عن أبي عبد الله جابر بن عبد الله الأنصاري رضي الله عنهما أن رجلاً سأل رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال: أرأيت إذا صليت المكتوبات، وصمت رمضان، وأحللت الحلال، وحرمت الحرام، ولم أزد على ذلك شيئاً، أأدخل الجنة؟ قال: «نعم».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از ابو عبدالله جابر بن عبدالله انصاری - رضی الله عنهما - روایت است که مردی از پیامبر - صلی الله علیه وسلم - پرسید: اگر نمازهای فرض را انجام دهم، و رمضان را روزه گرفتم، و حلال را حلال دانستم، و حرام را حرام دانستم و چیزی بر آن نیفزودم، آیا وارد بهشت خواهم شد؟ فرمودند: «آری».
صحیح است - به روایت مسلم
ابوعبدالله جابر بن عبدالله انصاری - رضی الله عنهما - روایت کرده که مردی از پیامبر - صلی الله علیه وسلم - پرسید که به من بگو اگر نمازهای فرض ـ یعنی نمازهای پنجگانه ـ را ادا کنم، و نوافل را بر آن نیفزایم، و رمضان را بدون روزه های مستحب روزه شوم، و حلال را حلال بدانم، یعنی: معتقد باشد حلال همان است که الله حلال ساخته، و هر آنچه حلال است را انجام دهم. و حرام را حرام بدانم، یعنی از آن دوری کنم، و معتقد به حرمتش باشم. و با انجام مباح از آن بی نیازی جویم، و چیزی بر آن نیفزایم، آیا این برای آنکه بهشتی شوم کافی است؟ ایشان - صلی الله علیه وسلم - پاسخ دادند: «آری». زیرا مقتضای تقوا این است که بنده هر آنچه به آن امر شده را انجام دهد، و از ممنوعات شرعی دوری گزیند. و این مرتبه (انجام مامورات و دوری از منهیات) مقام و منزلت کسی است که در شرع به نام مُقتصد از او نام برده شده است، و او کسی است که چیزی بر واجب نمی افزاید، و تنها آنچه خداوند بر او حرام کرده را ترک می گوید.