عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه مرفوعاً: «إنما الأعمال بِالنيَّات، وإنما لكل امرئ ما نوى، فمن كانت هجرتُه إلى الله ورسوله فهجرتُه إلى الله ورسوله، ومن كانت هجرتُه لدنيا يصيبها أو امرأةٍ ينكِحها فهجرته إلى ما هاجر إليه».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
‘ওমৰ ইবনুল খাত্তাব ৰাদ্বিয়াল্লাহু ‘আনহুৰ পৰা মাৰফূ‘ হিচাপে বর্ণিত, “সকলো কাম (ৰ প্রাপ্য) হ’ব নিয়্যত অনুযায়ী, আৰু মানুহে তাৰ নিয়্যত অনুযায়ী প্রতিফল পাব। গতিকে যিয়ে পাৰ্থিৱ লাভৰ বাবে অথবা কোনো মহিলাক বিবাহ কৰাৰ উদ্দেশ্যে হিজৰত কৰিব, তেন্তে তাৰ হিজৰত সেই উদ্দেশ্যেই কবূল হ’ব, যি উদ্দেশ্যত সি হিজৰত কৰিছে’। ছহীহ - মুত্তাফাকুন ‘আলাইহি (বুখাৰী আৰু মুছলিম)।
ছহীহ - মুত্তাফাক্ব আলাইহ
এইটো এটা মহান হাদীছ। কিছুমান উলামাই ইয়াক ইছলামৰ এক-তৃতীয়াংশ বুলি আখ্যায়িত কৰিছে। মুমিনে নিয়্যতৰ শুদ্ধতা অনুযায়ী আমলৰ ছোৱাব লাভ কৰে। এতেকে যিয়ে নিৰ্ভেজালভাৱে আল্লাহৰ বাবে আমল কৰিব, তাৰ আমল গ্ৰহণযোগ্য হ'ব, যদিও পৰিমাণত কম নহওক কিয়, কিন্তু চৰ্ত হৈছে ছুন্নত অনুযায়ী হ’ব লাগিব। আনহাতে তাৰ আমল যদি লোকক দেখুৱাবলৈ কৰা হৈছে, নিৰ্ভেজালভাৱে আল্লাহৰ কাৰণে কৰা হোৱা নাই, তেন্তে সেই আমল প্রত্যাখ্যাত, পৰিমাণত যিমানেই বেছি নহওক কিয় তথা যিমানেই মহান আমল নহওক কিয়। যি আমলৰ দ্বাৰা আল্লাহৰ সন্তুষ্টিৰ বাহিৰে অন্য কিবা আশা কৰা হয়, সেই আশা কৰা বস্তু নাৰী হওক বা সম্পদ নাইবা সন্মান ইত্যাদি আনকি দুনিয়াবী যিকোনো বস্তুৱে হওক, সেইটো আশাকাৰীৰ ওপৰত নিক্ষেপ কৰা হ’ব। আল্লাহ তা‘আলাই তাৰ পৰা একোৱেই কবুল নকৰে। গতিকে নেক আমলসমূহ কবুল হোৱাৰ চর্ত হৈছে দুটা, প্ৰথম চৰ্ত হৈছে আমলটো হ’ব লাগিব নিৰ্ভেজালভাৱে একমাত্র আল্লাহৰ বাবে, আৰু দ্বিতীয় চৰ্ত হৈছে ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ আদর্শ অনুযায়ী হ’ব লাগিব।