دسته بندی: عقيده . نام ها و احكام .

عن أبي عبد الله جابر بن عبد الله الأنصاري رضي الله عنهما أن رجلاً سأل رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال: أرأيت إذا صليت المكتوبات، وصمت رمضان، وأحللت الحلال، وحرمت الحرام، ولم أزد على ذلك شيئاً، أأدخل الجنة؟ قال: «نعم».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

از ابو عبدالله جابر بن عبدالله انصاری - رضی الله عنهما - روایت است که مردی از پیامبر - صلی الله علیه وسلم - پرسید: اگر نمازهای فرض را انجام دهم، و رمضان را روزه گرفتم، و حلال را حلال دانستم، و حرام را حرام دانستم و چیزی بر آن نیفزودم، آیا وارد بهشت خواهم شد؟ فرمودند: «آری».
صحیح است - به روایت مسلم

شرح

ابوعبدالله جابر بن عبدالله انصاری - رضی الله عنهما - روایت کرده که مردی از پیامبر - صلی الله علیه وسلم - پرسید که به من بگو اگر نمازهای فرض ـ یعنی نمازهای پنجگانه ـ را ادا کنم، و نوافل را بر آن نیفزایم، و رمضان را بدون روزه های مستحب روزه شوم، و حلال را حلال بدانم، یعنی: معتقد باشد حلال همان است که الله حلال ساخته، و هر آنچه حلال است را انجام دهم. و حرام را حرام بدانم، یعنی از آن دوری کنم، و معتقد به حرمتش باشم. و با انجام مباح از آن بی نیازی جویم، و چیزی بر آن نیفزایم، آیا این برای آنکه بهشتی شوم کافی است؟ ایشان - صلی الله علیه وسلم - پاسخ دادند: «آری». زیرا مقتضای تقوا این است که بنده هر آنچه به آن امر شده را انجام دهد، و از ممنوعات شرعی دوری گزیند. و این مرتبه (انجام مامورات و دوری از منهیات) مقام و منزلت کسی است که در شرع به نام مُقتصد از او نام برده شده است، و او کسی است که چیزی بر واجب نمی افزاید، و تنها آنچه خداوند بر او حرام کرده را ترک می گوید.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانیایی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی الهندية الفيتنامية السنهالية الأيغورية الكردية الهوسا البرتغالية المليالم التلغو السواحيلية التاميلية البورمية التايلندية الألمانية بشتو الأسامية الألبانية السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية
مشاهده ترجمه ها

فواید

  1. اهمیتی که صحابه به شناخت حق و هدایت و ملازمت بر آن قائل بودند، و توجهی که به شناخت آنچه به بهشت می رساند و اهل بهشت را بهشتی می کند نشان می دادند.
  2. حدیث نشانگر این است که بهشت به ذات خود مورد نظر مؤمنان است، و انسان اعمال صالح را برای آن انجام می دهد که خشنودی الله عزوجل را به دست آورد و او را بهشتی کند.
  3. این حدیث دال بر آن است که اعمال، سبب ورود به بهشت است.
  4. جایگاه والای نمازهای پنجگانه، و اینکه این نمازها مهمترین و والاترین اعمال پس از شهادتین هستند.
  5. جایگاه والای روزهٔ رمضان. چه بسا وقتی این شخص پرسش خود را مطرح کرد، هنوز دیگر شرایع اسلام کامل نشده بود، یا شاید مالی نداشت که زکات بدهد. (از این رو نامی از زکات برده نشده است).
  6. اینکه انسان باید در حلال دانستن حلال و تحریم حرام، پیرو و موافق چیزی باشد که از سوی الله و پیامبرش آمده است، بنابراین هر آنچه برایش حلال است را روا می دارد، و از آنچه خداوند برای او حرام ساخته دوری می گزیند، و در نتیجه از همهٔ حرامها دوری می گزیند، در حالی که معتقد به حرام بودنش است.