Hadis: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- iki şeyden birini yapma konusunda serbest bırakıldığı zaman, günah olmadığı takdirde mutlaka onların en kolayını seçerdi. Yapılacak şey günah ise, ondan en uzak duran kendisi olurdu.

عن عائشة رضي الله عنها مرفوعاً: ما خُيِّر رسول الله صلى الله عليه وسلم بين أمرين قط إلا أخذ أيسرهما، ما لم يكن إثما، فإن كان إثما، كان أبعد الناس منه، وما انتقم رسول الله صلى الله عليه وسلم لنفسه في شيء قط، إلا أن تُنْتهَك حرمة الله، فينتقم لله تعالى .
[صحيح] - [متفق عليه]

Âişe -radıyallahu anhâ-’dan merfû olarak rivayet edildiğine göre: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- iki şeyden birini yapma konusunda serbest bırakıldığı zaman, günah olmadığı takdirde mutlaka onların en kolayını seçerdi. Yapılacak şey günah ise, ondan en uzak duran kendisi olurdu. Allah’ın yasakları çiğnenmediği sürece şahsı adına hiçbir şeyden dolayı intikam almamış; Allah’ın yasağı çiğnenmişse, onun cezasını mutlaka vermiştir.
[Sahih Hadis] - [Muttefekun Aleyh]

Şerh

Bu hadiste Müslümanın, Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-’in yolundan gitmesi yakışık alan bir husustan bahsedilmiştir. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- dünya ve din işlerinde iki şeyden birini yapma konusunda serbest bırakıldığı zaman, günah olmadığı takdirde mutlaka onların en kolayını seçerdi. Çünkü O, kendisi için kızmaz ve kızdıran kimseden intikam almazdı. Bilakis Allah için kızardı.