ჰადისი: არ დაწყევლოთ ის, ვფიცავ ალლაჰს, ჭეშმარიტად, მას ალლაჰი და მისი შუამავალი უყვარს

عَنْ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
أَنَّ رَجُلًا عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ اسْمُهُ عَبْدَ اللَّهِ، وَكَانَ يُلَقَّبُ حِمَارًا، وَكَانَ يُضْحِكُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَكَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدْ جَلَدَهُ فِي الشَّرَابِ، فَأُتِيَ بِهِ يَوْمًا فَأَمَرَ بِهِ فَجُلِدَ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ القَوْمِ: اللَّهُمَّ الْعَنْهُ، مَا أَكْثَرَ مَا يُؤْتَى بِهِ؟ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لاَ تَلْعَنُوهُ، فَوَاللَّهِ مَا عَلِمْتُ أَنَّهُ يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 6780]

უმარ იბნ ალ-ხატტაბისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოცემულია, რომელმაც თქვა:
მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) პერიოდში იყო ერთი კაცი სახელად აბდულლაჰ, მას ზედმეტსახელად ვირს ეძახდნენ, ის ალლაჰის შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) აცინებდა, ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ის ბევრჯერ გაროზგა დასალევის გამო, ერთ დღეს მოიყვანეს ის, ბრძანა მისი გაროზგვა და გაროზგეს, იქ მყოფთაგან ერთმა კაცმა თქვა: ო, ალლაჰ დაწყევლე ის, რა ხშირად მოჰყავთ? მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: «არ დაწყევლოთ ის, ვფიცავ ალლაჰს, ჭეშმარიტად, მას ალლაჰი და მისი შუამავალი უყვარს».
-

განმარტება

მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) პერიოდში იყო ერთი კაცი სახელად აბდულლაჰ, მას ზედმეტსახელად ვირს ეძახდნენ, ის ალლაჰის შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ხშირად აცინებდა თავისი საუბრით, ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ის ბევრჯერ გაროზგა ღვინის დალევის გამო, ერთ დღეს მოიყვანეს ისევ მთვრალი, და ბრძანა მისი გაროზგვა და გაროზგეს. იქ მყოფთაგან ერთმა კაცმა გალანძღა ის და თქვა: ო, ალლაჰ, დაწყევლე ის, რა ხშირად მოჰყავთ ის ღვინით დამთვრალი? მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: არ დაწყევლოთ ის და არ ისურვოთ მისი ალლაჰის წყალობიდან გაძევება, ვფიცავ ალლაჰს, მას ალლაჰი და მისი შუამავალი უყვარს.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. ცოდვის ჩამდენი პიროვნების მიერ აკრძალულის ჩადენა არ გამორიცხავს ალლაჰის და მისი შუამავლის სიყვარულს მის გულში; რადგან მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვამცნო, რომ აღნიშნულ პიროვნებას უყვარდა ალლაჰი და მისი შუამავალი, მიუხედავად მისი ჩადენილი ქმედებისა.
2. დიდი ცოდვის ჩამდენი თუ გარდაიცვლება ისე, რომ ისევ ჩადის იმ ცოდვას მისი მდგომარეობა ალლაჰის ნება-სურვილზეა დამოკიდებული, თუ ინებებს ალლაჰი აპატიებს მას, თუ ინებებს დასჯის მას, მუსლიმთაგან არავინ არ დარჩება ჯოჯოხეთში მარადიულად.
3. მოუწონარია ღვინის დამლევი კონკრეტული პიროვნების დაწყევლა, რადგან არსებობს შესაძლებლობა წარმოიქმნას დაბრკოლება; რადგან კონკრეტული პიროვნების დაწყევლამ შესაძლებელია ამ ქმედების უწყვეტობა გამოიწვიოს, ან მას დააკარგვინოს მონანიების იმედი.
4. მსგავსი ქმედების ჩამდენთა ზოგადი დაწყევლა დასაშვებია.