නබි වදන: “මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු තම අසිපත්වලින් එකිනෙකා මුණ ගැසුණු විටෙක, ඝාතකයා සහ ඝාතනය කරනු ලැබූ තැනැත්තා යන දෙදෙනාම අපා ගින්නේ වෙති.”
عن أبي بَكرة رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول:
«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفَيْهِمَا فَالْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فِي النَّارِ»، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ هَذَا الْقَاتِلُ، فَمَا بَالُ الْمَقْتُولِ؟ قَالَ: «إِنَّهُ كَانَ حَرِيصًا عَلَى قَتْلِ صَاحِبِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 31]
المزيــد ...
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් කළ ප්‍රකාශයකට තමන් සවන් දුන් බව පවසා අබූ බක්රා (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී.
"c2">“මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු තම අසිපත්වලින් එකිනෙකා මුණ ගැසුණු විටෙක, ඝාතකයා සහ ඝාතනය කරනු ලැබූ තැනැත්තා යන දෙදෙනාම අපා ගින්නේ වෙති.” මම: ‘අහෝ අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි! එය ඝාතකයා සම්බන්ධයෙනි. නමුත් ඝාතනය කරනු ලැබූ තැනැත්තාගේ තත්ත්වය කුමක් ද?’ යැයි විමසා සිටියෙමි. එතුමා: "c2">“සැබැවින් ඔහු ද තම සගයා ඝාතනය කිරීමේ අපේක්ෂාවෙන් පසු විය.”
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත.
මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු ඔවුන් සෑම කෙනෙකුම අනෙකාව විනාශ කිරීමේ අදිටනින් තම අසිපත්වලින් එකිනෙකා මුණ ගැසුණු විටෙක, ඝාතකයා තම සගයාව ඝාතනය කළ හේතුවෙන් අපා ගින්නට පිවිසෙන බව නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් දන්වා සිටියේය. නමුත් ඝාතනයට ලක් වූ තැනැත්තා අපා ගින්නේ සිටිනුයේ කෙසේ දැයි සහාබාවරුන්ට ගැටලුවක් විය. එවිට නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ ඔහු ද තම සගයා ඝාතනය කිරීමේ අදිටනින් සිටියේය. එමෙන්ම ඝාතකයා ඉක්මන් වී ඔහුට කළින් ක්‍රියා කළ බැවින් මිස එසේ ඝාතනය කිරීමෙන් ඔහු වැළකුණේ නැත. එහෙයින් ඔහු ද අපා ගින්නෙහි වනු ඇතැයි පවසා සිටියහ.
හදීසයේ හරය
- තම සිතින් පව් කිරීමට අධිෂ්ඨාන කරගෙන එයට හේතු වූ අයට දඬුවම් ලැබීමේ අයිතිය.
- දෙවියන්ට අවනත වන මුස්ලිම්වරුන් ඝාතනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් වූ දැඩි අවවාදය හා ඔහුට අපා ගින්න හිමි වන බව පවසා අනතුරු ඇඟවීම.
- නිත්‍යානුකූල සාධාරණ හේතුවක් මත මුස්ලිම්වරුන් අතර ඝාතනයක් සිදු වූයේ නම්, එය එම අවවාදය තුළට ඇතුළත් වන්නේ නැත. උදාහරණයක් ලෙස සීමාව ඉක්මවා ගිය අපරාධකරුවන් හා දුෂ්ඨයින්ට මරණ දඬුවම පැනවීම පෙන්වා දිය හැක.
- මහා පාපයක් සිදු කරන්නා එය කළ වහාම දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නෙකු වන්නේ නැත. මක්නිසාද යත්, නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් මෙහි සටන් කරුවන් මුස්ලිම්වරුන් ලෙස නම් කර ඇති බැවිනි.
- මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු කවර හෝ මාධ්‍යයකින් එකිනෙකා මුණ ගැසී ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙක් අනෙකා ඝාතනය කළේ නම්, ඝාතකයා හා ඝාතනය කරනු ලැබූ තැනැත්තා යන දෙදෙනාම අපා ගින්නේ වෙති. මෙම හදීසයේ අසිපත් යැයි සඳහන් කර ඇත්තේ උදාහණයක් ලෙස පමණය.
ප්‍රවර්ග
අමතර
- නබි වදන: මහා පාපයන් කුමක්දැයි මා ඔබට දැනුම් දිය යුතු නොවේ ද.
- නබි වදන: මහා පාපකර්මයන්: අල්ලාහ්ට ආදේශ තැබීම, දෙමාපියන්ට හිංසා කිරීම, ආත්මයක් ඝාතනය කිරීම, බොරු දිවුරුම් දීම.
- නබි වදන: විනාශ කර දමන කරුණු හතකින් නුඹලා වැළකෙනු. අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි, ඒවා කුමක්දැ?යි විමසුවෝය. එතුමා: “අල්ලාහ්ට ආදේශ තැබීම, හූනියම් කිරීම, අල්ලාහ් තහනම් කළ ආත්මයක් කිසිදු අයිතියකින් තොරව ඝාතනය කිරීම, පොළිය අනුභව කිරීම, අනාථයින්ගේ ධනය සූරා කෑම, සතුරු යුද දිනක පළා යෑම, දේව විශ්වාසී, නිර්දෝෂී, පතිවත රකින කාන්තාවන්ට අවලාද නැගීම.”
- නබි වදන: ආදේශ තබන්නන් ආදේශ තැබීමෙන් මම ස්වාධීන වෙමි. කවරෙකු මා සමග මා හැර වෙනත් කෙනෙකු හවුල් කරමින් ක්රියාවක් සිදු කළේ ද සැබැවින්ම මම ඔහු හා ඔහුගේ ආදේශය ද අතහැර දැමුවෙමි.
- නබි වදන: මහා පාපයන්ගෙන් වැළකී සිටින විට, පස්වේල සලාතයත්, ජුමුආ වෙන් ජුමුආවටත්, රමළානයෙන් රමළානයටත් ඒවා අතර සිදුවන දෑ සඳහා ඒවා ප්රතිකර්මයන් වනු ඇත.
- නබි වදන: සැබැවින්ම අල්ලාහ් නුඹලාගේ ශරීර දෙස හෝ නුඹලාගේ හැඩරූ දෙස හෝ නොබලයි. නමුත් නුඹලාගේ හදවත් හා නුඹලාගේ ක්රියාවන් දෙස බලයි.
- නබි වදන: ක්රියාවන් පිහිටනුයේ චේතනාවන් අනුවය. සෑම පුද්ගලයකුටම ඔහු පතන දෑ ඇත.