عن أبي ذر رضي الله عنه:
عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِيمَا رَوَى عَنِ اللهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَى أَنَّهُ قَالَ: «يَا عِبَادِي إِنِّي حَرَّمْتُ الظُّلْمَ عَلَى نَفْسِي، وَجَعَلْتُهُ بَيْنَكُمْ مُحَرَّمًا، فَلَا تَظَالَمُوا، يَا عِبَادِي كُلُّكُمْ ضَالٌّ إِلَّا مَنْ هَدَيْتُهُ، فَاسْتَهْدُونِي أَهْدِكُمْ، يَا عِبَادِي كُلُّكُمْ جَائِعٌ إِلَّا مَنْ أَطْعَمْتُهُ، فَاسْتَطْعِمُونِي أُطْعِمْكُمْ، يَا عِبَادِي كُلُّكُمْ عَارٍ إِلَّا مَنْ كَسَوْتُهُ، فَاسْتَكْسُونِي أَكْسُكُمْ، يَا عِبَادِي إِنَّكُمْ تُخْطِئُونَ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَأَنَا أَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا فَاسْتَغْفِرُونِي أَغْفِرْ لَكُمْ، يَا عِبَادِي إِنَّكُمْ لَنْ تَبْلُغُوا ضَرِّي فَتَضُرُّونِي، وَلَنْ تَبْلُغُوا نَفْعِي فَتَنْفَعُونِي، يَا عِبَادِي لَوْ أَنَّ أَوَّلَكُمْ وَآخِرَكُمْ وَإِنْسَكُمْ وَجِنَّكُمْ كَانُوا عَلَى أَتْقَى قَلْبِ رَجُلٍ وَاحِدٍ مِنْكُمْ مَا زَادَ ذَلِكَ فِي مُلْكِي شَيْئًا، يَا عِبَادِي لَوْ أَنَّ أَوَّلَكُمْ وَآخِرَكُمْ وَإِنْسَكُمْ وَجِنَّكُمْ كَانُوا عَلَى أَفْجَرِ قَلْبِ رَجُلٍ وَاحِدٍ مَا نَقَصَ ذَلِكَ مِنْ مُلْكِي شَيْئًا، يَا عِبَادِي لَوْ أَنَّ أَوَّلَكُمْ وَآخِرَكُمْ وَإِنْسَكُمْ وَجِنَّكُمْ قَامُوا فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ فَسَأَلُونِي فَأَعْطَيْتُ كُلَّ إِنْسَانٍ مَسْأَلَتَهُ مَا نَقَصَ ذَلِكَ مِمَّا عِنْدِي إِلَّا كَمَا يَنْقُصُ الْمِخْيَطُ إِذَا أُدْخِلَ الْبَحْرَ، يَا عِبَادِي إِنَّمَا هِيَ أَعْمَالُكُمْ أُحْصِيهَا لَكُمْ ثُمَّ أُوَفِّيكُمْ إِيَّاهَا، فَمَنْ وَجَدَ خَيْرًا فَلْيَحْمَدِ اللهَ، وَمَنْ وَجَدَ غَيْرَ ذَلِكَ فَلَا يَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2577]
المزيــد ...
អំពី អាពូហ្សើរ رضي الله عنه
អំពីណាពី ﷺ តាមអ្វីដែលលោករាយការណ៍ពីអល់ឡោះជាម្ចាស់ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានហាមឃាត់អំពើអយុត្តិធម៌ចំពោះខ្លួនយើង ហើយយើងក៏បានហាមឃាត់វារវាងពួកអ្នកផងដែរ។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកកុំប្រព្រឹត្តអយុត្តិធម៌ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យសោះ។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ពួកអ្នកសុទ្ធតែជាអ្នកវងេ្វង លើកលែងតែជនណាដែលយើងបានចង្អុលបង្ហាញដល់គេប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកសុំការចង្អុលបង្ហាញពីយើង នោះយើងនឹងចង្អុលបង្ហាញដល់ពួកអ្នក។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ពួកអ្នកសុទ្ធតែជាអ្នកដែលស្រេកឃ្លាន លើកលែងតែជនដែលយើងបានផ្តល់អាហារដល់គេប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកសុំអាហារទទួលទានពីយើង នោះយើងនឹងផ្តល់អាហារដល់ពួកអ្នក។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ពួកអ្នកសុទ្ធតែជាអ្នកដែលអាក្រាត លើកលែងតែជនណាដែលយើងបានផ្តល់សម្លៀកបំពាក់ដល់គេប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកសុំសម្លៀកបំពាក់ពីយើង នោះយើងនឹងផ្តល់សម្លៀកបំពាក់ដល់ពួកអ្នក។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ជាការពិតណាស់ ពួកអ្នកបានប្រព្រឹត្តកំហុសឆ្គងទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ហើយយើងជាអ្នកអភ័យទោសចំពោះបាបកម្មទាំងអស់។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកសុំការអភ័យទោសពីយើង នោះយើងនឹងអភ័យទោសដល់ពួកអ្នក។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ពួកអ្នកពិតជាមិនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីមួយដល់យើងបានឡើយ ហើយក៏មិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីមួយដល់យើងនោះដែរ។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ប្រសិនបើទាំងអ្នកជំនាន់មុនពួកអ្នក ទាំងអ្នកជំនាន់ក្រោយពួកអ្នក ទាំងមនុស្ស ទាំងជិន(សុទ្ធតែគោរពប្រតិបត្តិមកចំពោះយើង)ប្រៀបដូចជាចិត្តមនុស្សល្អដែលបំផុតម្នាក់នៃពួកអ្នកក៏ដោយ ក៏វាមិនបានបន្ថែមអ្វីដល់អំណាចរបស់យើងបន្តិចនោះដែរ។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ប្រសិនបើទាំងអ្នកជំនាន់មុនពួកអ្នក ទាំងអ្នកជំនាន់ក្រោយពួកអ្នក ទាំងមនុស្ស ទាំងជិន(សុទ្ធតែប្រព្រឹត្តល្មើសមកចំពោះយើង)ប្រៀបដូចជាចិត្តមនុស្សដែលអាក្រក់បំផុតម្នាក់ក៏ដោយ ក៏វាមិនបានកាត់បន្ថយអំណាចរបស់យើងបន្តិចនោះដែរ។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ប្រសិនបើទាំងអ្នកជំនាន់មុនពួកអ្នក ទាំងអ្នកជំនាន់ក្រោយពួកអ្នក ទាំងមនុស្ស ទាំងជិនឈរនៅកន្លែងតែមួយ ហើយសុំអ្វីៗពីយើង(តាមបំណងរៀងៗខ្លួន) រួចយើងផ្តល់ឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបនូវអ្វីដែលគេបានសុំក៏ដោយ ក៏វាមិនបានកាត់បន្ថយនូវអ្វីដែលយើងមានបន្តិចណានោះដែរ លើកលែងតែដូច(តំណក់ទឹកជាប់ម្ជុល)ពេលគេជ្រមុជវាទៅក្នុងទឹកសមុទ្រ(ហើយលើកវិញ)ប៉ុណ្ណោះ។ ឱខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទាំងឡាយ! ពិតប្រាកដណាស់ គ្រប់ទង្វើរបស់ពួកអ្នក យើងនឹងកត់ត្រាទុកជូនពួកអ្នក។ បន្ទាប់មក យើងនឹងតបស្នងដល់ពួកអ្នកវិញ។ ដូចេ្នះ បុគ្គលណាទទួលបានផលល្អ ចូរឲ្យគេថ្លែងសរសើរចំពោះអល់ឡោះ។ ចំណែកឯបុគ្គលណាដែលទទួលបានផលផ្សេងពីនោះ ចូរកុំឲ្យគេបន្ទោសអ្នកណាក្រៅពីខ្លួនឯងឲ្យសោះ”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2577]
ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ថា ពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់ពិតជាបានដាក់បម្រាមនូវភាពអយុត្តិធម៌លើអង្គឯង(ទ្រង់មិនប្រព្រឹត្តអយុត្តិធម៌ឡើយ) ហើយទ្រង់ក៏បានដាក់បម្រាមនូវភាពអយុត្តិធម៌នេះរវាងភាវៈទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ដែរដោយមិនឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអយុត្តិធម៌ ឬបំពានលើបុគ្គលណាម្នាក់នោះឡើយ។ ហើយភាវៈ(ម៉ាខ្លូក)ទាំងអស់សុទ្ធតែជាអ្នកដែលវង្វេងចាកឆ្ងាយពីមាគ៌ាត្រឹមត្រូវ លើកលែងតែជនណាដែលអល់ឡោះទ្រង់ចង្អុលបង្ហាញនូវមាគ៌ាត្រឹមត្រូវដល់គេប៉ុណ្ណោះ។ ជនណាហើយដែលសុំការចង្អុលបង្ហាញពីអល់ឡោះ នោះទ្រង់នឹងចង្អុលបង្ហាញដល់រូបគេ។ ហើយភាវៈ(ម៉ាខ្លូក)ទាំងអស់សុទ្ធតែជាអ្នកដែលតោកយ៉ាក ត្រូវការអល់ឡោះជាម្ចាស់នៅគ្រប់សេចក្តីត្រូវការរបស់គេ។ ជនណាហើយដែលបួងសួងសុំពីអល់ឡោះ នោះទ្រង់នឹងបំពេញនូវសេចក្តីត្រូវការរបស់គេ ហើយទ្រង់តែមួយ គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយសម្រាប់គេ។ ហើយពួកគេបានសាងអំពើបាបទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ តែអល់ឡោះជាម្ចាស់បានបិទបាំង និងអធ្យាស្រ័យដល់ពួកគេនៅពេលណាដែលពួកគេសុំការអភ័យទោសពីទ្រង់។ ហើយជាការពិតណាស់ ពួកគេគ្មានសមត្ថភាពបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីមួយដល់អល់ឡោះជាម្ចាស់នោះឡើយ ហើយក៏គ្មានសមត្ថភាពអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីមួយដល់ទ្រង់នោះដែរ។ ហើយបើទោះជាពួកគេមានដួងចិត្តស្អាតស្អំប្រៀបដូចជាដួងចិត្តរបស់បុរសម្នាក់ដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះជាងគេក៏ដោយ ក៏ការកោតខ្លាចរបស់ពួកគេនោះមិនបានបន្ថែមអ្វីដល់ឫទ្ធីអំណាចរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់នោះដែរ។ ហើយបើទោះជាពួកគេមានចិត្តអាក្រក់ប្រៀបដូចជាដួងចិត្តបុរសដែលអាក្រក់ជាងគេម្នាក់ក៏ដោយ ក៏ភាពអាក្រក់របស់ពួកគេនោះមិនបានកាត់បន្ថយអ្វីបន្តិចដល់ឫទ្ធីអំណាចរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់នោះដែរ ព្រោះពួកគេមានភាពទន់ខ្សោយ និងត្រូវការអល់ឡោះបំផុតនៅគ្រប់ស្ថានភាព គ្រប់ពេលវេលា និងគ្រប់ទីកន្លែង ខណៈដែលអល់ឡោះវិញមហាមានលើសលប់មិនត្រូវការពួកគេឡើយ។ ហើយប្រសិនបើទាំងមនុស្ស ទាំងជិន ទាំងអ្នកជំនាន់មុន ទាំងអ្នកជំនាន់ក្រោយឈរនៅកន្លែងតែមួយបួងសួងសុំពីអល់ឡោះ ហើយទ្រង់ផ្តល់ឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗនៃពួកគេតាមអ្វីដែលពួកគេបួងសួងសុំក៏ដោយ ក៏វាមិនបានកាត់បន្ថយ ឬធ្វើឲ្យអ្វីដែលមាននៅឯអល់ឡោះជាម្ចាស់នោះថមថយនោះដែរ ប្រៀបដូចជាម្ជុលដែលប្រសិនបើគេជ្រមុជវាចូលទៅក្នុងទឹកសមុទ្រ ហើយគេលើកវាមកវិញនោះ គឺវាមិនបានធ្វើឲ្យទឹកសមុទ្រត្រូវថយចុះ ឬថមថយអ្វីបន្តិចនោះដែរ។ នេះក៏ព្រោះតែភាពពេញលេញនៃភាពមានបានមហាលើសលប់បំផុតរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់។
ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ថែរក្សា និងកត់ត្រាទុកនូវទង្វើទាំងឡាយដែលខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់បានប្រព្រឹត្ត(ទាំងល្អ ទាំងអាក្រក់)។ ក្រោយមក ទ្រង់នឹងតបស្នងវាដល់ពួកគេវិញយ៉ាងពេញលេញនៅថ្ងៃបរលោក។ ដូចនេះ បុគ្គលណាដែលទទួលបានផលតបស្នងល្អពីទង្វើរបស់ខ្លួន ចូរឲ្យគេថ្លែងសរសើរដល់អល់ឡោះចំពោះការដែលទ្រង់ចង្អុលបង្ហាញរូបគេឲ្យគោរពប្រតិបត្តិចំពោះទ្រង់។ ចំណែកបុគ្គលណាហើយដែលទទួលបានផលតបស្នងផ្សេងពីនេះ ចូរកុំឲ្យគេបន្ទោសអ្នកណាក្រៅពីខ្លួនឯងឲ្យសោះ ព្រោះថាចំណង់តណ្ហាអាក្រក់របស់គេខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះដែលអូសទាញរូបគេទៅរកប្រការអាក្រក់ដែលជាហេតុនាំរូបគេទៅកាន់ការខាតបង់។