عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«اجْتَنِبُوا السَّبْعَ الْمُوبِقَاتِ»، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ وَمَا هُنَّ؟ قَالَ: «الشِّرْكُ بِاللهِ، وَالسِّحْرُ، وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتِي حَرَّمَ اللهُ إِلَّا بِالْحَقِّ، وَأَكْلُ الرِّبَا، وَأَكْلُ مَالِ الْيَتِيمِ، وَالتَّوَلِّي يَوْمَ الزَّحْفِ، وَقَذْفُ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ الْغَافِلَاتِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 2766]
المزيــد ...
Ο Άμπου Χουράιρα (η ευαρέστηση του Αλλάχ επ' αυτού) ανέφερε ότι ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) είπε:
«Αποφύγετε τις επτά καταστροφικές αμαρτίες.» Ρώτησαν: «Ω, Αγγελιαφόρε του Αλλάχ! Ποιες είναι αυτές;» Είπε: «Η απόδοση εταίρων στον Αλλάχ στη λατρεία, η μαγεία, ο φόνος μιας ψυχής που ο Αλλάχ έχει απαγορεύσει να θανατωθεί (δηλαδή οποιασδήποτε ψυχής), εκτός αν υπάρχει δίκαιη αιτία (όπως στην περίπτωση ενός δολοφόνου), η λήψη τόκων (Ρίμπα), η καταπάτηση της περιουσίας ενός ορφανού, η φυγή από το πεδίο της μάχης και η κατηγορία για μοιχεία κατά αγνών πιστών γυναικών, που ποτέ δεν έχουν σκεφτεί τίποτα που να αγγίζει την αγνότητά τους.»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 2766]
Ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) διέταξε τους Μουσουλμάνους να αποφεύγουν επτά καταστροφικές αμαρτίες. Όταν ρωτήθηκε ποιες είναι, τις περιέγραψε ως εξής:
Πρώτον: Η απόδοση εταίρων στον Αλλάχ στη λατρεία, δηλαδή το να θεωρεί κάποιος οποιονδήποτε ή οτιδήποτε ίσο ή παρόμοιο με Αυτόν και να αφιερώνει οποιαδήποτε πράξη λατρείας σε άλλους εκτός από τον Παντοδύναμο Αλλάχ. Ο Προφήτης (σάλλα Αλλάχου ‘αλάιχι ουά σάλλαμ) ανέφερε πρώτα τον πολυθεϊσμό, διότι είναι το μεγαλύτερο και βαρύτερο αμάρτημα.
Δεύτερον: Η μαγεία, η οποία περιλαμβάνει κόμπους, ξόρκια και καπνούς. Επηρεάζει το σώμα του μαγεμένου ατόμου, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει ή ακόμα και να πεθάνει. Επίσης, μπορεί να προκαλέσει διαζύγιο ή διχόνοια μεταξύ των συζύγων. Η μαγεία είναι μια σατανική πράξη και, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν μπορεί να εκτελεστεί παρά μόνο μέσω πολυθεϊστικών πρακτικών και της ικανοποίησης των κακών πνευμάτων, κάνοντας ό,τι τους ευχαριστεί.
Τρίτον: Ο φόνος μιας ψυχής που ο Αλλάχ έχει απαγορεύσει να θανατωθεί, δηλαδή οποιασδήποτε ψυχής, εκτός αν υπάρχει δίκαιη αιτία, όταν το δίκαιο το απαιτεί. Όπως στην περίπτωση ενός δολοφόνου, όπου η εκτέλεση πρέπει να πραγματοποιείται με εντολή του δικαστή.
Τέταρτον: Η λήψη τόκων (Ρίμπα).
Πέμπτον: Η καταπάτηση ή η καταστροφή της περιουσίας ενός ορφανού.
Έκτον: Η φυγή από το πεδίο της μάχης.
Έβδομον: Η κατηγορία για μοιχεία κατά αγνών πιστών γυναικών, καθώς και η ψευδής κατηγορία κατά αθώων ανδρών.