หะดีษ: ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม เมื่อท่านละหมาด (ในตอนสุญูด) ท่านจะกางแขนทั้งสองของท่านออก จนความขาวที่วงแขนทั้งสองของท่านปรากฏ
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا صَلَّى فَرَّجَ بَيْنَ يَدَيْهِ حَتَّى يَبْدُوَ بَيَاضُ إِبْطَيْهِ.
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
จากท่านอับดุลลอฮ์ บินมาลิก อิบนุบุหัยนะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า:
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม เมื่อท่านละหมาด (ในตอนสุญูด) ท่านจะกางแขนทั้งสองของท่านออก จนความขาวที่วงแขนทั้งสองของท่านปรากฏ
เศาะฮีห์ - รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม
เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ทำการสุญูด ท่านจะกางแขนทั้งสองของท่านในขณะที่สุญูด มือแต่ละข้างของท่านจะแยกออกจากกันเหมือนปีกสองข้าง จนกระทั่งเห็นสีผิวบริเวณรักแร้ของท่าน นี่เป็นการแสดงถึงความจริงจังในการกางแขนและแยกทั้งสองออกห่างจากร่างกาย
บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ
- ซุนนะฮ์ส่งเสริมให้ทำการกระทำในลักษณะนั้นในการสุญูด กล่าวคือ กางแขนทั้งสองออกจากด้านข้างของร่างกาย
- ผู้เป็นมะอ์มูม(ผู้ที่ละหมาดตาม) ถ้าหากผู้อื่นที่ละหมาดด้วยกันได้รับผลกระทบจากการกางแขนของเขา ก็ไม่อนุญาตให้เขาทำเช่นนั้น
- การกางแขนออกด้านข้างของร่างกายในเวลาสุญูดนั้นมีวิทยปัญญาและมีประโยชน์มากมาย เช่น: เป็นการแสดงถึงความกระตือรือร้นและความปรารถนาที่เต็มเปี่ยมในการละหมาด และหากบุคคลหนึ่งได้ใช้ทุกส่วนของอวัยวะที่ต้องใช้ในการสุญูด ทำให้ทุกส่วนนั้นได้ใช้สัดส่วนของตนอย่างเหมาะสมในการสักการะ และบ้างก็กล่าวว่า: วิทยปัญญาในการกระทำนี้ เป็นการแสดงถึงที่การอ่อนน้อมถ่อมตนที่ดีที่สุด และมีประสิทธิภาพมากที่สุดในการทำให้หน้าผากและจมูกแนบชิดกับพื้น และยังทำให้อวัยวะอื่นๆ สามารถทำหน้าที่ของตนได้ด้วยตัวมันเอง