+ -

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَالِكٍ ابْنِ بُحَيْنَةَ رضي الله عنه:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا صَلَّى فَرَّجَ بَيْنَ يَدَيْهِ حَتَّى يَبْدُوَ بَيَاضُ إِبْطَيْهِ.

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 390]
المزيــد ...

از عبدالله بن مالک بن بُحَینه رضی الله عنهم روایت است:
که رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.

[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 390]

توضیح

هنگامي كه رسول الله صلی الله علیه وسلم به سجده مي رفت، در حال سجده دستهای خود را دور می كرد، هر دستش را از پهلو دور می نمود، مانند دو بال، تا این که سپیدی زیر بغل هایش آشکار می گشت. و این از مبالغه است که بازوها مانند بال قرار داده شود، و نیز فاصله گرفتن آنها از پهلوها.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانوی اندونزیایی اویگوری بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالی هندی چینایی فارسی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتگالی مالایالام تلگو سواحیلی تايلندی پشتو آسامی سویدی امحاری هلندی گوجراتی قرغزی نیپالی یوروبایی صربستانی سومالیایی کينیارواندایی رومانی مالاگاسی اورومویی کانارایی
مشاهدۀ ترجمه ها

از فوائد حدیث

  1. مستحب بودن این حالت در سجده، که بازوها را از پهلوها جدا نگه داده شود.
  2. ماموم یا مقتدی که با انجام آن اطرافیان او اذیت می شوند جایز نیست.
  3. مجافاة (دور نگه داشتن بازوها از پهلوها) حکمت ها و فواید زیادی دارد، از جمله: اظهار نشاط و علاقمندی به نماز، و اینکه اگر به همه اعضای سجده تکیه شود هر عضو حصۀ اش را از عبادتش می گیرد. و گفته شده که: حکمت در این است که شبیه تواضع است، و تمکین پیشانی و بینی به روی زمین است، و همچنین برای این که هر عضو خود را متمایز نماید.