عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رضي الله عنهما قال: قال رَسولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ كَانَتْ فِيهِ خَلَّةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَلَّةٌ مِنْ نِفَاقٍ حَتَّى يَدَعَهَا: إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 58]
المزيــد ...
អំពី អាប់ទុលឡោះ ពិន អាំរ៍ رضي الله عنهما ថា : ពិតណាស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ បានមានប្រសាសន៍ថា :
" លក្ខណៈបួនយ៉ាង ជនណាមានលក្ខណៈទាំងបួននេះគឺជាអ្នកពុតត្បុតយ៉ាងពិតប្រាកដ ហើយជនណាមាន លក្ខណៈណាមួយក្នុងចំណោមលក្ខណៈទាំងបួននេះ គឺគាត់មានលក្ខណៈមួយនៃ ភាពពុតត្បុត រហូតដល់គាត់បោះបង់ចោលវា។ (លក្ខណៈទាំងនោះគឺ) នៅពេល គេទុកចិត្ដគាត់ គាត់បោកប្រាស់ នៅពេលនិយាយគាត់កុហក នៅសន្យាគាត់ក្បត់ពាក្យសន្យា និងនៅពេលឈ្លោះប្រកែកគ្នា គាត់បែរចេញពីភាពត្រឹមត្រូវ"
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 58]
ព្យាការី ﷺ បានព្រមានអំពីលក្ខណៈបួនយ៉ាងដែលប្រសិនបើមានក្នុងអ្នកកាន់សាសនាអ៊ីស្លាមណាម្នាក់ នោះគេនឹងមានលក្ខណៈស្រដៀងទៅនឹងពួកមូណាហ្វិក (ពួកក្បត់) យ៉ាងខ្លាំង។ នេះគឺសំដៅទៅលើអ្នកដែលមានលក្ខណៈទាំងនេះជាចរិតលក្ខណៈរបស់គេ មិនមែនអ្នកដែលកម្រធ្វើនោះទេ។ លក្ខណៈទាំងនោះគឺ៖
ទីមួយ៖ នៅពេលនិយាយ គេចេតនាកុហក និងមិននិយាយការពិតក្នុងពាក្យសម្តីរបស់គេ។
ទីពីរ៖ នៅពេលធ្វើកិច្ចសន្យា គេមិនរក្សាវា ហើយក្បត់នឹងដៃគូរបស់គេ។
ទីបី៖ នៅពេលសន្យា គេមិនរក្សាការសន្យានោះ ហើយបំពានវា។
ទីបួន៖ នៅពេលឈ្លោះប្រកែក និងជម្លោះជាមួយនរណាម្នាក់ គេឈ្លោះប្រកែកយ៉ាងខ្លាំងក្លា ងាកចេញពីការពិត ព្យាយាមបដិសេធនិងបំផ្លាញការពិត ហើយនិយាយរឿងមិនពិតនិងការកុហក។
ដ្បិតការពុតក្បត់គឺជាការបង្ហាញខាងក្រៅនូវអ្វីដែលផ្ទុយពីអ្វីដែលលាក់នៅក្នុងចិត្ត។ អត្ថន័យនេះមាននៅក្នុងអ្នកដែលមានលក្ខណៈទាំងនេះ។ ការក្បត់របស់គេគឺចំពោះអ្នកដែលគេនិយាយជាមួយ សន្យាជាមួយ ទុកចិត្តគេ ឈ្លោះប្រកែកជាមួយ និងធ្វើកិច្ចសន្យាជាមួយ។ វាមិនមែនមានន័យថាគេជាអ្នកក្បត់ក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម ដោយបង្ហាញខាងក្រៅថាជាអ្នកមូស្លីមតែខាងក្នុងបដិសេធសាសនានោះទេ។ អ្នកណាដែលមានលក្ខណៈមួយក្នុងចំណោមលក្ខណៈទាំងនេះ គឺមានលក្ខណៈនៃការក្បត់មួយផ្នែករហូតដល់គេបោះបង់វាចោល។