عن تميم الداري رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«الدِّينُ النَّصِيحَةُ» قُلْنَا: لِمَنْ؟ قَالَ: «لِلهِ وَلِكِتَابِهِ وَلِرَسُولِهِ وَلِأَئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ وَعَامَّتِهِمْ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 55]
المزيــد ...
ਤਮੀਮ ਅੱਦ-ਦਾਰੀ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
«ਦੀਨ (ਸੱਚਾ ਇਸਲਾਮ) ਨਸੀਹਤ ਹੈ »।
ਅਸੀਂ ਪੁੱਛਿਆ: "ਏ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਰਸੂਲ! ਕਿਸ ਲਈ?"
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਅੱਲਾਹ ਲਈ, ਉਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਲਈ, ਉਸ ਦੇ ਰਸੂਲ ਲਈ, ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਇਮਾਮਾਂ ਲਈ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ।"
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 55]
"ਨਬੀ ਕਰੀਮ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਨੇ ਇੱਤਤਿਲਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਦीन (ਇਸਲਾਮ) ਖ਼ਲੂਸ (ਇਖਲਾਸ) ਅਤੇ ਸੱਚਾਈ 'ਤੇ ਖੜਾ ਹੈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਦੀਨ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਜਿਵੇਂ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਵਾਜਿਬ ਕੀਤਾ ਹੈ — ਪੂਰੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕੋਤਾਹੀ ਜਾਂ ਧੋਖੇ ਦੇ।"
ਨਬੀ ਅਕਰਮ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ:
"ਨਸੀਹਤ ਕਿਸ ਲਈ ਹੈ؟"
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ: ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਨਸੀਹਤ
ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ: ਉਸ ਲਈ ਅਮਲ ਨੂੰ ਖ਼ਲੂਸ ਨਾਲ ਕਰਨਾ
ਉਸ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ਰੀਕ ਨਾ ਕਰਨਾ – ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਇਬਾਦਤ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਭਾਗੀ ਨਾ ਬਣਾਉਣਾ (ਤੌਹੀਦ 'ਤੇ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣਾ)।
ਉਸ ਦੀ ਰਬੂਬੀਅਤ ਤੇ ਈਮਾਨ ਰੱਖਣਾ – ਇਹ ਮੰਨਣਾ ਕਿ ਉਹੀ ਸਾਰੀ ਕਾਇਨਾਤ ਦਾ ਰਾਜਿਕ ਹੈ, ਸਾਰਾ ਨਿਜਾਮ ਉਸ ਦੇ ਹਥ ਵਿਚ ਹੈ।
ਉਸ ਦੀ ਉਲੂਹੀਅਤ ਤੇ ਈਮਾਨ– ਅਸਲ ਇਲਾਹ (ਮਾਬੂਦ) ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਇਬਾਦਤ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ।
ਉਸ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਅਤੇ ਸਿਫ਼ਤਾਂ (ਖੂਬੀਆਂ) 'ਤੇ ਈਮਾਨ– ਅੱਲਾਹ ਜਿਵੇਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਫ਼ਰਮਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਗੁਣਾਂ 'ਤੇ ਬਿਨਾ ਤਸ਼ਬੀਹ (ਮਿਲਾਣ) ਤੇ ਤਾਅਤੀਲ (ਇਨਕਾਰ) ਦੇ ਇਮਾਨ ਲਾਈਏ।
ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਅਜ਼ਮਤ ਮਨਣਾ– ਅੱਲਾਹ ਜੋ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਚੋਟੀ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਤੇ ਅਹਮੀਅਤ ਦੇਣੀ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਉੱਤੇ ਈਮਾਨ ਲਿਆਉਣ ਵਾਸਤੇ ਬੁਲਾਉਣਾ
– ਦਾਅਵਤ ਦੇਣਾ, ਤਾਕੇ ਹੋਰ ਲੋਕ ਵੀ ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਪਛਾਣਣ ਅਤੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਈਮਾਨ ਲਿਆਉਣ।
ਦੂਜਾ: **ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਕਿਤਾਬ (ਕੁਰਆਨ) ਲਈ ਨਸੀਹਤ** —
ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਤੀਕਾਦ ਰੱਖਣਾ ਕਿ ਇਹ ਅੱਲਾਹ ਦਾ ਕਲਾਮ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਸ ਦੀ ਆਖਰੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ, ਇਹ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਰੀਅਤਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਦੀ ਤਾਜ਼ੀਮ ਕਰੀਏ, ਇਸ ਦੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤਿਲਾਵਤ ਕਰੀਏ,
ਇਸ ਦੇ ਮੁਹਕਮ ਹਿਸਿਆਂ 'ਤੇ ਅਮਲ ਕਰੀਏ, ਮੁਤਸ਼ਾਬਿਹ ਹਿਸਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਸਪੁਰਦ ਕਰੀਏ, ਇਸ ਦੀ ਗਲਤ ਤਾਅਵੀਲ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਇਸ ਦੀ ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਕਰੀਏ, ਇਸ ਦੀ ਨਸੀਹਤਾਂ ਤੋਂ ਅਸਰ ਲੈਈਏ, ਇਸ ਦੇ ਉਲੂਮ ਨੂੰ ਫੈਲਾਈਏ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵੱਲ ਬੁਲਾਈਏ।
ਤੀਜਾ: **ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਰਸੂਲ ਮੁਹੰਮਦ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਲਈ ਨਸੀਹਤ** —
ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਕੀਦਾ ਰੱਖਣਾ ਕਿ ਉਹ ਆਖਰੀ ਨਬੀ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲਿਆਂਈ ਗਈ ਹਰ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸੱਚ ਮੰਨਣਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਕਰਨੀ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨਾਹੀ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ, ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਤਰੀਕਾ ਇਬਾਦਤ ਲਈ ਅਪਣਾਉਣਾ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਦੀ ਤਾਜ਼ੀਮ ਕਰਨੀ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਦਬ ਕਰਨਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਣਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਰੀਅਤ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਣਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਲਗਾਈਆਂ ਝੂਠੀਆਂ ਇਲਜ਼ਾਮਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ।
ਚੌਥਾ: **ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਅਮੀਰਾਂ (ਪੇਸ਼ਵਾਂ) ਲਈ ਨਸੀਹਤ** —
ਹੱਕ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਜਾਂ ਕਮਾਂਡ ਵਿੱਚ ਬਗਾਵਤ ਨਾ ਕਰਨੀ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਫਰਮਾਂਬਰਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਣਵਾਈ ਅਤੇ ਇਤਾਤ ਕਰਨੀ।
ਪੰਜਵਾਂ: **ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਲਈ ਨਸੀਹਤ** —
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਭਲਾਈ ਕਰਨੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੀਨ ਵੱਲ ਬੁਲਾਉਣਾ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ਼ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਚਣਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਭਲਾਈ ਚਾਹੁਣਾ,
ਅਤੇ ਨੇਕੀ ਤੇ ਤਕਵਾ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤਾਅਵੁਨ (ਸਹਿਯੋਗ) ਕਰਨਾ।