بروز رسانی: حیای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از دختر باکره در پرده‌نشین بیشتر بود، پس اگر چیزی را می‌دید که ناپسندش می‌دانست، اثر آن را در چهره‌اش احساس می‌کردیم

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَشَدَّ حَيَاءً مِنَ العَذْرَاءِ فِي خِدْرِهَا، فَإِذَا رَأَى شَيْئًا يَكْرَهُهُ عَرَفْنَاهُ فِي وَجْهِهِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6102]

از ابوسعید خُدری ـ رضی الله عنه ـ روایت است که گفت:
حیای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از دختر باکره در پرده‌نشین بیشتر بود، پس اگر چیزی را می‌دید که ناپسندش می‌دانست، اثر آن را در چهره‌اش احساس می‌کردیم.
[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح البخاري - 6102]

شرح

ابوسعید خُدری ـ رضی الله عنه ـ خبر می‌دهد که حیای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از دختر باکره‌ای که هنوز ازدواج نکرده و با مردان معاشرت نکرده و در خانه‌اش از چشم‌ها پنهان است بیشتر بود؛ و از شدت حیایی که داشت اگر چون چیزی را ناپسند می‌دانست، رنگ چهره‌اش عوض می‌شد و چیزی نمی‌گفت، بلکه اصحابش از چهره‌ی‌ ایشان متوجه می‌شدند که فلان چیز را نمی‌پسندد.

از نکات این حدیث

1. بیان حیای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ و اینکه این همان اخلاق والاست.
2. حیای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ برای وقتی بود که حرمت‌های الهی زیر پا گذاشته نمی‌شد، اما در صورت زیر پا شدن حرمت‌ها، خشمگین می‌شد و اصحاب را امر و نهی می‌کرد.
3. تشویق به اخلاق حیا، چون نفس بشر را به انجام کار زیبا و ترک زشتی‌ها وامی‌دارد.