ჰადისი: ისინი რომ შიგნით შესულიყვნენ (ცეცხლში), აღდგომის დღემდე აღარ გამოვიდოდნენ იქიდან. მორჩილება (მეთაურისადმი) მხოლოდ სიკეთეშია

عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
بَعَثَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَرِيَّةً فَاسْتَعْمَلَ رَجُلًا مِنَ الأَنْصَارِ، وَأَمَرَهُمْ أَنْ يُطِيعُوهُ، فَغَضِبَ، فَقَالَ: أَلَيْسَ أَمَرَكُمُ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تُطِيعُونِي؟ قَالُوا: بَلَى، قَالَ: فَاجْمَعُوا لِي حَطَبًا، فَجَمَعُوا، فَقَالَ: أَوْقِدُوا نَارًا، فَأَوْقَدُوهَا، فَقَالَ: ادْخُلُوهَا، فَهَمُّوا، وَجَعَلَ بَعْضُهُمْ يُمْسِكُ بَعْضًا، وَيَقُولُونَ: فَرَرْنَا إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ النَّارِ، فَمَا زَالُوا حَتَّى خَمَدَتِ النَّارُ، فَسَكَنَ غَضَبُهُ، فَبَلَغَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: «لَوْ دَخَلُوهَا مَا خَرَجُوا مِنْهَا إِلَى يَوْمِ القِيَامَةِ؛ الطَّاعَةُ فِي المَعْرُوفِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4340]

გადმოცემულია 'ალისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მან თქვა:
მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გაგზავნა სამხედრო რაზმი და მათ მეთაურად ერთი ანსარი დანიშნა. მან უბრძანა, რომ დამორჩილებოდნენ მას. (ერთხელ) იგი გაბრაზდა და თქვა: — ნუთუ არ გიბრძანათ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), რომ დამემორჩილოთ? მათ უთხრეს: — კი. მან თქვა: — მოაგროვეთ ჩემთვის შეშა. მოაგროვეს. მან თქვა: —დაანთეთ ცეცხლი. დაანთეს. მან თქვა: — შედით მასში! ისინი უკვე აპირებდნენ შესვლას, მაგრამ ზოგიერთმა დაიწყეს სხვების შეკავება და თქვეს: — ჩვენ ხომ მოციქულისკენ (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გავიქეცით ცეცხლიდან! ასე გაგრძელდა, სანამ ცეცხლი ჩაქრა და მისი რისხვა დაცხრა. როდესაც ეს ამბავი მიუტანეს მოციქულს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), მან თქვა: «ისინი რომ შიგნით შესულიყვნენ (ცეცხლში), აღდგომის დღემდე აღარ გამოვიდოდნენ იქიდან. მორჩილება (მეთაურისადმი) მხოლოდ სიკეთეშია».
-

განმარტება

შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გაგზავნა სამხედრო რაზმი და მათ მეთაურად დანიშნა ანსარებიდან ერთ-ერთი, და უბრძანა მათ მასზე მორჩილება, (ერთხელ) მეთაური მათზე გაბრაზდა და უთხრა: ნუთუ შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ჩემზე მორჩილება არ უბრძანებია თქვენთვის? მათ თქვეს: რა თქმა უნდა, თქვა: მე თქვენ გიბრძანებთ შეაგროვოთ შეშა, დაანთოდ ცეცხლი და შემდეგ შეხვიდეთ იმ ცეცხლში, მათ შეაგროვეს შეშა, დაანთეს ცეცხლი და როდესაც მასში შესვლა გადაწყვიტეს შეჩერდნენ და ერთმანეთის ყურება დაიწყეს. თქვეს: ჩვენ შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) იმიტომ გავყევით, რომ ცეცხლისგან გადავრჩეთ, და ახლა შევიდეთ მასში? ამ გაურკვევლობაში იმყოფებოდნენ ისინი, როდესაც ცეცხლის მძვინვარება ჩაქრა და მათი მეთაურის სიბრაზეც გაქრა. ეს ყველაფერი შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უამბეს, მან კი თქვა: მას რომ დამორჩილებოდნენ და შესულიყვნენ იმ ცეცხლში, რომელიც მათ დაანთეს, იქ ეწამებოდნენ და ვეღარ გამოვიდოდნენ იქიდან სამყაროს აღსასრულამდე, არ არის მორჩილება ქმნილებაზე გამჩენის სიურჩეში; არამედ, მორჩილება სავალდებულოა სიკეთეში და არა ცოდვაში.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. განმარტება, რომ მორჩილება არის მხოლოდ სიკეთეში და არა ცოდვაში, თუნდაც მომწოდებელი ის პიროვნება იყოს, ვისზე მორჩილებაც სავალდებულოა.
2. ერთღმერთიანი მაგრამ ცოდვილი ადამიანი იმსახურებს ცეცხლის სასჯელს, მაგრამ არსებობს იმის შესაძლებლობა, რომ აპატიოს მას ალლაჰმა.
3. დაკანონებულია ბრძოლის დროს მეთაურის არჩევა და ასევე მგზავრობაშიც.