عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه مرفوعاً: «إنما الأعمال بِالنيَّات، وإنما لكل امرئ ما نوى، فمن كانت هجرتُه إلى الله ورسوله فهجرتُه إلى الله ورسوله، ومن كانت هجرتُه لدنيا يصيبها أو امرأةٍ ينكِحها فهجرته إلى ما هاجر إليه».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
عمر بن الخطاب - رضى الله عنه - روايت مى كند: "كليه ى اعمال بستگى به نيت آنها دارد، و براى هر فردى آنچه كه نيت كرده حاصل مى گردد، پس هر كسى كه هجرتش براى الله و رسولش بوده، (پاداش) هجرتش براى الله و رسولش خواهد بود، و هر كسى كه هجرتش براى كسب امور دنيا يا ازدواج با زنى بوده، (پاداش) هجرتش براى آنچه كه به سويش هجرت كرده خواهد بود".
[صحیح است] - [متفق علیه]
اين حديث داراى منزلت بزرگى است، و برخى از علما آن را يک سوم دين برشمرده اند، بنابراين مؤمن بر اساس نيتش، و به اندازه اصلاح آن پاداش كسب مى كند، پس هر كسى كه اعمالش خالصانه براى الله متعال باشند، قبول مى شوند اگر چه كم و ناچيز باشند، به شرطى كه مطابق سنت باشند، و هر كسى كه اعمالش بخاطر مردم باشد، و خالصانه براى الله متعال نباشد، قبول نمى شوند، اگر چه بسيار زياد باشند. و هر كارى براى غير رضايت الله متعال انجام شود، چه آن كار براى به دست آوردن زن، مال، يا مقام يا غيره از امور دنيا باشد، اين اعمال رد مى شوند، و الله متعال آنها را از صاحبش قبول نمى كند؛ زيرا قبولى اعمال صالحه دو شرط دارند: اينكه آن عمل خالصانه براى الله متعال بوده باشد، و آن عمل مطابق سنت رسول الله - صلى الله عليه و سلم - انجام شده باشد.