เอาไหมฉันจะบอกแก่พวกเจ้าถึงสิ่งที่เป็นบาปใหญ่ที่สุดในบรรดาบาปใหญ่ทั้งหลาย? บาปใหญ่ คือ การตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์ การเนรคุณต่อบิดามารดา การฆ่าชีวิตที่บริสุทธิ์และการสาบานเท็จ พวกเจ้าจงออกห่างจากเจ็ดสิ่งอันตรายที่จะนำมาซึ่งความพินาศ “เมื่อมุสลิมสองคนต่อสู้กันเองด้วยดาบของทั้งสอง ดังนั้นทั้งผู้ที่ฆ่าและผู้ที่ถูกฆ่าจะถูกลงโทษในนรก อุปมาเพื่อนที่ดีกับเพื่อนที่ไม่ดีนั้น อุปมัยดังคนที่มีน้ำหอม กับช่างตีเหล็ก ประชาชาติของฉันทุกคนจะถูกให้อภัย เว้นแต่ผู้ที่กระทำบาปอย่างเปิดเผย สี่ประการ ผู้ใดที่มีมันทั้งหมดในตัวเขา เขาคือมุนาฟิกแท้ และผู้ใดที่ตัวเขามีลักษณะหนึ่งข้อ เขาก็มีลักษณะของการเป็นมุนาฟิกหนึ่งข้อจนกว่าเขาจะละทิ้งมันไป(นั้นคือ) : เมื่อพูดจะโกหก, เมื่อทำสัญญาจะหักหลัง, เมื่อให้สัญญาจะผิดคำพูด, และเมื่อทะเลาะจะใช้วิธีที่รุนแรง ชายคนหนึ่งในกลุ่มชนก่อนหน้าพวกเจ้า เขาได้รับบาดเจ็บ และเขาไม่สามารถทนความเจ็บปวดของพิษบาดแผลได้ เขาจึงใช้มีดตัดมือของตัวเอง ทำให้เลือดไหลออกมาจนกระทั่งเขาเสียชีวิต อัลลอฮ์ ผู้ทรงสูงส่ง จึงได้ตรัสว่า: " บ่าวของข้าได้เร่งเอาชีวิตของเขาไปเอง ดังนั้น ข้าได้ห้ามสวรรค์แก่เขาแล้ว ผู้ใดดิ่งตัวลงจากภูเขาเพื่อฆ่าตัวตาย เขาจะอยู่ในนรกดิ่งตัวอยู่ในนั้นไปตลอดกาล พวกท่านพึงระวังและอย่าดูถูกบาปเล็กๆ ทั้งหลาย