Pagpapanibago: O mga lingkod Ko, tunay na Ako ay nagbawal sa sarili Ko ng pang-aapi at ginawa Ko itong ipinagbabawal sa pagitan ninyo, kaya huwag kayong mag-apihan. O mga lingkod Ko, lahat kayo ay naliligaw maliban sa pinatnubayan Ko; kaya magpapatnubay kayo sa Akin, papatnubayan Ko kayo.

عن أبي ذر الغفاري رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم فيما يرويه عن ربه: «يا عبادي، إني حرَّمتُ الظلمَ على نفسي وجعلتُه بينكم محرَّمًا فلا تَظَالموا، يا عبادي، كلكم ضالٌّ إلا من هديتُه فاستهدوني أَهْدَكِم، يا عبادي، كلكم جائِعٌ إلا من أطعمته فاستطعموني أطعمكم، يا عبادي، كلكم عارٍ إلا من كسوتُه فاسْتَكْسُوني أَكْسُكُم، يا عبادي، إنكم تُخطئون بالليل والنهار وأنا أغفر الذنوبَ جميعًا فاستغفروني أغفرْ لكم، ياعبادي، إنكم لن تَبلغوا ضَرِّي فتَضُرُّونِي ولن تَبْلُغوا نَفْعِي فتَنْفَعُوني، يا عبادي، لو أن أولَكم وآخِرَكم وإنسَكم وجِنَّكم كانوا على أتْقَى قلبِ رجلٍ واحد منكم ما زاد ذلك في ملكي شيئًا، يا عبادي، لو أن أوَّلَكم وآخِرَكم وإنسَكم وجِنَّكم كانوا على أفْجَرِ قلب رجل واحد منكم ما نقص ذلك من ملكي شيئًا، يا عبادي، لو أن أولكم وآخركم وإنسكم وجنكم قاموا في صَعِيدٍ واحد فسألوني فأعطيت كلَّ واحدٍ مسألتَه ما نقص ذلك مما عندي إلا كما يَنْقُصُ المِخْيَطُ إذا أُدخل البحر، يا عبادي، إنما هي أعمالكم أُحْصِيها لكم ثم أُوَفِّيكُم إياها فمن وجد خيرًا فليحمد الله ومن وجد غير ذلك فلا يلومن إلا نفسه».
[صحيح] - [رواه مسلم]

Ayon kay Abū Dharr Al-Ghifārīy, malugod si Allah sa kanya, ayon sa Propeta, pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan, hinggil sa isinaysay niya tungkol sa Panginoon niya: "O mga lingkod Ko, tunay na Ako ay nagbawal sa sarili Ko ng pang-aapi at ginawa Ko itong ipinagbabawal sa pagitan ninyo, kaya huwag kayong mag-apihan. O mga lingkod Ko, lahat kayo ay naliligaw maliban sa pinatnubayan Ko; kaya magpapatnubay kayo sa Akin, papatnubayan Ko kayo. O mga lingkod Ko, lahat kayo ay nagugutom maliban sa pinakain Ko; kaya humingi kayo ng makakain sa Akin, pakakainin Ko kayo. O mga lingkod Ko, lahat kayo ay hubad maliban sa pinadamitan Ko; kaya magpadamit kayo sa Akin, dadamitan Ko kayo. O mga lingkod Ko, tunay na kayo ay nagkakamali sa gabi at maghapon at Ako ay nagpapatawad sa mga pagkakasala nang lahatan; kaya humingi kayo ng tawad sa Akin, magpapatawad Ako sa inyo. O mga lingkod Ko, tunay na kayo ay hindi makapagpapaabot ng pinsala sa Akin para mapinsala ninyo Ako at hindi makapagpapaabot ng pakinabang sa Akin para pakinabangin ninyo Ako. O mga lingkod Ko, kung sakaling ang una sa inyo at ang huli sa inyo, at ang tao sa inyo at ang jinn sa inyo, sila ay naging alinsunod sa pinakanangingilag magkasala na puso ng iisang lalaki kabilang sa inyo, hindi nakadagdag iyon sa paghahari Ko ng anuman. O mga lingkod Ko, kung sakaling ang una sa inyo at ang huli sa inyo, at ang tao sa inyo at ang jinn sa inyo, sila ay naging alinsunod sa napakabuktot na puso ng iisang lalaki kabilang sa inyo, hindi nakabawas iyon sa paghahari Ko ng anuman. O mga lingkod Ko, kung sakaling ang una sa inyo at ang huli sa inyo, at ang tao sa inyo at ang jinn sa inyo ay tumayo sila sa iisang kapatagan at humingi sila sa Akin at binigyan Ko ang bawat isa ng hiningi niya, hindi nakabawas iyon mula sa taglay Ko malibang gaya ng naibabawas ng karayom kapag ipinasok ito sa dagat. O mga lingkod Ko, ang mga ito ay mga gawa ninyo lamang na binibilang Ko para sa inyo. Pagkatapos ay tutumbasan Ko kayo sa mga ito. Kaya ang sinumang nakatagpo ng isang kabutihan ay magpuri siya kay Allāh, at ang sinumang nakatagpo ng iba roon ay huwag nga siyang maninisi kundi sa sarili niya."
Tumpak. - Nagsalaysay nito si Imām Muslim.

Ang pagpapaliwanag

Itinuturo nitong ḥadīth qudsīy na sumasaklaw sa mga dakilang turo sa mga batayan ng relihiyon, mga sangay nito, at mga kaasalan nito na si Allah, napakamaluwalhati Niya, ay nagbawal ng pang-aapi sa sarili bilang kabutihang-loob mula sa Kanya at pagmamagandang-loob sa mga lingkod Niya at gumawa sa pang-aapi na ipinagbabawal sa pagitan ng mga nilikha Niya kaya hindi aapihin ng isa ang isa pa. Ang mga nilikha, lahat sila, ay mga naliligaw sa daan ng katotohanan malibang nagkamit ng patnubay at pagtatama ni Allah. Ang sinumang humiling kay Allah ay itatama Niya at papatnubayan Niya. Ang mga nilikha ay mga maralita sa tulong ni Allah at mga nangangailangan sa Kanya. Ang sinumang humingi kay Allah ay tutugunin Niya ang pangangailangan at bibigyan ng kasapatan. Sila ay nagkakasala sa gabi at maghapon samantalang si Allah ay nagtatakip at nagpapalampas kapag humiling ang tao ng kapatawaran. Sila ay hindi nakakakaya paano man silang magtangka sa mga pananalita nila at mga gawain nila na pinsalain si Allah sa anuman o pakinabangin Siya. Kung sakaling sila ay ayon sa pinakanangingilag magkasalang puso ng iisang tao o ayon pinakabuktot na puso ng iisang tao, hindi makadaragdag ang pangingilag nila sa pagkakasala at hindi makababawas ang kabuktutan nila ng anuman mula sa paghahari Niya. Ito ay dahil sa sila ay mahihinang mga maralita sa tulong ni Allah, na mga nangangailangan sa Kanya sa lahat ng kalagayan, panahon, at lugar. Kung sakaling tumayo sila sa iisang tayuan, na humihingi kay Allah at nagbigay naman Siya sa bawat isa ng hiningi nito, hindi makababawas iyon ng anuman sa taglay ni Allah dahil ang mga tagong yaman Niya, napakamaluwalhati Niya, ay punung-puno, na hindi nababawasan ng paggugol, na bumubuhos sa gabi at maghapon. Si Allah ay nag-iingat sa lahat ng mga gawa ng mga lingkod. Iniisa-isa Niya ang para sa kanila at ang laban sa kanila. Pagkatapos ay tutumbasan Niya sila sa mga iyon sa Araw ng Pagkabuhay. Kaya ang sinumang makatagpo sa ganti ng gawa niya bilang kabutihan ay magpuri siya kay Allah dahil sa pagtatama Niya tungo sa pagtalima sa Kanya. Ang sinumang makatagpo sa ganti ng gawa niya bilang anumang iba pa roon ay huwag nga siyang manisi kundi sa sarili niyang mapag-utos sa kasagwaang umakay sa kanya sa kalugihan.