عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدَ النَّاسِ، وَكَانَ أَجْوَدُ مَا يَكُونُ فِي رَمَضَانَ حِينَ يَلْقَاهُ جِبْرِيلُ، وَكَانَ يَلْقَاهُ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ فَيُدَارِسُهُ القُرْآنَ، فَلَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدُ بِالخَيْرِ مِنَ الرِّيحِ المُرْسَلَةِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6]
المزيــد ...
از ابن عباس ـ رضی الله عنهما ـ روایت است که گفت:
رسول الله صلى الله عليه وسلم سخاوتمندترين مردم بود و در رمضان، هنگامی که جبريل عليه السلام ملاقاتش میکرد، از هر زمانی بخشندهتر میشد؛ و جبريل در هر شبِ رمضان رسول الله صلى الله عليه وسلم را ملاقات میکرد و با ایشان قرآن را تمرین و تکرار میكرد. آری؛ سخاوت و بخشش رسول الله صلى الله عليه وسلم در خیر و خوبی از باد وزان نیز بیشتر بود».
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح البخاري - 6]
پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بخشندهترین مردم بود و این بخشندگی در ماه رمضان بیشتر میشد، چنانکه آنچه شایسته بود به آنکه شایسته بود عطا میکرد؛ و سبب بیشتر شدن این کَرَم و بخشش دو چیز بود:
نخست: دیدار ایشان با جبرئیل علیه السلام.
و مسئله دوم: تکرار و تمرین قرآن بود یعنی خواندن آن از حفظ.
جبرئیل ـ علیه السلام ـ همهٔ آیاتی را که از قرآن نازل شده بود با ایشان میخواند و رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ در بخشش و انجام خیر و منفعترسانی به خلق از باد خوبی که خداوند با باران و رحمت فرستاده هم بخشندهتر و دست و دل بازتر بود.