عن أبي بكرة نفيع بن الحارث الثقفي رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «إذا التَقَى المسلمانِ بسَيْفَيْهِمَا فالقاتلُ والمقْتُولُ في النَّارِ». قلت: يا رسول الله، هذا القاتلُ فما بالُ المقتولِ؟ قال: «إنه كان حريصًا على قَتْلِ صَاحِبِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
ابو بكره نفيع بن الحارث الثقفى - رضى الله عنه - از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - روايت مى كند كه فرمودند: "هرگاه دو مسلمان با شمشيرهايشان در برابر همديگر قرار گيرند، قاتل و مقتول در آتش (دوزخ) هستند". گفتم: اى رسول الله، اين (جزاى) قاتل است، چرا (جزاى) مقتول هم اين است؟ گفت: "او نيز براى كشتن طرف مقابلش كوشا بود".
[صحیح است] - [متفق علیه]
هر گاه دو مسلمان با شمشيرهايشان در برابر همديگر قرار گرفتند، و هر كدام از آنان قصد كشتن طرف مقابلش را داشت، پس قاتل به سبب دخالت مستقيم در قتل طرف مقابلش در آتش (دوزخ) است، و مقتول نيز به سبب كوشا بودن قتل طرف مقابلش در آتش (دوزخ) است، مگر اينكه الله متعال آنان را ببخشد، و اگر نبرد براى حق بود همانطور كه الله متعال مى فرمايند: "فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ"، يعنى: "پس اگر یکی از آن دو (گروه) بر دیگری تجاوز کرد، با گروه تجاوزگر بجنگید تا به حكم الله باز گردد".