عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«كُلُّ أُمَّتِي مُعَافًى إِلَّا المُجَاهِرِينَ، وَإِنَّ مِنَ المُجَاهَرَةِ أَنْ يَعْمَلَ الرَّجُلُ بِاللَّيْلِ عَمَلًا، ثُمَّ يُصْبِحَ وَقَدْ سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ، فَيَقُولَ: يَا فُلاَنُ، عَمِلْتُ البَارِحَةَ كَذَا وَكَذَا، وَقَدْ بَاتَ يَسْتُرُهُ رَبُّهُ، وَيُصْبِحُ يَكْشِفُ سِتْرَ اللَّهِ عَنْهُ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6069]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਹਰਾਇਰਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ:
«ਮੇਰੀ ਉੱਮਤ ਦੇ ਸਭ ਲੋਕ ਮਾਫ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਵਣਗੇ ਮਗਰੋਂ ਉਹ ਜੋ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਬੰਦਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਗੁਨਾਹ ਕਰੇ, ਫਿਰ ਸਵੇਰੇ ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਦੀ ਪਰਦਾਦਾਰੀ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਉਹ ਆਦਮੀ ਕਹੇ: ਏ ਫਲਾਨਾ! ਮੈਂ ਗੁਜ਼ਰੀ ਰਾਤ ਇਹ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਰਾਤ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠ ਕੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਪਰਦਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 6069]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਵੱਡੀ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜੋ ਮੁਸਲਿਮ ਗਲਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਲਈ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਮਾਫ਼ੀ ਅਤੇ ਕ਼ਬੂਲ਼ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਗੁਨਾਹ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਕਰੇ, ਫ਼ਖ਼ਰ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਨਾਲ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਾਫ਼ੀ ਦਾ ਹਕ਼ਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਉਦਾਹਰਨ ਵਜੋਂ, ਜੇ ਕੋਈ ਰਾਤ ਨੂੰ ਗੁਨਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਵੇਰੇ ਉਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗੁਨਾਹ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਪਰਦਾਦਾਰੀ ਕਰ ਲਈ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਸ ਦੀ ਬੇਹੂਦੀ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀਅਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਹੈ।