إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ الشِّرْكُ الْأَصْغَرُ» یعنی: «بیشترین چیزی که از آن بر شما بیمناک هستم، شرک اصغر است» گفتند: شرک اصغر چیست ای رسول الله؟ فرمود: «الرِّيَاءُ بار الها، هر که زمام امور امت من را به دوش بگیرد و بر آنها سختی کند با وی سختی کن، وهر که زمام امور امت من را برعهده گیرد به آنها نرمی کند با وی نرمی کن رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم از لحاظ اخلاق بهترین مردم بود اخلاق پیامبر الله صلی الله علیه و آله و سلم قرآن بود رسول الله صلی الله علیه وسلم شروع کردن از سمت راست را در پوشيدن کفش، شانه کردن موها، وضو گرفتن و در همه ی کارهايش می پسنديدند هرگز رسول الله صلى الله عليه وسلم را نديدم که در خنديدن به اندازه ای زياده روی کند - و دهانش را باز نمايد - که داخل دهانش ديده شود؛ بلکه هنگام خنديدن، فقط تبسم می فرمودند از پیامبر صلی الله علیه وسلم ده رکعت را به یاد دارم رسول الله صلى الله عليه وسلم هر وقتِ شب که از خواب برمی خاست، دهانش را مسواک می زد أَلاَ أُحَدِّثُكُمْ حَدِيثًا عَنِ الدَّجَّالِ، مَا حَدَّثَ بِهِ نَبِيٌّ قَوْمَهُ؟ إِنَّهُ أَعْوَرُ، وَإِنَّهُ يَجِيءُ مَعَهُ بِمِثَالِ الجَنَّةِ وَالنَّارِ، لا إِلهَ إِلاَّ اللَّه، ويْلٌ لِلْعربِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اقْترب، فُتحَ الْيَوْمَ مِن ردْمِ يَأْجُوجَ وَمأْجوجَ مِثْلُ هذِهِ رسول الله صلى الله عليه وسلم از دوشيزگان پرده نشين هم شرم و حيای بيشتری داشت، و وقتی چيزی را می ديد که دوست نداشت، از تغيير چهره اش می دانستیم که رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد هنگامی که رسول الله صلى الله عليه وسلم عطسه می زد دست يا لباسش را روی دهانش می گذاشت، و با آن از صدايش می کاست لَوْلَا أَنْ أَشُقَّ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ -أَوْ: عَلَى أُمَّتِي- لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةٍ». «اگر بر مومنان -و یا بر امتم- دشوار نمی شد، به آنها دستور می دادم برای هر نماز مسواک بزنند من و پیامبر صلی الله علیه وسلم در حالی که هر دو جُنُب بودیم از یکی ظرف غسل می‌کردیم، و او هنگامی که در حال حیض بودم مرا امر می‌کرد و ازار می‌بستم و با من مباشرت می‌کرد رسول الله صلى الله عليه وسلم سخاوتمندترين مردم بود، و در رمضان هنگامی که جبريل عليه السلام هیچکس را ندیدم که همچو رسول الله -صلی الله علیه وسلم وقتی پيامبر صلى الله عليه وسلم به محل قضای حاجت می رفت، من و پسر بچه ای همانند من، ظرف (کوچک) آب و چوب دستی برای پيامبر می برديم و ايشان با آب استنجاء می کرد مَا بَالُ أَقْوَامٍ قَالُوا كَذَا؟ لَكِنِّي أُصَلِّي وَأَنَامُ، وَأَصُومُ وَأُفْطِرُ، وَأَتَزَوَّجُ النِّسَاءَ، فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي». «چرا برخی از مردم چنين سخنانی می گويند؟! من هم نماز می خوانم و هم می خوابم؛ برخی از روزها، روزه می گيرم و برخی روزها را روزه نمی گیرم، و با زنان ازدواج می کنم؛ پس هرکس از سنت من روی بگرداند، از من نيست هرگاه رسول الله صلى الله عليه وسلم در ميان دو گزينه اختیار داده می شد، آسان ترين آنها را انتخاب می کرد، مادامی که گناه نبود؛ و اگر گناه می بود، بيش از همه ی مردم از آن دوری می کرد لَمْ يَكُنْ فَاحِشًا وَلَا مُتَفَحِّشًا وَلَا صَخَّابًا فِي الْأَسْوَاقِ، وَلَا يَجْزِي بِالسَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ وَلَكِنْ يَعْفُو وَيَصْفَحُ». رسول الله صلی الله علیه وسلم نه بد دهان بود و سخن زشتی می گفت و نه دشنام دهنده و ياوه گو؛ و نه در کوچه و بازار اهل هياهو؛ و بدی را با بدی جواب نمی داد، بلکه می بخشید و گذشت می کرد