عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَنْ أَصَابَ حَدًّا فَعُجِّلَ عُقُوبَتَهُ فِي الدُّنْيَا فَاللَّهُ أَعْدَلُ مِنْ أَنْ يُثَنِّيَ عَلَى عَبْدِهِ العُقُوبَةَ فِي الآخِرَةِ، وَمَنْ أَصَابَ حَدًّا فَسَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ وَعَفَا عَنْهُ فَاللَّهُ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يَعُودَ فِي شَيْءٍ قَدْ عَفَا عَنْهُ».
[حسن] - [رواه الترمذي وابن ماجه] - [سنن الترمذي: 2626]
المزيــد ...
გადმოცემულია 'ალისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ვინც ჩაიდინა ცოდვა, რისთვისაც დადგენილია სასჯელი (ჰადდ), და ეს სასჯელი მიესაჯა მას ამ დუნიაში — ალლაჰი არის იმაზე უფრო სამართლიანი, რომ არ დასაჯოს იგი ორჯერ — ამ დუნიაშიც და აახირეთშიც. ხოლო ვინც ჩაიდინა ასეთი ცოდვა, და ალლაჰმა დაფარა იგი და აპატია — ალლაჰი არის უმეტად დიდსულოვანი, რომ აღარ დაუბრუნდეს დასჯას იმაზე, რაც უკვე აპატია».
[კარგი (ჰასან)] - [გადმოსცა ალ-თირმიზიმ და იბნ მააჯამ] - [სუნან ალ-თირმიზი - 2626]
მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა, რომ თუ ადამიანი ჩაიდენს ისეთ ცოდვას, რომელიც შარიათით დადგენილ სასჯელს ითხოვს — მაგალითად, მრუშობა ან ქურდობა — და ეს სასჯელი მას ამ დუნიაში მიესაჯება, მაშინ ის წაშლის მის ცოდვას და გაათავისუფლებს განკითხვის დღეზე სასჯელისგან. ალლაჰი ხომ იმდენად დიდსულოვანია და მოწყალე, რომ არ სჯის თავის მონას ორჯერ ერთი და იმავე დანაშაულისთვის. ხოლო თუ ალლაჰმა დაფარა ადამიანის ცოდვა ამ დუნიაში და არ დასაჯა იგი, და აპატია მას, მაშინ ყოვლისშემძლე და დიადი ალლაჰი მითუმეტეს არ დაუბრუნდება იმ ცოდვისთვის სასჯელის დაკისრებას, რომელიც მან უკვე აპატია.