عَنْ أَبِي مُوسَى رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّمَا مَثَلُ الْجَلِيسِ الصَّالِحِ وَالْجَلِيسِ السَّوْءِ كَحَامِلِ الْمِسْكِ وَنَافِخِ الْكِيرِ، فَحَامِلُ الْمِسْكِ: إِمَّا أَنْ يُحْذِيَكَ، وَإِمَّا أَنْ تَبْتَاعَ مِنْهُ، وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ مِنْهُ رِيحًا طَيِّبَةً، وَنَافِخُ الْكِيرِ: إِمَّا أَنْ يُحْرِقَ ثِيَابَكَ، وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ رِيحًا خَبِيثَةً».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2628]
المزيــد ...
از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«إِنَّما مثَلُ الجلِيس الصَّالِحِ وَجَلِيسِ السُّوء، كَحَامِلِ المِسْك، وَنَافِخِ الْكِير، فَحامِلُ المِسْك: إِمَّا أَنْ يُحْذِيَك، وَإِمَّا أَنْ تَبْتَاعَ مِنْهُ، وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ مِنْهُ ريحًا طيِّبةً، وَنَافِخُ الْكِيرِ: إِمَّا أَنْ يُحْرِقَ ثِيَابَكَ، وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ رِيحًا خَبِيثَةً». «مثال همنشينِ نيک و همنشينِ بد، مانند دارنده ی مِشک (عطار) و دمنده ی کوره ی آهنگر است. دارنده ی مشک (عطار)، يا از آن به تو می بخشد و يا از او مِشک می خَری و يا بوی خوشی از او به تو می رسد؛ ولی دمنده ی کوره ی آهنگر، يا لباست را می سوزاند يا بوی بدی از او به تو می رسد».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح مسلم - 2628]
رسول الله صلی الله علیه وسلم برای نوع از مردم مثال زد:
نوع اول: همنشین و دوست خوبی که به سوی الله متعال راهنمایی می کند و آنچه را که او را خشنود می سازد تذکر می دهد، و در طاعت کمک می کند، او مانند فروشندۀ مشک است که یا از آن به تو رایگان می دهد، یا از وی می خری، و يا بوی خوشی از او به تو می رسد.
نوع دوم: همنشین و دوست بد؛ کسى که مردم را از راه الله باز مى دارد، در ارتکاب گناه کمک مى کند، و از او کار زشتى مى بینى، و به همراهى و همنشینى با کسى مانند او محکوم مى شوى، او مانند آهنگری است که آتش خود را می دمد؛ یا به سبب شعله کشیدن آتش، لباست را می سوزاند، و یا از نزدیکی با او بوی بدی به تو می رسد.