عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ رَضيَ اللهُ عَنْهُ:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا صَلَّى الفَجْرَ جَلَسَ فِي مُصَلَّاهُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ حَسَنًا، وَقَالَ: كَانَ لَا يَقُومُ مِنْ مُصَلَّاهُ الَّذِي يُصَلِّي فِيهِ الصُّبْحَ أَوِ الغَدَاةَ، حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ، فَإِذَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ قَامَ، وَكَانُوا يَتَحَدَّثُونَ فَيَأْخُذُونَ فِي أَمْرِ الجَاهِلِيَّةِ، فَيَضْحَكُونَ وَيَتَبَسَّمُ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 670]
المزيــد ...
عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ رَضيَ اللهُ عَنْهُ:
ਜਾਬਿਰ ਬਿਨ ਸਮੁਰਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਨਬੀ ﷺ ਜਦੋਂ ਫਜਰ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹਦੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਜਦ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਚੰਗਾ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਵੇ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ: ਨਬੀ ﷺ ਆਪਣੇ ਮਸਲਾਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਉਠਦੇ ਸਵੇਰੇ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਜਾਂ ਗੁੱਡ ਮੋਰਨਿੰਗ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਦ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਚੰਗਾ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਵੇ। ਫਿਰ ਉਹ ਉਠਦੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਹੱਸਦੇ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ।
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 670]
ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸੂਨਤ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਫਜਰ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹਦੇ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਮਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਜਦ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਉੱਚਾ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਸਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਉਠਦੇ। ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਦਾ, ਉਹ ਉਠਦੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ, ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਇਸਲਾਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ। ਨਬੀ ﷺ ਸ਼ਾਂਤ ਰਹਿੰਦੇ, ਉਹ ਹੱਸਦੇ ਜਾਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ।