Hadith: “ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះជាងគេក្នុងចំណោមពួកអ្នក និងដឹងពីអល់ឡោះជាងគេក្នុងចំណោមពួកអ្នក គឺខ្ញុំ”។

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنينَ رَضِيَ اللهُ عَنْها قَالَتْ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا أَمَرَهُمْ أَمَرَهُمْ مِنَ الأَعْمَالِ بِمَا يُطِيقُونَ، قَالُوا: إِنَّا لَسْنَا كَهَيْئَتِكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لَكَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ، فَيَغْضَبُ حَتَّى يُعْرَفَ الغَضَبُ فِي وَجْهِهِ، ثُمَّ يَقُولُ: «إِنَّ أَتْقَاكُمْ وَأَعْلَمَكُمْ بِاللَّهِ أَنَا».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 20]

អំពី អាអ៊ីស្ហះ អ៊ុមមុលមុមីនីន رضي الله عنها បាននិយាយថា៖
រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ កាលណាលោកដាក់បទបញ្ជាដល់ពួកគេ គឺលោកដាក់បទបញ្ជាដល់ពួកគេនូវទង្វើទាំងឡាយណាដែលពួកគេមានលទ្ធភាព។ ពួកគេនិយាយថា៖ ជាការពិតណាស់ ពួកយើងមិនដូចលោកឡើយ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានអភ័យទោសដល់លោកនូវបាបកម្មដែលលោកបានសាងកន្លងមក និងអ្វីដែលលោកមិនទាន់បានសាង។ ពេលនោះ លោកមានការខឹងសម្បា រហូតដល់គេអាចដឹងពីការខឹងសម្បាតាមរយៈទឹកមុខរបស់លោក។ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះជាងគេក្នុងចំណោមពួកអ្នក និងដឹងពីអល់ឡោះជាងគេក្នុងចំណោមពួកអ្នក គឺខ្ញុំ”។
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري - 20]

Explanation

អ៊ុមមុលមុមីនីន អាអ៊ីស្ហះ رضي الله عنها បានប្រាប់ ជាការពិតណាស់ កាលណាណាពី ﷺ លោកដាក់បទបញ្ជាដល់មនុស្សលោកនូវទង្វើណាមួយ គឺលោកដាក់បទបញ្ជាដល់ពួកគេនូវទង្វើទាំងឡាយណាដែល ងាយស្រួលសម្រាប់ពួកគេ មិនមែនអ្វីដែលលំបាកនោះទេ ខ្លាចក្រែងពួកគេមិនអាចមានលទ្ធភាពធ្វើវាបានជាប់លាប់។ ហើយរូបលោកវិញ ក៏ធ្វើនូវទង្វើដែលមានភាពងាយស្រួលដូចទៅនឹងអ្វីដែលលោកប្រើពួកគេដែរ។ ប៉ុន្តែពួកគេបែរជាស្នើសុំឲ្យលោកដាក់បន្ទុកលើពួកគេនូវអ្វីដែលលំបាកៗទៅវិញ ព្រោះពួកគេជឿថា ពួកគេត្រូវការខិតខំប្រឹងប្រែងឲ្យបានខ្លាំងក្នុងការសាងទង្វើកុសលដើម្បីលើកឋានៈរបស់ពួកគេឲ្យបានខ្ពង់ខ្ពស់។ ហេតុនេះ ពួកគេនិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! ជាការពិតណាស់ ស្ថានភាពពួកយើងមិនដូចស្ថានភាពរបស់លោកឡើយ ពីព្រោះរូបលោកត្រូវបានអល់ឡោះជាម្ចាស់អភ័យទោសឲ្យនូវបាបកម្មដែលលោកបានសាងកន្លងមក និងអ្វីដែលលោកមិនទាន់បានសាង។ ពេលនោះ ណាពី ﷺ លោកមានការខឹងសម្បា រហូតដល់គេអាចដឹងថាលោកខឹងតាមរយៈទឹកមុខរបស់លោក។ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះជាងគេក្នុងចំណោមពួកអ្នក និងដឹងពីអល់ឡោះជាងគេក្នុងចំណោមពួកអ្នក គឺខ្ញុំ។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកធ្វើចុះនូវអ្វីដែលខ្ញុំបានបង្គាប់ប្រើពួកអ្នក។

Benefits from the Hadith

1. អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ តាមពិត លោកបង្គាប់ប្រើពួកគេនូវអ្វីដែលមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់ពួកគេដើម្បីឲ្យពួកគេអាចអនុវត្តទង្វើនោះបានជាប់ជាប្រចាំ ដូចដែលលោកបានមានប្រសាសន៍នៅក្នុងហាទីស្ហផ្សេងទៀតថា៖ “ទង្វើដែលអល់ឡោះស្រឡាញ់ជាងគេ គឺទង្វើដែលគេធ្វើជាប់ជាប្រចាំ”។
2. កុសលបុគ្គលមិនគប្បីបោះបង់ការខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងការសាងអំពើល្អដោយគិតថា ខ្លួនជាមនុស្សល្អហើយនោះឡើយ។
3. អនុញ្ញាតឲ្យរៀបរាប់ពីគុណសម្បត្តិរបស់ខ្លួនក្នុងករណីចាំបាច់នៅពេលដែលមានសុវត្ថិភាពពីការអួតអាង និងការតម្កើងខ្លួន។
4. នៅក្នុងការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ ជាការប្រសើរ គឺចេតនា(ត្រឹមត្រូវ) និងធ្វើជាប់ជាប្រចាំ មិនមែនជាការធ្វើច្រើនហួសហេតុដែលនាំឱ្យមានការបោះបង់ចោលវិញនោះទេ។
5. អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ នៅពេលដែលខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះឈានដល់កម្រិតកំពូលក្នុងការ គោរពសក្ការៈ និងសម្រេចបាននូវផ្លែផ្ការបស់វា នោះវានឹងក្លាយជាកត្តាដែលជំរុញរូបគេឲ្យធ្វើវាជាជាប់ប្រចាំ ដើម្បីរក្សាពរជ័យនោះ និងបង្កើនវាតាមរយៈការដឹងគុណ។
6. បង្គាប់ប្រើឲ្យខឹងសម្បានៅពេលដែលមានការបំពានលើច្បាប់បញ្ញត្តិសាសនា និងធ្វើការបដិសេធចំពោះបណ្តាអ្នកដែលមានភាពឆ្លាតវៃ និងមានសមត្ថភាពអាចយល់ ប្រសិនបើពួកគេយល់មិនបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីដាស់ការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ។
7. បង្ហាញពីភាពទន់ភ្លន់របស់ណាពី ﷺ ចំពោះប្រជាជាតិរបស់លោក។ ជាការពិតណាស់ សាសនាឥស្លាម គឺជាសាសនាដែលមានភាពងាយស្រួល ហើយច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាម គឺមានភាពត្រឹមត្រូវ និងមានការអនុគ្រោះ។
8. ឆន្ទៈមោះមុតរបស់បណ្តាសហាហ្ពាត់ក្នុងការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ ហើយនិងការស្នើសុំ ទាមទារចង់បានប្រការល្អបន្ថែមទៀត។
9. ត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអ្វីដែលច្បាប់បានបញ្ញត្តិ ទាំងចំពោះបទបញ្ជាចាំបាច់ និងការអនុគ្រោះពិសេស ហើយត្រូវជឿជាក់ថា ការទទួលយកនូវអ្វីដែលមានភាពងាយស្រួលជាង ហើយស្របនឹងច្បាប់ឥស្លាម គឺប្រសើរជាងការទទួលយកនូវអ្វីដែលលំបាក តែផ្ទុយនឹងច្បាប់ឥស្លាម។