذات، به دليل قول: "عَلَى نَفْسِيْ"، بر نفس خويش، و مقصود از كلمه ى بنفسى، ذات الله - عزَّ وجل - مى باشد.
  9. واجب بود روى آوردن بر الله متعال در تمامى آنچه كه انسان دچار آن مى شود؛ زيرا ساير مخلوقات نيازمند او هستند.
  10. كمال عدل الهى، مُلک، بى نيازى و احسان او بر بندگانش، و بر بندگان واجب است كه براى رفع نيازهايشان به سوى الله متعال روى آورند.
  11. هدايت را از كسى طلب نكنيد مگر از الله متعال، به دليل قول: "فَاستَهدُونِي أَهدِكُم"، از من طلب هدايت كنيد، شما را هدايت مى دهم.
  12. براى مكلفين اصل بر آنست كه: گمراه هستند، و عبارتست از: جهالت در حق و عمل نكردن به حقيقت است.
  13. آنچه كه براى انسان از دانش و هدايت حاصل مى شود، با هدايت الهى و آموزش او براى انسان حاصل شده است.
  14. هر آنچه كه بندگان از خير به دست مى آورند نتيجه ى فضل الله متعال است نه با شايستگى بندگان، و هر آنچه كه بندگان از شر به دست مى آورند نتيجه ى پيروى از هواى نفس بنى آدم است.
  15. اينكه بندگان نمى توانند افعال خويش را خلق كنند، بلكه خود و افعالش از مخلوقات الله متعال هستند.
  16. هر چند كه گناهان و اشتباهات انسان فراوان باشند، الله متعال آن را مى بخشد، اما نياز به توبه انسان دارد، و به همين خاطر فرموده اند: "فَاسْتَغْفِرُوْنِيْ أَغْفِرْ لَكُمْ"، از من طلب بخشش كنيد شما را مى آمرزم.
  17. هر كسى نيكوكارى كند، با توفيق الهى است، و جزاى او حصول فضل الهى است، و بايد الله را ستايش كند.