فەرموودە: ئەوە مسوڵمانە کە مسوڵمانان لە زمانى ودەستی پارێزراو بن، وکۆچکەر ئەو کەسەیە کە وازبهێنێت وکۆچ بکات لەو شتانەى کە خودا نەهی لێکردوون

عن عبد الله بن عمرو وجابر بن عبد الله رضي الله عنهم مرفوعاً: «المسلمُ من سَلِمَ المسلمونُ من لسانهِ ويَدِهِ، والمهاجرُ من هَجَرَ ما نهى اللهُ عنهُ». وعن أبي موسى رضي الله عنه قال: قلتُ: يا رسولَ اللهِ أَيُّ المسلمينَ أَفْضَلُ؟ قال: «مَنْ سَلِمَ المسلمونُ من لِسانِهِ وَيَدِهِ».
[صحيح] - [حديث عبد الله بن عمرو رضي الله عنه: متفق عليه. حديث جابر رضي الله عنه: رواه مسلم. حديث أبي موسى رضي الله عنه: متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە عبداللەی کوڕی عەمرو وجابری کوڕی عبداللەوە -ڕەزای خوایان لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «ئەوە مسوڵمانە کە مسوڵمانان لە زمانى ودەستی پارێزراو بن لە زمانى ودەستی، وکۆچکەر (موهاجیر) ئەو کەسەیە کە وازبهێنێت وکۆچ بکات (دوور بکەوێتەوە) لەو شتانەى کە خودا نەهی لێکردوون». لە ئەبی موساوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: ووتم ئەی پێغەمبەری خودا چی مسوڵمانێک باشترینە؟ فەرمووی: «ئەو مسوڵمانەى کە مسوڵمانان لە زمانى ودەستی پارێزراو بن».
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری

شیکردنەوە

مسوڵمان ئەوەیە کە مسوڵمانان پارێزراو وسەلامەتن لە زمانى بۆیە جوێنیان پێنادات ونەفرەتیان لێناکات وغەیبەتیان ناکات وهەوڵنادات نێوانیان تێکبدات بەهەر جۆرێک لە جۆرەکانى شەڕ وزیان، ومسوڵمان پارێزراو وسەلامەتن لە دەستی بۆیە دەستدرێژی ناکاتە سەریان وموڵک وپارەیان نابات بە ناهەق، وهاوشێوەى ئەمانە، وکۆچکەر (موهاجیر) ئەو کەسەیە کە وازدەهێنێت ودووردەکەوێتەوە لەو شتانەى کە خواى گەورە حەرامی کردووە.