حديث: رسول الله صلى الله عليه وسلم سخاوتمندترين مردم بود، و در رمضان هنگامی که جبريل عليه السلام

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدَ النَّاسِ، وَكَانَ أَجْوَدُ مَا يَكُونُ فِي رَمَضَانَ حِينَ يَلْقَاهُ جِبْرِيلُ، وَكَانَ يَلْقَاهُ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ فَيُدَارِسُهُ القُرْآنَ، فَلَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدُ بِالخَيْرِ مِنَ الرِّيحِ المُرْسَلَةِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6]

از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که فرمودند:
رسول الله صلى الله عليه وسلم سخاوتمندترين مردم بود، و در رمضان هنگامی که جبريل عليه السلام نزدش می آمد، از هر زمانی بخشنده تر می شد؛ و جبريل در رمضان هر شب نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم می آمد و با ایشان قرآن را دَوْر می كرد. آری؛ خير و بخشش رسول الله صلى الله عليه وسلم در آن هنگام که جبريل نزدش می آمد، از باد روان نيز بيشتر بود.
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 6]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم سخاوتمند ترین مردم بود، و در ماه رمضان سخاوتش بیشتر می شد، بگونۀ که هرچه برای فرد شایسته می بود اعطا می نمود، و سبب افزایش سخاوتش دو چیز بود:
اول: دیدار او با جبرئیل علیه السلام.
چیزی دیگر: مدارسۀ قرآن، که او خواندن از دل (از یاد) است.
جبرئیل علیه السلام هر چه از قرآن نازل شده بود را با او مدارسه می نمود، و رسول الله صلی الله علیه وسلم سخاوتمندتر، نیکوکارتر و انفاق تر بود، و برای رساندن نفع برای خلق از باد پاکیزۀ که الله متعال آن را با باران و رحمت می فرستد سریعتر بود.