عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَشَدَّ حَيَاءً مِنَ العَذْرَاءِ فِي خِدْرِهَا، فَإِذَا رَأَى شَيْئًا يَكْرَهُهُ عَرَفْنَاهُ فِي وَجْهِهِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6102]
المزيــد ...
अबू-सईद अल्-खुदरी (रजियल्लाहु अन्हु) ले बयान गरेका छन्,
नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) पर्दामा बस्ने कुमारी केटी भन्दा धेरै लजालु (हयादार) हुनुहुन्थ्यो । यदि उहाँले कुनै अप्रिय कुरा देख्नुभयो भने, उहाँको अनुहारमा त्यसको झलक देखिन्थ्यो।"
[सही] - [मुत्तफकुन अलैहि] - [सही बुखारी - 6102]
अबू-सईद अल्-खुदरी (रजियल्लाहु अन्हु) ले वर्णन गरेका छन्, नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) पुरुषसँग सम्बन्ध कायम नगरेकी, आफ्नो घरमा पर्दामा बस्ने एक अविवाहित युवती भन्दा बढी लजालु हुनुहुन्थ्यो । उहाँ अत्यन्तै लजालु हुनुको एउटा उदाहरण के छ भने जब उहाँ कुनै चीजलाई घृणा गर्नुहुन्थ्यो, तब उहाँको अनुहार परिवर्तन हुन्थ्यो, तर उहाँ केही भन्नु हुन्नथ्ये । उहाँका सहाबा (साथी) हरूले उहाँको अनुहार देखेर उहाँलाई यो कुरा मन परेन भन्ने कुरा बुझ्थे ।