حديث: إنَّ اللَّه قَدْ أَوْجَبَ لَهَا بِهَا الجنَّةَ، أَو أَعْتقَها بِهَا مَن النَّارِ». «الله متعال با کاری که اين زن انجام داد، بهشت را بر او واجب کرد، او را از آتش دوزخ نجات داد

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المؤْمِنين رَضيَ اللهُ عنها قَالَتْ:
جَاءَتْنِي مِسْكِينَةٌ تَحْمِلُ ابْنَتَيْنِ لَهَا، فَأَطْعَمْتُهَا ثَلَاثَ تَمَرَاتٍ، فَأَعْطَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا تَمْرَةً، وَرَفَعَتْ إِلَى فِيهَا تَمْرَةً لِتَأْكُلَهَا، فَاسْتَطْعَمَتْهَا ابْنَتَاهَا، فَشَقَّتِ التَّمْرَةَ الَّتِي كَانَتْ تُرِيدُ أَنْ تَأْكُلَهَا بَيْنَهُمَا، فَأَعْجَبَنِي شَأْنُهَا، فَذَكَرْتُ الَّذِي صَنَعَتْ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: «إِنَّ اللهَ قَدْ أَوْجَبَ لَهَا بِهَا الْجَنَّةَ، أَوْ أَعْتَقَهَا بِهَا مِنَ النَّارِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2630]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عایشه ام المومنین رضی الله عنها روایت است که می گوید:
زنی فقير که دو دخترش را با خود داشت، نزدم آمد؛ سه خرما به او دادم، او به هريک از دخترانش يک خرما داد و يک خرما را به سوی دهانش بُرد تا بخورد؛ دخترانش دوباره از او غذا خواستند، وی خرمايی را که خود می خواست بخورد، در ميان دخترانش دو نيمه کرد، من از کار او تعجب کردم و آن را برای پيامبر صلى الله عليه وسلم بازگو نمودم که فرمود: «إنَّ اللَّه قَدْ أَوْجَبَ لَهَا بِهَا الجنَّةَ، أَو أَعْتقَها بِهَا مَن النَّارِ». «الله متعال با کاری که اين زن انجام داد، بهشت را بر او واجب کرد، او را از آتش دوزخ نجات داد».
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [صحیح مسلم - 2630]

توضیح

عایشه ام المومنین رضی الله عنها می گوید: زن فقیری همراه دو دخترش نزد من آمد که سه خرما به وی دادم؛ یکی از آنها را در دهان یکی از دخترانش گذاشت و دیگری را در دهان آن یکی؛ سپس خرمای سوم را به سوی دهانش برد تا بخورد که یکی از دخترانش خرمای را که قرار بود بخورد طلب نمود؛ پس آن را نخورد، بلکه به دو نیم تقسیم کرد و به هریک از آنها نیمی از آن را داد، عایشه رضی الله عنها از عملکرد این زن شگفت زده شد و این مساله را به رسول الله صلی الله علیه وسلم گفت و رفتار آن زن را یادآور شد؛ این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: الله متعال با کاری که اين زن انجام داد، بهشت را بر او واجب کرد، او را از آتش دوزخ نجات داد.

از فوائد حدیث

1. فضیلت صدقه، هر چند اندک باشد، دلیل بر صدق مؤمن در ایمان به پروردگارش و اعتماد او به وعده و احسان اوست.
2. دلسوزی شدید مادران در برابر فرزندان و ترس آنان از ضایع شدن آنان.
3. فضیلت ترجیح دادن دیگران بر خویش، و مهربانی با کودکان، احسان و مهربانی بیشتر با دختران و این که سبب ورود به بهشت ​​و رهایی از جهنم می شود.
4. صدقه به مقدار ناچیز نباید مانع دادن آن شود، بلکه صدقه دهنده باید هر چه در توان دارد صدقه بدهد، اگر از کم باشد و یا زیاد.
5. در این حدیث آن چه که در خانه های پیامبر صلی الله علیه وسلم بود منعکس می کند، که شیوۀ زندگی او و خانواده اش چگونه بود، در خانۀ های شان برای خوردن چیزی نبود جز یک یا سه خرما.