เมื่อคนๆ หนึ่งรักพี่น้องของเขา ก็จงบอกให้เขารู้ว่ารักเขา “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่า การนินทาคืออะไร?” พวกเขา (บรรดาเศาะฮาบะฮ์) กล่าวว่า “อัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์รู้ดีที่สุด” ท่านกล่าวว่า “คือ การที่เจ้ากล่าวถึงพี่น้องของเจ้าในสิ่งที่เขาไม่ชอบ ฉันกล่าวว่า: โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮ์ สิ่งใดที่ทำให้เกิดความปลอดภัย? ท่านกล่าวว่า: “จงควบคุมลิ้นของเจ้า และให้บ้านของเจ้าเพียงพอสำหรับเจ้า และจงร้องไห้กับบาปของเจ้า” ไม่มีสิ่งใดที่จะหนักบนตาชั่งของผู้ศรัทธาในวันกิยามะฮ์ยิ่งไปกว่าการมีมารยาทที่ดี และแท้จริงอัลลอฮ์ทรงโกธรกริ้วอุปนิสัยที่ไม่ดี เลวทราม “ใครก็ตามที่สาบานและกล่าวคำสาบานของเขาว่า: ด้วยอัลลาตและอัลอุซซา ให้เขากล่าวว่า: ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ และใครก็ตามที่พูดกับสหายของเขา: มาเถิด ฉันจะเดิมพันกับคุณ ให้เขาบริจาคทาน ” มุสลิม(ที่แท้จริง) คือ ผู้ที่บรรดาชาวมุสลิมปลอดภัยจากลิ้นและมือของเขา และมุฮาญิร(ผู้อพยพ) คือ ผู้ที่ละทิ้งสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงห้ามไว้” สี่ประการ ผู้ใดที่มีมันทั้งหมดในตัวเขา เขาคือมุนาฟิกแท้ และผู้ใดที่ตัวเขามีลักษณะหนึ่งข้อ เขาก็มีลักษณะของการเป็นมุนาฟิกหนึ่งข้อจนกว่าเขาจะละทิ้งมันไป(นั้นคือ) : เมื่อพูดจะโกหก, เมื่อทำสัญญาจะหักหลัง, เมื่อให้สัญญาจะผิดคำพูด, และเมื่อทะเลาะจะใช้วิธีที่รุนแรง “ผู้ศรัทธานั้นไม่ใช่คนที่ชอบใส่ร้ายผู้อื่น ไม่ใช่คนที่สาปแช่ง ไม่ใช่คนที่พูดหยาบคาย และไม่ใช่คนที่พูดจาลามก”