بروز رسانی: رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.

عن عبد الله بن مالك بن بُحَيْنَةَ رضي الله عنهم : «أن النبي صلى الله عليه وسلم كان إذا صَلَّى فرّج بين يديه، حتى يَبْدُوَ بياضُ إبْطَيْهِ».
[صحيح] - [متفق عليه]

از عبدالله بن مالک بن بُحَینه رضی الله عنهم روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.
صحیح است - متفق علیه

شرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم چون سجده می کرد بازوها را از پهلوها دور نگه می داشت تا دست ها نیز بهره ی خود از اعتماد و اعتدال در سجده را ببرند؛ و چنان دست ها را باز می کرد که سپیدی زیر بغل هایش آشکار می گشت. و این در صورتی بوده که امام بوده یا به تنهایی نماز می خوانده است، اما این کار برای ماموم یا مقتدی که با انجام آن اطرافیان او اذیت می شوند، جایز نیست.