ჰადისი: ო, ალლაჰის შუამავალო, როგორ მოვიქცე, თუ ვინმე ჩემს ქონების წართმევას მოინდომებს?

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَرَأَيْتَ إِنْ جَاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَخْذَ مَالِي؟ قَالَ: «فَلَا تُعْطِهِ مَالَكَ» قَالَ: أَرَأَيْتَ إِنْ قَاتَلَنِي؟ قَالَ: «قَاتِلْهُ» قَالَ: أَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلَنِي؟ قَالَ: «فَأَنْتَ شَهِيدٌ»، قَالَ: أَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلْتُهُ؟ قَالَ: «هُوَ فِي النَّارِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 140]

გადმოცემულია აბუ ჰურაირასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მან თქვა:
«ერთი კაცი მივიდა ალლაჰის შუამავალთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) და ჰკითხა: «ო, ალლაჰის შუამავალო, როგორ მოვიქცე, თუ ვინმე ჩემს ქონების წართმევას მოინდომებს? შუამავალმა უპასუხა: «ნუ მისცემ მას შენს ქონებას» ამ კაცმა კვლავ ჰკითხა: "თუ ის ჩემთან ბრძოლის დაწყებას მოინდომებს?" შუამავალმა უპასუხა: «შეებრძოლე მას». კაცმა კვლავ ჰკითხა: "თუ ის მომკლავს?" შუამავალმა უპასუხა: «მაშინ შენ იქნები შაჰიდი (მოწამე)» კაცმა კვლავ ჰკითხა: "თუ მე მოვკლავ მას?“ შუამავლმა უპასუხა: «ის იქნება ცეცხლში (ჯოჯოხეთში)»
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 140]

განმარტება

ერთი კაცი მივიდა ალლაჰის შუამავალთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) და ჰკითხა: ო, ალლაჰის შუამავალო როგორ მოვიქცე, თუ ვინმე ჩემი ქონების წართმევას მოინდომებს? შუამავალმა უპასუხა: შენ არ ხარ ვალდებული დანებდე მას და მისცე შენი ქონება, კაცმა ჰკითხა: თუ ის ჩემთან ბრძოლის დაწყებას მოინდომებს? შუამავალმა უპასუხა: შენთვის ნებადართულია მასთან ბრძოლა, კაცმა ჰკითხა: და თუ ის მომკლავს? შუამავალმა უთხრა: შენ იქნები შაჰიდი(მოწამე), კაცმა ჰკითხა: და თუ მე მოვკალი ის? შუამავალმა უპასუხა: ის იმსახურებს, რომ განკითხვის დღეს ჯოჯოხეთში დაისაჯოს.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. იმამ ან-ნავავი ამბობს: «ოჯახისა და ღირსების დაცვა სავალდებულოა უპირობოდ. რაც შეეხება სიცოცხლის დაცვას მკვლელობის ფასად, ამ საკითხზე აზრთა სხვადასხვაობაა ჩვენს (შაფიიტურ) მაზჰაბში და სხვა მაზჰაბებშიც. ხოლო ქონების დაცვა ნებადართულია, თუმცა სავალდებულო არ არის».
2. ეს ჰადისი მტკიცებულებაა იმისა, რომ ცოდნა წინ უსწრებს საქმეს, რადგან ამ საჰაბამ ჯერ ალლაჰის შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ჰკითხა, თუ როგორ უნდა მოქცეულიყო, სანამ რაიმე მოქმედებას განახორციელებდა.
3. აუცილებელია თავდამსხმელის მოგერიება ეტაპობრივად – ჯერ რჩევით ან დახმარების თხოვნით, სანამ ბრძოლას დაიწყებს. ხოლო თუ ბრძოლა გარდაუვალი გახდა, მიზანი უნდა იყოს მისი მოგერიება და არა მისი მოკვლა.
4. მუსლიმის სისხლი, ქონება და ღირსება აკრძალულია.
5. იმამ ან-ნავავიმ თქვა: «იცოდე, რომ შაჰიდები (მოწამეები) სამ კატეგორიად იყოფიან: ის, ვინც დაიღუპა ურწმუნოებთან ომში ბრძოლის გამო – მას აქვს შაჰიდის სტატუსი როგორც საიქიოში, ასევე სააქოაშიც, ანუ ის არ განიბანება და არ სრულდება მისთვის ჯანაზის ლოცვა, ის, ვისაც საიქიოში შაჰიდის ჯილდო ერგება, მაგრამ არა სააქაოში – ესენი არიან: მუცლის დაავადებით გარდაცვლილები (მაბტუნი), ეპიდემიის შედეგად დაღუპულები (მატ'უნი), ნგრევით გარდაცვლილები, ისინი, ვინც თავიანთ ქონებას იცავდნენ და მოკლეს და სხვები, ვისზეც ჰადისებშია ნათქვამი, რომ შაჰიდები არიან, ეს ადამიანები იბანებიან, მათზე ჯანაზის ლოცვა სრულდება, ხოლო საიქიოში შაჰიდების ჯილდოს იმსახურებენ, თუმცა ის შეიძლება პირველი კატეგორიისგან განსხვავებული იყოს. ის, ვინც ომში იღუპება, მაგრამ აკრძალული ქონების (განსაკუთრებით ნაძარცვის) გამო შაჰიდად არ ითვლება – მაგალითად, ის, ვინც ომში დაიღუპა, მაგრამ ღალატით მოიხვეჭა ნაძარცვი ან სხვა მსგავსი მიზეზით, ასეთ ადამიანს სააქაოში შაჰიდის წესები ეხება, არ განიბანება და ჯანაზის-ლოცვა არ სრულდება, მაგრამ საიქიოშო სრულად ვერ მიიღებს შაჰიდის ჯილდოს».